آترواسکلروز (بیماری قلبی و عروقی پرندگان زینتی)

در این مقاله همه چیز در خصوص آترواسکلروز (بیماری قلبی و عروقی پرندگان زینتی) بررسی شده است، با ما همراه باشید؛

آترواسکلروز

تعریف / بررسی اجمالی:

تصلب شرایین یک بیماری تخریب منتشر یا موضعی

از تونیک‌های داخلی و مدیال دیواره عروق می‌باشد، باعث بیماری فیبرو پرولیفراتیو التهابی مزمن عروقی می‌شود. تغییرات دژنراتیو شامل تکثیر سلول‌های عضلانی صاف و رسوب کلاژن، پروتئوگلیکان ها و کلسترول می‌شود (شکل ۲۰.۵ الف و ب) با پیشرفت آسیب بافتی، کانی سازی دیستروفیک در دیواره رگ‌های خونی رخ می‌دهد. پلاک حاصل به داخل لومن عروق بیرون می زند و جریان خون را عقب می‌اندازد (شکل ۲۰.۵b)، کشش سطحی را افزایش می‌دهد و ممکن است منجر به تشکیل آمبولی شود (اگرچه در پرندگان نادر است)، آنوریسم و پارگی رگ امکان پذیر است. این تغییرات معمولاً در آئورت، تنه‌های براکیوسفالیک و شریان‌های سینه ای و کاروتید دیده می‌شوند، اما رگ خونی می‌تواند تحت تأثیر قرار گیرد. علائم بالینی حاصل از ایسکمی، آنوریسم شریانی، تنگی، و پیامدهای قلبی (به عنوان مثال نارسایی احتقانی قلب و آریتمی) ایجاد می‌شود.

عوامل خطر ویژگی‌های قابل اندازه گیری یک فرد است که احتمال پیشرفت بیماری بالینی را پیش بینی می‌کنند. عوامل خطر تصلب شرایین به نظر می‌رسد شامل، گونه‌ها، سن، جنس، رژیم غذایی، فعالیت و کلسترول پلاسما می‌باشند. ممکن است بسیاری از پرندگان تحت تأثیر قرار گیرند، اما Psittaciformes و Anseriformes به نظر می‌رسد به طور ویژه حساس هستند.

و در ادامه:

در داخل خانواده طوطی، طوطی‌های آمازون، ماکائو، آفریقایی به نظر می‌رسد، طوطی‌های خاکستری و کوکاتیل ها به ویژه مستعد هستند. در حالی که کاکادو و ماکائو به نظر می‌رسد بطور غیرمعمول تحت تأثیر قرار می‌گیرند. عوامل خطر دیگر به نظر می‌رسد عبارت‌اند از: سن (بیشتر پرندگان مبتلا در سن ۸-۱۵ سال هستند؛ پرندگان ۲۰-۳۰ ساله بطور چشمگیری بروز بالاتر دارند.)، جنسیت (زنان بیشتر در معرض ابتلا به ضایعات شدید نسبت به مردان هستند. احتمالاً به دلیل ویتلوژنز و تحرک لیپیدها از کبد تحت تأثیر استروژن می‌باشد.)، سطح کلسترول بالای پلاسما، عدم ورزش و رژیم‌های غذایی پرچرب (به عنوان مثال دانه). مشخص نیست که آیا عفونت‌های کلامیدیا یک عامل خطر اضافی ایجاد کنند یا خیر.

اتیولوژی:

تجمع مواد بیماری زا در دیواره شریانی با نظریه insudative توضیح داده شده است.

به طور معمول انتقال پروتئین‌های پلاسما از طریق دیواره شریانی، با برداشتن بعدی از پوشش بیرونی توسط عروق لنفاوی رخ می‌دهد. در حین این روند نفوذ، فیبرینوژن و لیپوپروتئین ها با چگالی بسیار کم به طور انتخابی در داخل بافت همبند دیواره شریانی حبس می‌شوند. حضور آن‌ها تغییرات واکنشی را تحریک می کندکه باعث ایجاد ضایعات آترواسکلروتیک می‌شود. تغییرات در نفوذ پذیری عروق و فشار خون شریانی می‌تواند ترجیح ضایعات آترواسکلروتیک را برای نواحی خاص توضیح دهد.

آنچه که باعث این تغییرات می‌شود هنوز موضوع بحث است، اما ممکن است شامل استعداد ژنتیکی در برخی از پرندگان، هیپرلیپمی، التهاب اندوتلیال، سموم، کمپلکس‌های ایمنی و فشار خون بالا شود. نقش کلسترول و لیپوپروتئین ها هم چنان نامشخص باقی مانده است.

ارائه بالینی:

علائم بالینی مرتبط با تصلب شرایین در گونه‌های پرندگان می‌توانند بسته به شدت ضایعات، محل ضایعات و بیماری همزمان متفاوت باشند.

تصلب شرایین به ندرت پیش از مرگ در پرندگان تشخیص داده می‌شوند، و این وضعیت اغلب با مرگ ناگهانی همراه است. علائم ظریف و متناوب شامل تنگی نفس، ضعف، علائم نارسایی احتقانی قلب (به اوایل مراجعه کنید) و علائم عصبی (به عنوان مثال آتاکسی، تشنج، لرزش و فلج) می‌باشند.

تشخیص:

تشخیص تصلب شرایین در پرندگان سخت است. علائم بالینی، آگاهی از عوامل خطر شناخته شده، و استفاده از تست تشخیصی در دسترس ممکن است از ارزش خاصی برخوردار باشد.

ممکن است کلسترول پلاسما، تری گلیسیرید و سطح لیپوپروتئین با چگالی کم افزایش یابد اما این یافته سازگار نیست و ممکن است توسط اثرات فیزیولوژی تولید مثل زنان مبهم شود. سطح کلسترول کل خون و تری گلیسیرید بالا از عوامل اصلی خطر تصلب شرایین محسوب می‌شوند.

لیپوپروتئین ها – لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) و لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL) ممکن است در پرندگان به همان اندازه که در پستانداران مفید هستند، نباشد. اکثر پرندگان کلسترول را به طور عمده به شکل HDL انتقال می‌دهند (برخلاف انسان که LDL غالب است). بنابراین، مقادیر بالاتر HDL ممکن است با کاهش خطر ابتلا به تصلب شرایین توسعه یافته همان طور که در انسان وجود دارد، مرتبط نباشد – در واقع، ممکن است برعکس درست باشد.

بیومارکرهای قلب که قبلاً بحث شد، ممکن است در تشخیص بیماری قلبی مرتبط با تصلب شرایین کمک کنند، اما این ممکن است پیشرفت یابد، با زمان این متدلوژی یک مشکل را تشخیص می‌دهد.

رادیوگرافی مفید است اما تا حدی برای تصلب شرایین حساس نیست. تصلب شرایین، شریان‌های اصلی (شریان‌های براکیوسفالیک، عروق ریوی، و آئورت بالارونده و شکمی) را مورد هدف قرار می‌دهد و این شریان‌ها به صورت رادیو گراف مسطح قابل مشاهده هستند. گرچه حساس نیست، تشخیص رادیوگرافی کلسیفیکاسیون شریانی ضایعات آترواسکلروتیک پیشرفته، نسبتاً اختصاصی است (شکل ۲۰.۶).

آنژیوگرافی، با استفاده از فلوروسکوپی یا CT ممکن است باریک شدن لومن های شریانی را تشخیص می‌دهد و ممکن است روش ترجیحی آزمایش برای تصلب شرایین باشد.

مدیریت و پیشگیری:

مدیریت عوامل خطر: شناسایی و به حداقل رساندن عوامل خطر شناخته شده ممکن است در پیشگیری تصلب شرایین کمک کنند. کنترل و معالجه مشکلات تولید مثل مانند تخم گذاری مزمن، اوفوریت و غیره و هم چنین مدیریت رژیم غذایی و افزایش فعالیت بدنی ممکن است اثرات مفید آن بر روی پرنده قبل از ایجاد تصلب شرایین یا پیشرفته شدن باشد.

استاتین ها: انواع استاتین ها (به عنوان مثال آتورواستاتین، روزوواستاتین) برای سطح پایین تر کلسترول حمایت می‌شود، اما به نظر نمی‌رسد که هیچ کدام در کارآیی آن‌ها سازگار باشد و فارماکودینامیک آن‌ها مشخص نشده است. هدف سطوح کلسترول خون و LDL می‌باشد که کاهش خطرات تصلب شرایین مشخص نشده است.

اسیدهای چرب امگا ۳ و امگا ۶: امگا ۳ و اسیدهای چرب ۶ به عنوان وسیله ای برای کاهش سطح کلسترول در هر دو پستانداران و پرندگان نشان می‌دهد.

نسبت امگا ۳ به امگا ۶ (۳: ۱) از اهمیت بیشتری نسبت به سطح مطلق برخوردار است. روغن دانه کتان منبع مناسبی از اسیدهای چرب امگا ۳ برای پرندگان می‌باشد.

در این مقاله همه چیز در خصوص آترواسکلروز (بیماری قلبی و عروقی پرندگان زینتی) بررسی شد.

جهت دریافت اطلاعات رایگان بیشتر به وبسایت و پیج ما مراجعه کنید.

بهترین کلینیک دامپزشکی تهران کجاست؟

کلینیک دامپزشکی روژان