طویل شدن دندان پیشین و بد اکلوژن
فاصله بین کوتاه کردن دندان پیشین بد اکلوژن به وضعیت دندانها و نرخ رشدشان بستگی دارد. خرگوشهایی که مبتلا به بد اکلوژن مادرزادی هستند ولی دندانهای سالمی هم دارند، لازم است دندان آنها تا پایان عمر هر ۴ تا ۶ هفته یکبار کوتاه شود مگر اینکه دندانهای پیشین کشیده شوند. خرگوشهایی که مبتلا به ADD اند شرایط پیچیدهتری دارند. در موارد پیشرفته، دندانهای پیشین رشدشان متوقف شده و دیگر نیاز نیست کوتاه شوند. تاجها ممکن است کاملاً بیرون کشیده شوند و مجدداً رشد نکنند.
در سایر موارد، برخی یا همه دندانهای پیشین به رشد ادامه داده و نیاز به کوتاه کردن منظم دارند ولی نرخ رشد متغیر است. کشیدن دندانهای پیشین از طریق جراحی یک درمان دائم است ولی در خرگوشهای مسنتر که بد اکلوژن اکتسابی دارند، ریسک عوارض جانبی زیادتر است. بریدن دندانهای پیشین با قیچی ناخن یک رویکرد سنتی برای کوتاهسازی دندانهای پیشین است (ایسل، ۱۹۸۶؛ روسکوپف و وویپل ۱۹۸۲) اما با روی کار آمدن دریلها و متههای دندانپزشکی این روش منسوخ شده است.
و در ادامه:
بسیاری از متخصصان خرگوش استفاده از قیچی دستی را بیرحمانه تلقی میکنند زیرا فشار زیادی به دندانها وارد میکند و به همین دلیل استفاده از تجهیزات برقی را ترجیح میدهند. لازم است به یاد داشته باشید که در برخی شرایط که ابزارهای برقی موجود نیست، استفاده محتاطانه از قیچیها میتواند برای سلامت خرگوش مبتلا به بیماری دندان مفیدتر باشد تا اینکه سیخونکها یا دندانهای رشدکرده در جای خود باقی بمانند و خطر ایجاد کنند. برخی متخصصان که از روش سوراخ کردن دندانهای پیشین در حیوانات هوشیار استفاده نمودهاند، به این نتیجه رسیدهاند که پیچاندن خرگوش در پارچه یا مهار کردن وی به پشت کافی است. سایر متخصصان فقط از تجهیزات برقی برای خرگوشهای بیهوش استفاده میکنند.
فشارندههای چوبی زبان، بهکارگیری سرنگ یا سایر انواع دهان بازکنها برای دور نگه داشتن بافتهای نرم لبها و زبان از دیسک مته یا برش، لازم هستند. در مورد دریلهای با سرعت بالا و سرعت پایین یا استفاده از دیسکهای برشی یا متهای، نظرات متفاوتی وجود دارد. برای خنک کردن دندانها در طول سوراخ کردن، باید از آب استفاده نمود و مراقب تماس طولانی مدت مته با هر نقطه بود. اگر تجهیزات به شکل نامناسبی استفاده شوند، گرمای تولیدشده ناشی از سوراخ کردن دندانها ممکن است باعث pulpitis استریل یا حتی پالپ دندانهای پیشین شود (کارل و رابینسون، ۱۹۹۵). در دریلهای دارای سرعت بالا از اسپری آبی استفاده میشود. استفاده از پنبه آغشته به آب قبل و بعد از روش در متههای دارای سرعت پایین مفید است. دیسکهای برشی مؤثر هستند ولی باید با احتیاط به کار روند. گاردهایی نیز که از بافت محیطی و اپراتور محافظت میکنند، در دسترس هستند.
در این مقاله همه چیز در خصوص طویل شدن دندان پیشین و بد اکلوژن خرگوش بررسی شد.
جهت دریافت اطلاعات رایگان بیشتر به وبسایت و پیج ما مراجعه کنید.
تذکر مهم : این مطلب برگرفته از کتاب طب خرگوش است.
بهترین کلینیک دامپزشکی تهران کجاست؟
کلینیک دامپزشکی روژان
۰۹۱۲۹۲۶۳۰۵۵- ۷۷۴۶۱۳