پرورش بلدرچین در خانه

پرورش بلدرچین در خانه از صفر تا صد

پرورش بلدرچین در خانه از صفر تا صد نیاز به داشتن اطلاعات بسیار زیاد و دقیق است. چنانچه اطلاعات لازم در این زمینه را نداشته باشید نه تنها کارتان را با سوداوری مواجه نخواهید کرد، بلکه با نداشتن اطلاعات کسب و کار خود را به ضرر نزدیک خواهید کرد.

آموزش پرورش بلدرچین در خانه

آموزش پرورش بلدرچین در خانه را جدی بگیرید. با جدی نگرفتن اطلاعات در این زمینه می توانید کسب و کار خود را با سختی ها و ضررهای فراوانی همراه کنید. اگر برای آموزش پرورش بلدرچین در خانه مصمم هستید مطالب زیر را مو به مو مطالعه کنید و آنها را اجرایی نمایید.

بهترین زمان برای پرورش بلدرچین در خانه

بهترین زمان برای پرورش بلدرچین در خانه فصل بهار است. بلدرچین ها در فصل بهار و تابستان تخم گذاری خود را آغاز می نمایند. توجه داشته باشید بلدرچین های بالغ در فصل بهار بهترین بازدهی را از خود نشان می دهند.

چرا در پرورش بلدرچین در منزل باید از قفس استفاده کنیم؟

درخصوص اهمیت قفس در پرورش بلدرچین باید بگوییم زمانی که بلدرچین‌ها در یک فضای استاندارد در کنار یکدیگر قرار داشته باشند، بازدهی آنها بیشتر است. علاوه برآن، نگهداری بلدرچین‌ها در قفس به شخص این امکان را می‌دهد که کنترل بهتری بر روی آنها داشته باشد و بتواند به طور مرتب بستر آنها را تمیز نگه دارد.

قفس‌ها سیستم آبخوری اتوماتیک دارند به طوری که مخزن آب به صورت دائم پر می‌شود و دائما در دسترس بلدرچین‌ها قرار دارد. درکنار آبخوری اتومات، قفس‌ها به دانخوری نیز مجهز هستند که در جلوی قفس نصب گردیده است. این دانخوری باعث می‌شود دان‌های پرندگان در محیط ریخت و پاش نشود و در دسترس بلدرچین باشد.

مهم‌ترین خصوصیتی که نصب قفس برای پرورش بلدرچین در منزل دارد این است که در قفس مخزن جمع‌آوری تخم‌ها به گونه‌ای است که بلافاصله بعد از تخم گذاشتن بلدرچین، تخم از قفس خارج می‌شود و درمخزن مخصوص قرار می‌گیرد. به عبارت بهتر، دیگر نیازی نیست شخص برای جمع کردن تخم‌ها دست خود را به داخل قفس ببرد.

اندازه و اهمیت قفس بلدرچین

در مقایسه با مرغ، بلدرچین به فضای زیادی نیاز ندارد و آن به تعداد بلدرچین‌های شما بستگی دارد. به طور متوسط می‌توان گفت برای هر ۱۰ بلدرچین قفسی به مساحت یک متر مربع کافی است.

شرایط پرورش نیز بسته به هدفی که قصد دارید آنها را پرورش دهید متفاوت خواهد بود. پرندگانی که برای تخم و گوشت بزرگ می‌شوند به دمای کنترل شده بیشتر و نور کمتری نیاز دارند.

مهمترین جنبه نگهداری بلدرچین‌ها این است که باید کاملا مهار شوند و این اهمیت قفس را در پرورش بلدرچین در خانه نشان می‌دهد. بلدرچین‌ها اگر بیرون باشند، پرواز می‌کنند و ممکن است از دیوار حیاط بالاتر بروند. پرورش بلدرچین در فضای باز ممکن نیست و به همین دلیل لازم است حتما از یک قفسی که تمام جهات آن بسته باشد استفاده کنید.

محل پرورش بلدرچین در خانه چه ویژگی‌هایی باید داشت باشد؟

از آنجایی که بلدرچین‌ها می‌توانند پرواز کنند، اگر آنها را در فضایی باز مانند پشت بام یا حیاط نگه‌داری می‌کنید باید از قفس استفاده نمایید. نکته دیگری که در انتخاب محیط پرورش بلدرچین گوشتی باید در نظر گرفت فاصله از همسایه‌ها و و مناطق مسکونی است. زیرا همانگونه که گفتیم، فضولات این پرنده بسیار بد بو است و امکان دارد برای همسایگان مزاحمت ایجاد کند. بنابراین توصیه ما این است که اگر قصد پرورش بلدرچین در منزل را دارید، تعداد زیادی را پرورش ندهید.

البته اگر از قفس‌های منتاژ شده استفاده کنید می‌توانید تا مقدار زیادی بوی فضولات را کنترل کنید، زیرا این قفس‌ها سینی جمع کننده دارند و می‌توانید فضولات آنها را در فواصل کوتاه مدت جمع کنید. البته همچنان توصیه ما این است که اگر می‌خواهید در تعداد انبوهی بلدرچین پرورش دهید در مناطق روستایی و خارج از شهر این کار را انجام دهید.

موارد دیگری که در تعیین محل پرورش بلدرچین باید در نظر بگیرید، آب و هوا و سروصداهای اطراف آن است. دمایی که بلدرچین باید در آن پرورش یابد ۲۲ درجه است. محیط پرورش نیز باید فاقد سروصداهای ناهنجار باشد وگرنه بلدرچین‌ها را دچار استرس می‌کند. استرس در بلدرچین نیز ممکن است موجب بروز بیماری کانیبالیسم شود.

بنابراین بلدرچین‌ها برای آن که تخم گذاری و تولید مثل کنند نیاز به محیطی دارند که آرام و به دور از مزاحمت باشد. در پرروش بلدرچین در منزل موارد زیر نباید وجود داشته باشد:

• صداهای بلند
• وجود پرندگان یا حیوانات دیگر
• ازدحام و ترافیک زیاد
• شکارچیان (مثل حیوانات خانگی)

بیماری های شایع در بلدرچین ها :

بلدرچین ها در برابر بیماری ها مقاوم می باشند ولی با این حال جوجه بلدرچین ها ، در ابتدا نیاز به مراقبت ویژه ای دارند. به دلیل ضعیف بودن ممکن است این جوجه ها در ابتدا به بیماری هایی که در بین طیور رایج است مبتلا شوند. این پرندگان به ندرت مبتلا به بیماری می شوند و هزینه واکسیناسیون آنها در مقابل سایر طیور بسیار پایین می باشد.

همانند طیور دیگر ، بیماری هایی نیز سلامت بلدرچین ها را تهدید می کنند که مهمترین آنها در زیر به همراه توضیحات مربوطه ذکر شده اند.

۱) بیماری آنفولانزای پرندگان :

یکی از شایع ترین بیماری بین پرندگان ، آنفولانزا می باشد که نوعی از این آنفولانزا حتی برای انسانها نیز کشنده است. در بین بلدرچین های جوان ، آنفولانزای نوع a و c شناخته شده است. متاسفانه این بیماری می تواند باعث تلفات زیادی در بین گله شود.

۲) عارضه خودخوری یا کانیبالیسم :

این بیماری به سبب کمبود بعضی از مواد معدنی در بدن پرنده ایجاد می شود. همچنین عوامل دیگر مانند ، تراکم زیاد گله در یک محیط ، کمبود دانخوری و آبخوری ، نور نامناسب و عوامل استرس زا می تواند این عارضه را در بین گله تحریک کند. در بیماری کانی بالیسم پرنده به خود و یا سایر پرندگان آسیب می رساند. در حقیقت پرنده با نوک زدن به بدن خود و یا سایر قسمت های خونی پرنده میزبان ، می تواند سبب آسیب دیدن گله شود.

۳) بیماری برونشیت :

این بیماری نیز بر اثر یک ویروس مسری و بسیار حاد ، سیستم تنفسی پرنده را مورد هدف قرار داده و در نهایت با ایجاد اختلال در نفس کشیدن پرنده ، باعث مرگ آن می شود. بیماری برونشیت به راحتی می تواند از گله های بوقلمون مجاور در مکان پرورش آنها ، به بلدرچین ها سرایت کند. این بیماری نیز می تواند خسارات سنگینی به گله بزند.

۴) بیماری نیوکاسل :

این بیماری ، از خطرناک ترین بیماری هایی می باشد که یک پرورش دهنده می بایست به آن دقت بیشتری کند. میزان تلفات در اثر واگیر دار شدن گله می تواند به بالاترین حد باشد. یعنی می تواند کل گله را از بین ببرد. بیماری نیوکاسل دستگاه عصبی و تنفسی پرنده را آلوده می کند. این بیماری از طریق مدفوع آلوده ، لاشه پرنده بیمار و ترشحات بینی و دهان پرنده بیمار در بین سایر پرنده ها پخش شود.

۵) بیماری مارک :

این بیماری می تواند از پرنده های شکاری و یا پرندگان تفریحی به بلدرچین ها سرایت پیدا کنند. بیماری مارک به شدت سیستم عصبی پرنده را آلوده می کند. در اثر مبتلا شدن بلدرچین به این بیماری ، پرنده فلج می شود و یا در راه رفتن تعادل خود را از دست می دهد. لاغری شدید به همراه کز کردگی از دیگر علائم این بیماری می باشند. می توان با پیشگیری و جدا سازی پرنده بیمار از میان گله ، از سلامت سایر پرنده ها محافظت کرد.

۶) بیماری کوکسیدیوز:

این بیماری نیز یکی دیگر از بیماریهای شایع بین بلدرچین ها می باشد که سیستم گوارشی پرنده را مورد هدف قرار میدهد. پرنده بیمار در اثر این بیماری نمی تواند تمامی مواد مغذی و معدنی مورد نیازش را جذب کند. بیماری کوکسیدیوز از طریق آب و دان آلوده وارد بدن پرنده می شود.

در صورتی که از گله در برابر این بیماری محافظت نشود تا ۶۰ درصد آن را می تواند تلف کند.

بارز ترین علائم این بیماری:

• کاهش وزن
• کاهش مصرف خوراک و آب
• اسهال خونی
• کسل بودن پرنده

برای پیشگیری و درمان این بیماری لازم است که دان پرنده توسط داروها ، انگل زدایی شود. همچنین استفاده از دان و آب بهداشتی و خشک نگه داشتن بستر محیط پرورش می تواند برای پیشگیری از بیماری کارساز باشد. در صورت مبتلا شدن پرنده ، می بایست با واکسن های مخصوص آن ، درمان شود و حتما از گله جداسازی گردد.

۷) عفونت کیسه زرد:

کیسه زرد معمولا برای تغذیه جوجه های تازه متولد شده در بدن آنها و در قسمت ناف می باشد. در صورت آلوده شدن این ناحیه به باکتری ها و میکروب ها ، جوجه به سرعت تلف می شود و از بین میرود. در صورت عفونت کیسه زرد در جوجه ، رنگ آن متمایل به قهوه ای شده و بوی بدی از خود به بیرون منتشر میکند. همچنین رگ های خونی نیز در سطح آن قابل نمایان می شوند.

از عوامل ایجاد این بیماری می توان به:

• آلودگی بر روی سطح تخم های نطفه دار
• آلودگی محل جوجه کشی
• دان و غذای ناسالم
• نوسانات دمایی

نشانه های اصلی این بیماری عبارتند از :

• ورم ناف
• کاهش خوراک
• اسهال
• بزرگ شدن کیسه زرد
• بی حالی
  

۸) بیماری آبله:

در اثر این بیماری ، ممکن است قسمت هایی از بدن پرنده تاول بزند. این تاول زدگی در قسمت های پلک ، دور چشم ، نوک ، کف پاها اتفاق میافتد. بیماری آبله در بین بلدرچین ها قابل کنترل و درمان میباشد. ولی در صورت عدم کنترل و درمان میتوان باعث تلف شدن پرنده شود.

علائم این بیماری شامل:

• ترشحات سفید رنگ در قسمت چشم ها
• ورم کردن پرده روی چشم
• مشکل در خوردن و نوشیدن برای پرنده
• راه رفتن نامتعادل

اقدامات پیشگیرانه:

• رعایت اصول بهداشتی
• ضدعفونی محیط
• جمع آوری به موقع فضولات محل نگهداری پرنده
• جلوگیری از ورود حشرات حامل بیماری

۹) بیماری سر سیاه (هیستومونیازیس):

بیماری سیاه سر نیز یکی از خطرناک ترین بیماری ها برای گله های بلدرچین می باشد. این بیماری در صورت عدم کنترل می تواند به سرعت کل گله را از بین ببرد. بیماری سر سیاه از طریق مدفوع و کرم های موجود در روده پرنده بیمار ، به سایر پرندگان منتقل می شود. این بیماری بیشتر در بین گله های بوقلمون شایع می باشد و گله های بلدرچین نزدیک به این گله ها می توانند در معرض بیماری سر سیاه قرار بگیرند.

علائم بیماری:

• کاهش اشتها
• بی حالی
• مدفوع زرد رنگ
• عطش زیاد پرنده به آب
• افتادگی بال ها

۱۰) بیماری مایکوپلاسما گالی سپتیکوم:

این بیماری نیز یک بیماری عفونی می باشد که دستگاه تنفسی پرنده را آلوده میکند.

بیماری مایکوپلاسما به آرامی باعث از بین رفتن گله می شود و در صورت کنترل میتوان خسارات را نیز به حداقل رساند.

علائم بیماری:

• تورم در قسمت های زانو ساق و کف پا
• بی حالی
• کاهش اشتها
• فلج شدن
• افتادگی پرها

پیشگیری و درمان :

• خرید جوجه های سالم و غیر آلوده به بیماری
• رعایت نکات بهداشتی
• استفاده از آنتی بیوتیک ها( حتما با تجویز دامپزشک)
• واکسن های مربوط

وبسایت و اینستاگرام ما را دنبال نمایید

به روز ترین کلینیک دامپزشکی تهران، کلینیک دامپزشکی روژان

۰۹۱۲۹۲۶۳۰۵۵- ۷۷۴۶۱۳۶۸-۰۲۱

قبل از انجام هرگونه اقدام با دامپزشک خود مشورت نمایید؛ادمین و سایت روژان پت هیچگونه مسئولیتی در قبال اقدامات خودسرانه و عواقب ناشی از آن ندارد.