Fatemeh hashemiعوامل داخل وریدی یا عضلانی
از عوامل داخل وریدی یا عضلانی می‌توان استفاده کرد، اما باید تشخیص داد که القا و بهبودی متغیر هستند. بهبودی اغلب طولانی مدت است، و می‌تواند یک اثر “hang-over”قابل توجه داشته باشد، هم چنین پرنده میزان متابولیسم طبیعی خود و اشتها برای چندین ساعت یا بیشتر را به دست نمی‌آورد. بنابراین توصیه می‌شود این عوامل فقط به عنوان عامل القایی استفاده شوند که در آن القای ماسک امکان پذیر نیست (به عنوان مثال پرندگان آبزی، موش‌های راتی بزرگ) یا در میدانی که بیهوشی گازی ممکن است در دسترس نباشد. پزشکان باید از خطرات استفاده از خطرات بیهوشی داخل وریدی یا عضلانی آگاه باشند، و آماده مقابله با عوارض جانبی و زمان بهبودی طولانی مدت می‌باشند.
کتامین:
مصرف کتامین به تنهایی برای بیهوشی توصیه نمی‌شود. اگرچه به نظر نمی‌رسد که باعث افسردگی ریوی یا افسردگی قلبی عروقی شود، کتامین (در دوزهای بیهوشی) بی دردی ناکافی و شل شدن عضله را می‌دهد و با حرکات خود به خودی، سفتی عضلانی و بهبودهای خشونت آمیز همراه است. از طریق کلیه‌ها دفع می‌شود و زمان بهبودی طولانی و متغیر است. دوز آن ۲۰-۵۰ میلی گرم بر کیلوگرم IM یا IV می‌باشد.
زیلازین:
هنگامی که از زیلازین به تنهایی استفاده می‌شود، بی حرکتی جراحی کافی تولید نمی‌شود. ممکن است با برادی کاردی، افت فشار خون، آریتمی و افسردگی تنفسی همراه باشد. این اغلب باعث ترشح بزاق، هیجان، لرزش عضلانی و تشنج می‌شود، گاهی اوقات با سر و صدا تشدید می‌شود. بهبودی طولانی مدت است، اما زیلازین می‌تواند توسط یوهیمبین هیدروکلراید (۰.۱۱-۰.۲۷ میلی گرم / کیلوگرم) معکوس شود. دوز زیلازین ۱ میلی گرم بر کیلوگرم IM است.
زایلازین – کتامین:
این ترکیب معمولاً برای مهار و بیهوشی استفاده می‌شود، اما پرندگان آبزی (به ویژه اردک و غازهای کانادایی)، جغدها و گوسفندها خوب پاسخ نمی‌دهند. وقتی با هم استفاده می‌شوند، این ترکیب سینرژیک است، القای نرم و بهبودی با آرامش عضلانی بهبود یافته را به دنبال دارد و احتمالاً بی دردی تقویت شده است. این ترکیب را می‌توان با آریتمی قلبی و افت فشار خون مرتبط کرد. دوز شامل: کتامین ۵-۲۰ میلی گرم در کیلوگرم، زیلازین ۰.۵-۲.۰ میلی گرم در کیلوگرم، IM یا IV می‌باشد.
دیازپام:
دیازپام به خودی خود برای کنترل آرام بخشی یا تشنج استفاده می‌شود. دوز آن ۰۵ / ۰- ۰/۱۵ میلی گرم بر کیلوگرم به آرامی IV، یا ۰.۲-۰.۵ میلی گرم / کیلوگرم IM است.
دیازپام – کتامین:
از این ترکیب می‌توان به صورت عامل القایی داخل وریدی در موش‌های صحرایی بزرگ، شکارچیان و پرندگان آبزی استفاده کرد، اما ممکن است عامل نگهداری قابل اعتمادی نباشد.
این می‌تواند به صورت داخل عضلانی در طوطی‌ها و کبوترها استفاده شود (با القا کند و زمان بهبودی آهسته). دوز شامل: دیازپام ۰.۲-۲ میلی گرم در کیلوگرم، کتامین ۱۰-۴۰ میلی گرم در کیلوگرم می‌باشد.
میدازولام:
از این می‌توان به عنوان آرام بخش و ضد اضطراب یا به عنوان موارد دیگر دارویی برای بیهوشی استفاده کرد. در دوزهای آرام بخش آن حداقل تأثیر بر فشار خون، ضربان قلب و دمای بدن دارد. مقدار مصرف ۰.۸-۳ میلی گرم بر کیلوگرم IM یا IV می‌شود. می‌توان آن را از طریق داخل بینی برای آرام بخشی در میزان دوز ۱-۵ میلی گرم در کیلوگرم داد.
میدازولام – کتامین:
دوز مصرفی این ترکیب شامل: میدازولام ۰.۲-۴ میلی گرم در کیلوگرم، کتامین ۱۰-۴۰ میلی گرم در کیلوگرم، IM می‌باشد.
مدتومیدین-کتامین:
این یک ترکیب مفید برای القای داخل وریدی پرندگان آبزی، القای سریع و بهبودی می‌شود. با آتیپامزول برگشت پذیر است.
دوز مصرفی شامل: مدتومیدین ۶۰-۸۵ میکروگرم بر کیلوگرم. کتامین ۱.۵-۲.۰ میلی گرم / کیلوگرم IV است.
زولازپام – تیلتامین:
این امر در پرندگان به دلیل بازیابی خشونت توصیه نمی‌شود.
پروپوفول:
از این می‌توان به عنوان یک ماده القایی وریدی به دنبال آرام بخشی با medetomidine-ketamine استفاده کرد. آپنه به دنبال القای داخل وریدی شایع است. دوز ۱-۵ میلی گرم بر کیلوگرم IV. لوله گذاری و IPPV اکیداً توصیه می‌شود.
در این مقاله همه چیز در خصوص عوامل داخل وریدی یا عضلانی آنالجزی و دردکشی پرندگان زینتی بررسی شد.
جهت دریافت اطلاعات رایگان بیشتر به وبسایت و پیج ما مراجعه کنید.
تذکر مهم : این مطلب برگرفته از کتاب طب پرندگان زینتی است. نکته قابل توجه این است که تشخیص و درمان هر بیماری ای الزاما بر عهده دامپزشک است. و درمان های نامبرده شده در مقالات وبسایت صرفا جهت آشنایی افراد با برخی مطالب ابتدایی است. بدیهی است که کلینیک و سایت روژان پت هیچ گونه مسئولیتی در خصوص انجام اعمال خودسرانه افراد ندارد.جهت دریافت اطلاعات بیشتر درمورد منابع ما به این مقاله مراجعه کنید.
بهترین کلینیک دامپزشکی تهران کجاست؟
کلینیک دامپزشکی روژان
۰۹۱۲۹۲۶۳۰۵۵- ۷۷۴۶۱۳۶۸-۰۲۱
