علائم مرگ خرگوش‌ها

خرگوش‌ها با ظاهر زیبا شیرین و معمولاً آرام خود، بسیار مورد توجه علاقه‌مندان هستند.
خرگوش‌ها حیواناتی هستند که به طور معمول از نظر گوارشی از دیگر حیوانات خانگی ممکن است حساس‌تر باشند.
همچنین خرگوش‌ها مانند هر موجود زنده دیگری ممکن است، با چالش‌هایی در مورد سلامتی خود مواجه شوند.
که گاهاً این چالش‌ها ممکن است آنقدر جدی شوند که منجر به مرگ خرگوش و از دست رفتن علائم حیاتی باشند.
در این مقاله علائم مرگ خرگوش ها و به طور کلی علائمی که باید به آنها توجه نموده و ممکن است که نشان دهنده مرگ خرگوش ما باشند را، بررسی خواهیم کرد.

علائم مرگ در خرگوش‌ها بسته به شرایط و علتی که باعث مرگ شده است متفاوت است.

اما علائم زیر به طور کلی نشان دهنده مرگ خرگوش هستند:

عدم تنفس در خرگوش:

هر موجود زنده‌ای برای زنده ماندن و بقا نیاز به تنفس دارد. و خرگوش‌ها نیز از این قاعده مستثنا نیستند.
تنفس از علائم حیاتی مهمی است که باعث می‌شود از طریق جریان خون و تپش قلب اکسیژن به تمامی سلول‌های بدن برسد و حیات سلول‌ها تامین گردد.
اگر اکسیژن به سلول‌ها نرسد. سلول‌ها نمی‌توانند فعالیت طبیعی خود را داشته باشند و همچنین قند مورد نیاز خود را بسوزانند. در نتیجه سلول‌ها از بین رفته و می‌میرند و در نهایت مرگ موجود زنده حاصل می‌شود.
اگر خرگوش دچار مرگ شده باشد دیگر نمی‌تواند تنفس انجام دهد. و در نتیجه حرکت قفسه سینه که مربوط به پر و خالی شدن ریه‌ها از هواست، در خرگوش مشاهده نمی‌شود.
اگر خرگوش شما بی‌حرکت است و قفسه سینه‌اش برای تنفس بالا و پایین نمی‌رود و هیچگونه حرکتی مشاهده نمی‌کنید. باید نگران مرگ در خرگوش و یا به دنبال علت قطع تنفس در خرگوش باشید.

عدم حرکت در خرگوش:

خرگوشی که جان خود را از دست داده است به طور کلی حرکتی ندارد. و در هیچ یک از قسمت‌های بدنش حرکت مشاهده نمی‌شود.
البته عدم حرکت دلیل خوبی برای تشخیص مرگ خرگوش نیست.
چرا که بیهوشی و ضعف نیز ممکن است باعث محدود شدن و یا عدم حرکت در خرگوش شوند. اما یکی از علائمی که باید باعث شود که شما نگران خرگوش شوید و احتمال مرگ را در ذهن خود بیاورید بی‌حرکت بودن خرگوش است.
بی حرکت بودن و عدم تنفس، جزو اورژانس‌های خرگوش‌ها محسوب شده و باید به سرعت و بدون درنگ به آنها رسیدگی شود.

عدم واکنش به محرک‌ها در خرگوش:

خرگوش‌های زنده به محرک‌ها پاسخ می‌دهند.
محرک ها می‌توانند شامل؛ اسباب بازی‌ها، صداها، رنگ‌ها و به طور کلی هر تغییری در محیط باشند.
همچنین ممکن است شما نیاز داشته باشید که از محرک‌هایی مانند محرک‌های درد برای تشخیص زنده بودن و یا مرگ خرگوش استفاده کنید.
محرک درد درواقع آخرین محرکی است که باید از آن استفاده کنید. اگر خرگوش شما به محرک‌های دردناک نیز پاسخی نداد نشان دهنده وخامت اوضاع و احتمالاً مرگ خرگوش است.

بسته بودن چشم‌های خرگوش:

از دیگر علائم مرگ در خرگوش‌ها گاهاً بسته بودن چشم‌هاست.
در برخی از موارد مرگ خرگوش، چشمان خرگوش بسته است. و گاهاً بسته بودن چشم‌های خرگوش در کنار دیگر علائم نشان دهنده مرگ خرگوش است.
البته که باید به شما بگوییم بسته بودن چشم‌های خرگوش به خودی خود نمی‌تواند نشان دهنده مرگ خرگوش باشد. و به تنهایی برای تشخیص مرگ خرگوش از درجه اعتبار ساقط است.
اما همانطور که گفته شد در کنار دیگر علائم مانند؛ عدم تنفس، عدم تحرک و عدم واکنش به محرک‌ها می‌تواند از علائمی باشد که نشان دهنده مرگ خرگوش هستند.

ادرار و مدفوع خرگوش:

در موجودات زنده و در حالت معمول اسفنکترهای موجود در میز نای و مثانه و اسفنکترهای مقعدی باعث نگه داشتن ادرار و مدفوع تا محل دستشویی برای آن موجود هستند.
زمانی که مرگ اتفاق می‌افتد، این اسفکترها به همراه کلیه ی عضلات بدن از حالت انقباض خارج شده و کاملاً شل می‌شوند.
در واقع آن عضلات دیگر قادر به نگه داشتن ادرار و مدفوع نیستند.
و به طور مثال اگر در زمان مرگ در مثانه خرگوش ادرار وجود داشته باشد به خاطر شل شدن اسفنکتر و عضلات نگهدارنده، ادرار کردن اتفاق می‌افتد.
اگر خرگوش شما بی‌حرکت است و تنفس ندارد و همچنین مشاهده می‌کنید که قادر به نگه داشتن ادرار و مدفوع خود نبوده و بی‌اختیار ادرار و مدفوع کرده است، باید به صورت اورژانسی به دامپزشک و بیمارستان مراجعه نمایید تا درصورت امکان خرگوشتان را از مرگ نجات دهند. در غیر این صورت به احتمال زیاد مرگ خرگوش حتمی خواهد بود.

مرگ خرگوش‌ها به دلایلی مانند بیماری‌ها و عفونت‌ها، صدمات جسمی، عوامل محیطی، مانند سرمای بیش از حد و یا گرمای بیش از حد، رطوبت یا خشکی بیش از حد، آلودگی محیط با مواد سمی و یا مسمومیت ناشی از مصرف غذاهای سمی و خطرناک برای خرگوش، و یا به طور کلی در اثر تغذیه نادرست با مواد غذایی که به سیستم گوارش و سیستم ایمنی خرگوش صدمه می‌زنند اتفاق می افتد.

جالب است بدانید که برخی از نژادهای خرگوش به خاطر ژنتیک خاصی که دارند در مقایسه با دیگر نژادها در شرایط یکسان احتمال ابتلا شدن به بیماری‌ها و مرگ بالاتری دارند.
اگر شما یکی از این نژادهای خرگوش را در خانه نگهداری می‌کنید. باید بسیار مراقب تغذیه، نظافت، استرس و سلامت خرگوش خود باشید.

سخن پایانی

برخی موارد می‌توانند به افزایش طول عمر خرگوش‌ها کمک کنند.

این موارد مانند؛ مراقبت‌های بهداشتی و نگهداری صحیح از خرگوش، تغذیه مناسب و شامل فیبر بالا برای خرگوش، شرایط محیطی مناسب و به دور از استرس برای خرگوش و به طور کلی سبک زندگی درست در خرگوش‌ها باعث افزایش طول عمر خرگوش‌ها می‌شود.
به طور کلی نژادهای مختلف خرگوش نیازهای خاص و شرایط سلامتی خاص خودشان را دارند. لازم است جهت اطلاع از این نیازها و شرایط سلامت خاص، حتماً با دامپزشک خرگوشتان مشورت کنید و اطلاعات لازم در این زمینه را کسب نمایید.
با دانستن اطلاعات دقیق در این مورد شما می‌توانید کارهایی که باعث به خطر افتادن سلامت خرگوش شما می‌شوند را از زندگی خرگوش حذف کنید و تا حد زیادی سلامت و طول عمر خرگوش را تضمین نمایید.

در این مقاله علائم مرگ خرگوش‌ها بررسی شد.

وبسایت و اینستاگرام ما را دنبال نمایید

به روز ترین کلینیک دامپزشکی تهران، کلینیک دامپزشکی روژان

۰۹۱۲۹۲۶۳۰۵۵- ۷۷۴۶۱۳۶۸-۰۲۱

قبل از انجام هرگونه اقدام با دامپزشک خود مشورت نمایید؛ادمین و سایت روژان پت هیچگونه مسئولیتی در قبال اقدامات خودسرانه و عواقب ناشی از آن ندارد.