کلینیک دامپزشکی روژان
پیشگیری از pasteurellosis خرگوش

پیشگیری از pasteurellosis خرگوش

پیشگیری از pasteurellosis

 طی این سال‌ها، استراتژی‌های کنترل مختلفی برای pasteurellosis در کلونی‌های خرگوش با درجه موفقیت متفاوت امتحان شده‌اند. اکنون بسیاری از کلونی‌های آزمایشگاهی عاری از بیماری هستند و برای پیشگیری از ورود عفونت هوشیارانه عمل می‌کنند. انبار عاری از Pasteurella توسط خرگوش‌های انتخاب ­شده برای ایزوله به مدت ۲-۴ هفته آماده شده و کشت گذرگاه‌های بینی تکرار می‌شود. خرگوش‌های مبتلا به کشت‌های مثبت یا علائم rhinitis کشته شدند. خرگوش‌های باقیمانده پرورش یافتند و پس از سه سال کلونی از بیماری پاکسازی شد. روش‌های دیگری برای ارائه خرگوش‌های عاری از بیماری شامل سزارین و پرورش دستی (مانینگ و همکاران، ۱۹۸۹) یا انتقال تخم‌های بارور به ماده­خرگوش عاری از Pasteurella وجود دارد.

از شیر گرفتن زودهنگام و استفاده از آنتی بیوتیک­ها ممکن است تعداد خرگوش‌های بدون بیماری را افزایش دهند. برای اطمینان از وضعیت غیر متأثر، آزمایش دوره سرولوژی برای پادتن‌های Pasteurella نیاز است. اخیراً آزمایش PCR برای شناسایی عفونت به کار می‌رود (سانچیز و همکاران، ۲۰۰۰). آنتی بیوتیک­ها نیز به­ صورت پیش­گیرنده ­هایی برای جلوگیری pasteurellosis از طریق غذا یا آب آشامیدنی ماده‌های باردار استفاده می‌شوند. مقاومت ژنتیکی به Pasteurella ثابت شده و تلاش‌ها برای تولید گونه‌های خرگوش بدون بیماری انجام شده است. معمولاً واکسینه کردن در برابرP. multocida به ­طور موفقیت ­آمیزی در سایر گونه‌ها ازجمله گوسفند نیز انجام می‌شود و تلاش‌هایی برای تولید واکسن مؤثر در برابر pasteurellosis صورت گرفته است.

و در ادامه:

واکسن‌های مرده و زنده به کار می‌روند و برای کاهش مرگ و میر و بیماری بالینی ناشی از گونه homologous باکتری مؤثر هستند. بسیاری از گونه‌های پاتوژنیک خرگوش‌ها ناقل پادتن‌های somatic 3 و ۱۲ و نوع کپسول A یا D هستند. مصونیت متقابل بین گونه‌های یک serotype بالاتر است اما علی­رغم نتایج امیدوارکننده آزمایشگاهی (دیجیو کومو و همکاران، ۱۹۸۷)، محافظت در برابر مهاجرت در بینی و بیماری بالینی ناشی از گونه heterologous ناقص بوده و نتایج آزمایش‌های میدانی با استفاده از واکسینه intranasal در برابر A:12 ناامیدکننده بوده است (دی جیو کومو و دیپ، ۱۹۸۹).

خون ­شناسی و بیوشیمی خرگوش
ادامه مطلب

ساکوو و همکاران (۲۰۰۸) آزمایش میدانی موفقیت­آمیزی از واکسن حاوی serotype D:3,12,15 را ارائه نمودند. واکسیناسیون زیرپوستی مؤثرتر از intranasal است. پرورش­دهندگان خرگوش باور دارند که واکسیناسیون با واکسن autogenous یا واکسن تولیدشده برای استفاده در برابر pasteurellosis سایر گونه‌ها مانند گوسفند یا حیوانات اهلی انجام می‌شود. ارزیابی ادعای موفقیت این نوع واکسن‌ها دشوار است.

در این مقاله همه چیز در خصوص پیشگیری از pasteurellosis خرگوش بررسی شد.

جهت دریافت اطلاعات رایگان بیشتر به وبسایت و پیج ما مراجعه کنید.

بهترین کلینیک دامپزشکی تهران کجاست؟

کلینیک دامپزشکی روژان

۰۹۱۲۹۲۶۳۰۵۵- ۷۷۴۶۱۳