بررسی جوجه

در این مقاله همه چیز در خصوص بررسی جوجه بررسی شده است، با ما همراه باشید؛

بررسی جوجه

تاریخچه:

مانند هر مورد پزشکی دیگر، سابقه خوب جوجه یک کلید اساسی در تشخیص کار کردن می‌باشد. عواملی که باید از بحث قبلی در نظر گرفته شوند در مورد عوامل تعیین کننده سلامت جوجه می‌باشند. آن‌ها عبارت‌اند از:

• والدین: ژنتیک، رژیم غذایی، بلوغ و وضعیت سلامت.
• جوجه کشی: مصنوعی یا طبیعی؟ قابلیت هچینگ تخم‌های بارور شاخص کلیدی عملکرد جوجه کشی می‌باشد، و امید است بتواند در سوابق کشاورزی یافت شود.
• هچینگ: اگر تخم‌ها به طور مصنوعی انکوباتور شدند، آیا مشکلی با هچ وجود دارد؟
• بهداشت پرورشگاه چگونه اداره می‌شود، امنیت زیستی و منبع تخم مرغ و / یا جوجه‌ها؟
• چه نوع غذایی تغذیه می‌شود، چگونه تهیه می‌شود، چه حجم و چند بار تغذیه می‌شود؟
• اگر خواهر و برادر یا جوجه دیگری وجود دارد، هیچ مشکل یا مرگی در این گروه وجود دارد؟
• متخصص پرورشی چه سوابقی را ثبت می‌کند؟ جزئیات تاریخ هچ، وزن هچ، نرخ رشد، مرگ و میر، داروها، و مشکلات پزشکی قبلی منابع ارزشمند اطلاعاتی هستند، اما متأسفانه در بسیاری از موارد وجود ندارد.

معاینه جسمی

وزن:

باید جوجه را توزین و وزن آن را با وزن مورد انتظار برای آن سن مقایسه کرد، که در نمودارهای رشد یافت می‌شود (در صورت موجود بودن). همه جوجه‌ها هر کدام وزن خود را هر روز افزایش می‌دهند. این میزان افزایش وزن از اهمیت بیشتری نسبت به وزن واقعی برخوردار است. این می‌تواند با بیان وزن جوجه به عنوان یک درصد مورد انتظار وزن برای آن سن کنترل شود. اگر مشکلی وجود دارد، بهبود را می‌توان به عنوان یک درصد از وزن مورد انتظار، به جای افزایش وزن واقعی در نظر گرفت.

حالت بدنی:

توجه به این نکته مهم است که جوجه‌ها خوابیده و استراحت می‌کنند، آنچه به نظر موقعیت “ناجور” به نظر می‌رسد. (مثلاً، جوجه‌های کانور و ماکائو اغلب به پشت می‌خوابند.) این موقعیت‌ها با حرکت جوجه تغییر می‌کنند. باید به دنبال حالت‌هایی باشید که با حرکت تغییر نمی‌کنند.

شکل گیری:

موقعیت و فرم اندام‌ها و ستون فقرات باید بررسی شوند. ناهنجاری‌های ساختاری مشترک شامل گردن پیچ خورده شده (یا “wry”)، اسکولیوز، کیفوز، چرخش تیبیوتارسال یا استخوان ران، و آنترو فلکسشن انگشتان پا می‌باشد.

شرایط بدن:

انگشتان پا و آرنج در یک تغذیه سالم، جوجه سالم باید “چاق و چله” باشد. انگشتان نازک و آرنج یک شاخص خوب در از دست دادن آب بدن در جوجه‌های نوزاد، سوء تغذیه یا بیماری می‌باشد. لمس عضلات قفسه سینه مفید است. استخوان نرم keel در این سن باید به خوبی با عضلات سینه ای نرم (اما ضعیف توسعه یافته) fleshed شود.

رفتار:

جوجه‌ها قبل از از شیر گرفتن باید یا در حال استراحت، خوابیدن باشند یا خواستار غذا باشند. بی قراری می‌تواند دمای محیط نادرست یا استرس (به عنوان مثال روشنایی بیش از حد) را نشان دهد. هر چه آن‌ها مسن تر می‌شوند، جوجه‌ها هنوز وقت زیادی را صرف خواب می‌کنند، اما بیشتر به محیط خود و معاشرت با هم نشینان پرورشگاه علاقه مند هستند.

یک پاسخ تغذیه (گسترش شدید و لرزیدن سر و گردن) باید به راحتی با فشار آرام روی کمیسرهای منقار استخراج شود. عدم دریافت پاسخ می‌تواند نشانه ای از بیماری، هیپوترمی یا ضعف باشد.

پوست:

قبل از رشد کامل پر پوست جوجه‌های معمولی باید صورتی یا صورتی – زرد رنگ و نرم باشد و در هنگام لمس گرم باشد. رنگ پریدگی پوست می‌تواند نشان دهنده هیپوترمی، کم خونی یا بیماری باشد. اریتماتوز پوست می‌تواند نشانگر هایپرترمی یا بیماری باشد. پوست به شدت چروک شده نشان دهنده کمبود آب بدن است.

چینه دان:

چینه دان طبیعی باید مقداری مواد غذایی در بیشتر مواقع داشته باشد. نباید بیش از حد متورم باشد، همچنین نباید مقدار قابل توجهی هوا یا گاز در آن داشته باشد.

انقباضات موزون چینه دان باید در جوجه‌های نوزاد قابل مشاهده باشد و چینه دان باید تقریباً در ۴-۶ ساعت در همه جوجه‌ها خالی شود.

سر:

اندازه سر نباید بیش از حد در رابطه با اندازه بدن بزرگ باشد. منقار باید ساختار طبیعی داشته باشد. نباید تورم سینوس وجود داشته باشد.

سوراخ‌ها باید باز و متقارن باشند. چشم‌ها باید از نظر ظاهری قرینه و سالم باشند. آن‌ها در ۱۰-۲۸ روز شروع به باز شدن می‌کنند و چند روز طول می‌کشد تا کاملاً باز شوند. بیشتر طوطی‌های استرالیایی‌ها و طوطی‌های آفریقایی با گوش باز از تخم بیرون می‌آیند.

گوش گونه‌های آمریکای جنوبی و الکتوس باید ظرف ۲-۳ هفته پس از بیرون آمدن از تخم باز باشند.

حفره دهان:

حفره دهان باید از نظر پلاک دیفتری یا سایر ناهنجاری‌ها بررسی شود. رنگ آن باید مورد توجه قرار گیرد؛ به طور معمول صورتی کم رنگ است.

شکم:

در جوجه‌های نوزاد شکم باید بزرگ باشد و نسبت به بقیه بدن محدب باشد.

کبد ممکن است در جوجه‌های جوان از طریق پوست قابل مشاهده باشد و انقباضات ریتمیک معده باید قابل مشاهده باشد. حلقه اثنی عشر ممکن است قابل مشاهده باشد. نباید کبودی یا خونریزی قابل مشاهده باشد.

شکم می‌تواند با نور کانونی شدید برای بررسی دقیق تر trans-illuminated شود.

با رشد جوجه، اندازه شکم نسبت به بقیه بدن کاهش می‌یابد. باید هنگام لمس کردن مقعر باشد. شکم محدب می‌تواند نشان دهنده درجه اتساع شکم باشد.

رشد پر:

بسته به گونه، برخی از جوجه‌ها برهنه یا با پرهای wispy down از تخم بیرون می‌آیند. بقیه با پرهای کرکی fluffy down پوشیده می‌شوند. یک موج دوم رشد پرهای down از هفته ۱-۳ شروع می‌شود و گاهی اوقات، حتی بعداً در برخی از گونه‌ها رخ می‌دهد.

پرهای سوزنی از ۲-۳ هفتگی شروع به ظهور می‌کنند.اما پرهای کانتور بدن ابتدا از روی شانه‌ها خارج می‌شوند؛ الگوی ظهور بعد از آن بین گونه‌ها متفاوت است، گرچه معمولاً پرهای کانتور بدن در همان زمان یا اندکی قبل پرهای پرواز ثانویه روی بال‌ها ظهور می‌کنند. پرهای اولیه ممکن است قبل از پرهای ثانویه شروع به رشد کنند، اما معمولاً بعد از آن‌ها بالغ می‌شوند. بلوغ پر نهایی معمولاً قبل از از شیر گرفتن پرنده کامل نمی‌شود.

ناهنجاری‌ها عبارت‌اند از:

• پرهای فوران شده در الگویی غیرمعمول (به عنوان مثال در الگوی دایره ای روی تاج سر، نه به صورت حرکت موازی در امتداد خط بدن).
• میله‌های استرس در دریچه‌های باز شده.
• رنگ آمیزی غیر عادی.
• خونریزی در کالاموس.
• رشد و نمو دیستروفیک.

فضولات:

بخش مدفوع باید نسبتاً خوب تشکیل شود، به رنگ قهوه ای روشن، و بدبو نیست. یک درجه پلی اوریا طبیعی است (به خصوص در پرورش دستی جوجه‌ها)، اما این باید با افزایش سن جوجه‌ها کمتر شود. تجویز بیش از حد یا مداوم پلی اوریا به تحقیق و بررسی بیشتر نیاز دارد.

آزمایش تشخیصی:

میکروبیولوژی ابزاری مهم در ارزیابی فلور دستگاه گوارش می‌باشد. رنگ آمیزی گرم و کشت‌ها اغلب برای ارزیابی چینه دان یا سایر مشکلات دستگاه گوارش استفاده می‌شود. فلور باکتریایی طبیعی شامل لاکتوباسیلوس، استرپتوکوکوس، استافیلوکوکوس و گونه باسیلوس می‌باشد. تعداد کم E. coli اغلب به طور معمول کشت داده می‌شود. سایر باسیل‌های گرم منفی و کاندیدا به ندرت از جوجه‌های سالم کشت داده می‌شوند.

آسیب شناسی بالینی را می‌توان به راحتی روی جوجه‌ها استفاده کرد. توجه به این نکته مهم است که در مقایسه با بزرگسالان با گونه‌های یکسان، جوجه‌ها به طور معمول دارای ویژگی‌های زیر می‌باشند:

• تعداد PCV پایین و تعداد سلول‌های سفید بالاتر.
• پروتئین کل و اسید اوریک کمتر.
• CK بالاتر.

رادیوگرافی ابزاری اساسی برای ارزیابی وضعیت سیستم اسکلتی می‌باشد، اما تراکم کم استخوان‌ها و صفحات رشد غضروفی در جوجه‌های بسیار جوان می‌توانند این کار را دشوار کنند.

در این مقاله همه چیز در خصوص بررسی جوجه بررسی شد.

جهت دریافت اطلاعات رایگان بیشتر به وبسایت و پیج ما سر بزنید.

بهترین کلینیک دامپزشکی تهران کجاست؟

کلینیک دامپزشکی روژان

۰۹۱۲۹۲۶۳۰۵۵- ۷۷۴۶۱۳۶۸-۰۲۱