توصیه نامه تجویز واکسیناسیون سگ سانان

در این مقاله همه چیز در خصوص واکسیناسیون سگ سانان بررسی شده است، با ما همراه باشید؛

 

انواع واکسن بر علیه دیستمپر سگ سانان

واکسن نوع ۱:

ویروس دیستمپر سگ سانان نوع زنده تخفیف حدت یافته

اصلی:

واکسیناسیون اولیه (توله‌ها) ۱۶ هفته و کمتر:

یک دوز در ۶ تا ۸ هفتگی

دوز دیگر در ۹ تا ۱۱ هفتگی

سپس یک دوز در ۱۲ تا ۱۴ هفتگی تجویز شود.

واکسیناسیون اولیه (بزرگسال) بزرگ‌تر از ۱۶ هفته:

یک تک دوز ایمنی می‌دهد.

واکسیناسیون مجدد (یادآور) (توصیه‌ها):

اولین یادآور یکسال بعد از اولین واکسن (توله‌ها) بقیه یادآورها بعد از آن هر ۳ سال یکبار تجویز شود

توضیحات:

بسیار توصیه می‌شود. با اینکه توصیه‌های شرکتهای سازنده واکسن، مبنی بر استفاده سالیانه از واکسن یادآور می‌باشد اما مطالعات نشان داده است که در سگهای بزرگ سویه Rock born تا ۷ سال و سویه Onderstepoort تا ۵ سال ایمنی می‌دهد. واکسن در بزرگسالان تا فاصله زمانی ۳ سال می‌تواند ایمنی دهد.

واکسن نوع ۲:

ویروس نوساخته (recombinant) دیستمپر سگ سانان (rCDV) واکسن نوسازی شده

واکسن اصلی جایگزین نوع زنده تخفیف حدت یافته:

واکسیناسیون اولیه (توله‌ها) ۱۶ هفته و کمتر

یک دوز در ۶ تا ۸ هفتگی

دوز دیگر در ۹ تا ۱۱ هفتگی

و سپس در ۱۲ تا ۱۴ هفتگی تجویز شود.

واکسیناسیون اولیه (بزرگسالان) بزرگ‌تر از ۱۶ هفته:

دو ۲ روز با فاصله زمانی ۲ تا ۴ هفته

واکسیناسیون مجدد (یادآور) توصیه‌ها:

به صورت سالانه.

ممکن است هر ۳ سال یکبار نیز تجویز شود. (به قسمت توضیح مراجعه شود).

توضیحات:

این واکسن ممکن است به عنوان جایگزین واکسن زنده تخفیف حدت یافته.CDV مورد استفاده قرار گیرد. اما این احتمال می‌رود ایمنی (استریل) ایجاد نکند و یا ممکن است مدت زمانی ایمنی زایی آن در سگها طولانی‌تر باشد.

کمترین مدت زمان ایمنی زایی آن (DOI) 2 سال می‌باشد.

همانطور که گفته شد ایمنی زایی این واکسن ممکن است غیرمناسب و یا طولانی باشد. لذا این واکسن در جاهایی که خطر در معرض قرار گرفتن با ویروس دیستمپر به طور واضح مشاهده می‌شود توصیه نمی‌شود (به عنوان مثال مراکز نگهداری و فروش حیوانات خانگی).

توجه:

چنانچه برنامه واکسیناسیون به این گونه باشد که واکسن اولیه از نوع زنده تخفیف حدت یافته.CDV و به دنبال آن واکسن یادآور از نوع (rCDV) باشد ایمنی زایی در این روش بسیار عالی خواهد بود. به همین دلیل انجام واکسیناسیون‌های یادآور با واکسن rCDV منطقی‌تر به نظر می‌رسد.

واکسن دیستمپر نوع ۳:

ویروس (دیستمپر – سرخک) زنده تخفیف حدت یافته

این واکسن می‌بایست تنها به صورت داخل عضلانی تجویز شود.

غیراصلی:

واکسیناسیون اولیه (توله‌ها) ۱۶ هفته و کمتر:

یک دوز بین ۴ تا ۱۲ هفتگی تجویز شود. فقط در صورتیکه به دنبال آن یک دوز زنده تخفیف حدت یافته.CDV و یا دو دوز rCDV بعد از ۱۲ هفتگی تجویز شود.

واکسیناسیون اولیه (بزرگسال) بزرگ‌تر از ۱۶ هفته:

برای سگهای بیش از ۱۲ هفته توصیه نمی‌شود.

واکسیناسیون مجدد (یادآور) توصیه‌ها:

واکسیناسیون یادآور با این نوع واکسن توصیه نمی‌شود.

توضیحات:

جهت استفاده رایج توصیه نمی‌شود و تنها یک ایمنی موقت در حیوانات جوان ایجاد می‌کند.
اشاره شده است که در مراکز نگهداری و خانه‌های سگها که دیستمپر به عنوان یک مشکل مورد شناسایی قرار گرفته می‌توان از این واکسن استفاده کرد. همانطور که گفته شد، استفاده از این واکسن برای هر سگی که سن بیش از ۱۲ هفته داشته باشد، توصیه نمی‌شود.
توجه: اگر این واکسن در سگهای بزرگسال استفاده شود، ممکن است باعث ایجادآنتی بادی برعلیه ویروس سرخک در بدن شوند که در طی بارداری قابلیت گذشتن از جفت را دارند، این آنتی بادیهای مادری ممکن است با واکسن دیستمپر تداخل ایجاد کنند.

 

انواع واکسن برعلیه پاروویروس سگ‌ها

واکسن نوع یک:

پاروویروس سگ سانان واکسن زنده تخفیف حدت یافته

اصلی:

واکسیناسیون اولیه (توله‌ها) ۱۶ هفته و کمتر:

یک دوز در ۸ تا ۶ هفتگی

یک دوز دیگر در ۱۱ تا ۹ هفتگی

و سپس دوز دیگر در ۱۴ تا ۱۲ هفتگی تجویز شود.

واکسیناسیون اولیه (بزرگسال) بزرگ‌تر از ۱۶ هفته:

یک دوز، اگرچه دو ۲ دوز به فاصله ۳ تا ۴ هفته قابل قبول‌تر است

واکسیناسیون مجدد (یادآور) (توصیه‌ها):

اولین یادآور یکسال بعد از اولین سری واکسیناسیون اولیه تجویز می‌شود (توله‌ها)

بقیه یادآورها هر ۳ سال یکبار تجویز شود.

توضیحات:

استفاده از آن بسیار توصیه می‌شود: اگرچه شرکتهای سازنده واکسن، تجویز واکسن‌های یادآور را به صورت سالانه توصیه می‌کنند اما مطالعات نشان داده است که ایمنی زایی واکسن زنده تخفیف حدت یافته تا ۷ سال بعد از واکسیناسیون نیز ادامه دارد.

واکسن نوع ۲:

پاروویروس سگ سانان کشته شده

واکسن غیراصلی جایگزین برای نوع زنده تخفیف حدت یافته

واکسیناسیون اولیه (توله‌ها) ۱۶ هفته و کمتر:

یک دوز در ۲ و ۳ و ۴ ماهگی تجویز شود.

واکسیناسیون اولیه (بزرگسال) بزرگ‌تر از ۱۶ هفته:

دو ۲ دوز به فاصله ۳ تا ۴ هفته

واکسیناسیون مجدد (یادآور) (توصیه‌ها):

سالانه

توجه:

مطالعات در مورد DOI واکسن کشته موجود نمی‌باشد. توله‌هایی که در ابتدا با واکسن زنده تخفیف حدت یافته به صورت کامل و در سال بعد نیز با یک دوز واکسن زنده تخفیف حدت یافته واکسینه شده‌اند، می‌توانند پس از آن هر ۳ سال یکبار با واکسن حاوی ویروس کشته، واکسینه شوند.

توضیحات:

یک جایگزین مناسب برای واکسن زنده تخفیف حدت یافته پاروویروس بوده، اگرچه در اکثر موارد از واکسن زنده تخفیف حدت یافته استفاده می‌شود.

توجه:

فراورده‌های کشته پاروویروس ممکن است حساسیت تداخل با آنتی بادیهای مادری را در سن ۱۶ تا ۱۸ هفتگی داشته باشند.

توجه:

مطالعات نشان داده است که در سگهایی که فقط با واکسن کشته واکسینه شده‌اند، ایمنی در برابر بیماری تا ۱۵ ماه بعد از واکسیناسیون باقی می‌ماند.

 

انواع واکسن بر علیه هپاتیت عفونی سگها

واکسن:

آدنوویروس تیپ ۱ سگ سانان (AV – ۱)

واکسن کشته و زنده تخفیف حدت یافته (زنده تخفیف حدت یافته)

توصیه نمی‌شود.

واکسن غیر اصلی:

واکسیناسیون اولیه (توله‌ها) ۱۶ هفته و کمتر:

یک دوز در ۶ – ۸ هفتگی

دوز دیگر در ۹ – ۱۱ هفتگی

و سپس یک دوز در ۱۲ – ۱۴ هفتگی تجویز شود.

واکسیناسیون اولیه (بزرگسال) بزرگ‌تر از ۱۶ هفته:

واکسن کشته: دو ۲ دوز به فاصله ۴ تا ۲ هفته

واکسن زنده تخفیف حدت یافته: یک دوز

واکسیناسیون مجدد (یادآور) (توصیه‌ها):

سالانه (توصیه سازندگان واکسن)

توضیحات:

توصیه نمی‌شود. در آمریکا عفونت هپاتیت سگ سانان از شیوع بسیار کمی برخوردار است، به علت واکنش چشم آبی ناشی از این واکسن و نیز ایمنی که (AV-2) (آدنوویروس تیپ ۲) که بر علیه هپاتیت عفونی سگها ایجاد می‌کند لذا استفاده از واکسن‌های حاوی (AV-1) توصیه نمی‌شود.
تذکر: اخیراً ۹ واکسن در دسترس صاحبان دام قرار گرفته که می‌توانند آنها را بدون نسخه از بازار خریداری کنند (otc). یکی از این واکسن‌ها شامل ترکیبی از (AV-1, AV-2) می‌باشد

واکسن نوع ۲:

آدنوویروس تیپ ۲ سگ سانان (AV-2)

حاوی ویروس زنده تخفیف حدت یافته (شکل تزریقی و موضعی)

واکسن حاوی ویروس کشته

اصلی:

واکسیناسیون اولیه (توله‌ها) ۱۶ هفته و کمتر:

یک دوز در ۶ – ۸ هفتگی

دوز دیگر در ۹ – ۱۱ هفتگی

و سپس یک دوز در ۱۲ – ۱۴ هفتگی تجویز شود.

واکسیناسیون اولیه (بزرگسال) بزرگ‌تر از ۱۶ هفته:

واکسن کشته: دو ۲ دوز به فاصله ۴ تا ۲ هفته

واکسن زنده تخفیف حدت یافته یک دوز

واکسیناسیون مجدد (یادآور) (توصیه‌ها):

اولین یادآور یکسال بعد از اولین سری واکسیناسیون تجویز می‌شود. (توله‌ها) بقیه یادآورها هر ۳ سال یکبار تجویز می‌شود.

توضیحات:

بسیار توصیه می‌شود. بین (AV-1) عامل هپاتیت سگ سانان و (AV-2) یکی از عوامل (intection tracheo bronchitis) ITB تراکئو برونشیت عفونی ایمنی متقاطع دیده می‌شود.

معمولاً واکسن‌های CAV, CDV به همراه هم هستند و کمتر در بازار واکسن مونووالانت (جداگانه) این بیماریها دیده می‌شود.

یافته‌ها نشان داده که سگهای بزرگسالی که با واکسن CAV_۲ نوع زنده تخفیف حدت یافته واکسینه شده‌اند تا ۷ سال می‌تواند بر علیه انواع پرحدت CAV_۱ مقاوم باشند

 

انواع واکسن برعلیه پارا آنفولانزا

واکسن ویروس پاراآنفولانزای سگ سانان CpiV

شکل موضعی و تزریقی زنده تخفیف حدت یافته

غیراصلی:

واکسیناسیون اولیه (توله‌ها) ۱۶ هفته و کمتر:

یک دوز در ۶ – ۸ هفتگی

دوز دیگر در ۹ – ۱۱ هفتگی

و سپس یک دوز در ۱۲ – ۱۴ هفتگی تجویز شود.

واکسیناسیون اولیه (بزرگسال) بزرگ‌تر از ۱۶ هفته:

یک دوز کافی است.

اگرچه دو دوز به فاصله ۴ تا ۳ هفته قابل قبول‌تر است.

واکسیناسیون مجدد (یادآور) (توصیه‌ها):

اولین واکسن یادآور یکسال بعد از اولین سری واکسیناسیون زده شود (توله‌ها)

بقیه یادآورها یک دوز هر ۳ سال یکبار.

فرم داخلی بینی:

تنها به صورت ترکیب پا برودتلابرونکوسپتیکا موجود می‌باشد که به صورت موضعی و داخل بینی تجویز می‌شود.

توضیحات:

توصیه می‌شود معمولاً واکسن به همراه CAV, CDV موجود می‌باشد، در حال حاضر شکل جداگانه واکسن (مونووالانت) وجود ندارد. شکل تزریقی واکسن از شکل موضعی واکسن اثر کمتری دارد (داخل بینی).

مدت زمان ایمنی زایی نوع موضعی یکسال است

نوع تزریقی CPiV به همراه واکسنهای CDV, CPV, CAV-2 نیز موجود می‌باشد (نوع موجود در ایران)

نوع موضعی واکسن به صورت ترکیبی از واکسن‌های بردوتلا و CAV-2 نیز در بازار موجود است.

واکسن:

بردوتلا برونکوسپتیکا

باکترین کشته

شکل تزریقی

واکسن غیراصلی:

واکسیناسیون اولیه (توله‌ها) ۱۶ هفته و کمتر:

یک دوز در ۶ – ۸ هفتگی

سپس در ۱۰ – ۱۲ هفتگی تجویز شود.

واکسیناسیون اولیه (بزرگسال) بزرگ‌تر از ۱۶ هفته:

دو ۲ دوز به فاصله ۲ تا ۴ هفته

واکسیناسیون مجدد (یادآور) (توصیه‌ها):

سالیانه

توضیحات:

انتخابی: مطالعات جدید نشان می‌دهد در سگهای بزرگسال شکل تزریقی یادآور بردوتلا از شکل موضعی آن بهتر می‌باشد.

معتقدند که مدت زمان ایمنی زایی (DOI) این واکسن کمتر از یکسال می‌باشد.

 

انواع واکسن بر علیه بردتلا برونکوسپتیکا

واکسن نوع ۱:

بردوتلا برونکوسپتیکا (باکترین زنده بدون حدت) + ویروس پاراآنفولانزا زنده تخفیف حدت یافته
فقط موضعی (داخل بینی)

غیراصلی:

واکسیناسیون اولیه (توله‌ها) ۱۶ هفته و کمتر:

یک دوز در ابتدای ۳ هفتگی (بهتر است به توصیه شرکت سازنده مراجعه شود)

اگر واکسن موضعی قبل از ۵ تا ۶ هفتگی تجویز شد، می‌بایست یک دوز دیگر بعد از ۶ هفتگی و سرانجام دو هفته بعد از آن یک دوز دیگر تجویز شود.

واکسیناسیون اولیه (بزرگسال) بزرگ‌تر از ۱۶ هفته:

ذکر نشده است اگرچه یک تک دوز توصیه می‌شود.

واکسیناسیون مجدد (یادآور) (توصیه‌ها):

سالانه
اگر در ۶ ماه قبل حیوان واکسینه نشده و از طرفی احتمال در معرض قرار گرفتن با بیماری برای آن وجود دارد، توصیه می‌شود که یک هفته قبل روبرویی با بیماری یک یادآور زده است (به عنوان مثال هنگام مسافرت و یا شرکت در نمایشگاهها)

توضیحات:

تجویز همزمان نوع تزریقی و موضعی واکسن بردوتلا مزیت خاصی ندارد. استفاده از آن به صورت انتخابی می‌باشد: در مراکز نگهداری سگها و خانه سگ‌ها به طور گذرا (۳ تا ۱۰ روز) بعد از انجام واکسیناسیون سرفه، عطسه آبریزش بینی مشاهده می‌شود. برای رفع علائم قسمتهای فوقانی تنفسی ناشی از واکسن (سرفه و آبریزش بینی مدت دار) اشاره به درمان آنتی بیوتیکی (داکسی سایکلین doxycycline) شده است. مدت زمان ایمنی زایی تقریباً ۱۰ ماه است
توجه: تجویز موضعی واکسن برعلیه تراکئوبرونشیت عفونی سگ سانان، در مقایسه با تجویز تزریقی، پاسخ ایمنی موضعی بسیار بهتری را ایجاد می‌کند.

واکسن نوع ۲:

بردوتلا (باکترین زنده بدون حدت) + ویروس پاراآنفولانزا (زنده تخفیف حدت یافته)

آدنوویروس سگ سانان تیپ (زنده تخفیف حدت یافته II)

استفاده فقط به صورت انتخابی

واکسیناسیون اولیه (توله‌ها) ۱۶ هفته و کمتر:

یک دوز در ۸ هفتگی و یا بعد از آن تجویز شود.

برخی از سازندگان واکسن توصیه می‌کنند که واکسن در ۳ تا ۴ هفتگی تجویز شود. این روش در مواقعی که خطر در معرض قرار گرفتن با بیماری بسیار زیاد است توصیه می‌شود.

واکسیناسیون اولیه (بزرگسال) بزرگ‌تر از ۱۶ هفته:

یک تک دوز توصیه می‌شود.

واکسیناسیون مجدد (یادآور) (توصیه‌ها):

سالانه
اگر در ۶ ماه قبل حیوان واکسینه نشده و از طرفی احتمال در معرض قرار گرفتن با بیماری برای آن وجود دارد، توصیه می‌شود که یک هفته قبل از روبرویی با بیماری یک یادآور تجویز شود (به عنوان مثال هنگام مسافرت و یا شرکت در نمایشگاهها)

توضیحات:

توصیه نمی‌شود: برای هر سگی که خطر در معرض گرفتن هر یک از این پاتوژن ها وجود دارد، می‌بایست مورد توجه قرار گیرد.

توجه:

تجویز موضعی واکسن بر علیه تراکئوبرونشیت عفونی سگها در مقایسه با تجویز عفونی پاسخ ایمنی زایی بهتری را ایجاد می‌کند.

مدت زمان ایمنی زایی قبلاً در موارد انفرادی هر یک از واکسنها ذکر شده است.

 

انواع واکسن بر علیه بیماری لایم

واکسن نوع ۱:

برلیا برگدوفری Borrelia burgdoferi برلوزیس لایم نوسازی شده

پروتئین سطح خارجی A (OSPA) Outer Surface Portein A

غیراصلی:

واکسیناسیون اولیه (توله‌ها) ۱۶ هفته و کمتر:

اولین دوز در ۹ هفتگی تجویز شود بعد از آن به دومین دوز در ۲ تا ۴ هفته بعد احتیاج است.

سن مطلوب برای دوز اولیه ۳ ماهگی و بیشتر از آن می‌باشد که ۲ تا ۴ هفته بعد آن دومین دوز می‌بایست زده شود.

واکسیناسیون اولیه (بزرگسال) بزرگ‌تر از ۱۶ هفته:

دو دوز به فاصله ۲ تا ۴ هفته

واکسیناسیون مجدد (یادآور) (توصیه‌ها):

سالانه
توصیه گروه متخصصین این است که انجام واکسیناسیون بستگی به محل و منطقه جغرافیایی دارد. قبل از آغاز فصل کنه‌ها واکسیناسیون می‌بایست انجام شود.

توضیحات:

واکسن انتخابی. توجه: بیماری لایم شیوع منطقه‌ای و محدود دارد بنابراین این واکسن تنها برای آن دسته از سگهایی که خطر در معرض قرار گرفتن بالایی با بیماری دارند، توصیه می‌شود.

واکسن نوع ۲:

برلیا برگدوفری: برلوزیس لایم (باکترین کاملاً کشته شده)

غیراصلی:

واکسیناسیون اولیه (توله‌ها) ۱۶ هفته و کمتر:

اولین دوز در ۹ هفتگی داده شود بعد از آن به دومین دوز در ۲ تا ۴ هفته بعد احتیاج است.

سن مطلوب برای دوز اولیه ۳ ماهگی و بیشتر از آن می‌باشد که ۲ تا ۴ هفته بعد آن دومین دوز می‌بایست زده شود.

واکسیناسیون اولیه (بزرگسال) بزرگ‌تر از ۱۶ هفته:

دو دوز به فاصله ۲ تا ۴ هفته

واکسیناسیون مجدد (یادآور) (توصیه‌ها):

سالانه
توصیه گروه متخصصین این است که انجام واکسیناسیون بستگی به محل و منطقه جغرافیایی دارد. قبل از آغاز فصل کنه‌ها واکسیناسیون می‌بایست انجام شود.

توضیحات:

کمترین مدت ایمنی زایی واکسن نوع نوسازی شده، بر علیه بیماری یکسال می‌باشد.

واکسن انتخابی. بیماری لایم شیوع منطقه‌ای و محدود دارد بنابراین این واکسن تنها برای آن دسته از سگهایی که خطر در معرض قرار گرفتن بالایی با بیماری دارند توصیه می‌شود.
ترجیحاً برای سگهایی که در قسمت شمال شرقی و نیز نواحی بالایی نیمه غربی آمریکا زندگی می‌کنند (میشیگان و وین کانسین) و یا در مواردیکه مسافرت به این نواحی اندمیک انجام می‌شود و احتمال روبرویی با کنه وجود دارد، واکسیناسیون حتماً می‌بایست مدنظر قرار گیرد.
کمترین مدت زمان ایمنی زایی بر علیه بیماری یکسال می‌باشد.

 

انواع واکسن بر علیه کروناویروس

واکسن:

کروناویروس سگ سانان کشته شده و زنده تخفیف حدت یافته

واکسن غیر اصلی:

واکسیناسیون اولیه (توله‌ها) ۱۶ هفته و کمتر:

هر ۲ تا ۴ هفته یک دوز تا سن ۱۲ هفتگی تجویز شود. (تخفیف حدت یافته و کشته)

واکسن کشته معمولاً در ابتدای ۶ هفتگی تجویز می‌شود به دنبال آن هر ۲ تا ۳ هفته تا سن ۱۲ هفتگی بقیه دوزها تجویز می‌شود.

واکسیناسیون اولیه (بزرگسال) بزرگ‌تر از ۱۶ هفته:

یک دوز اگر از نوع زنده تخفیف حدت یافته استفاده شود.

دو ۲ دوز به فاصله ۲ تا ۳ هفته اگر از کشته استفاده شود.

گروه متخصصین به علت غیر سودمند بودن، استفاده از واکسن را در بزرگسالان توصیه نمی‌کنند.

واکسیناسیون مجدد (یادآور) (توصیه‌ها):

سالانه (توصیه شرکتهای سازنده) استفاده از این فراورده توصیه نمی‌شود مگر آنکه همراه با واکسن‌های دیگری نظیر پاروویروس و دیستمپر سگ‌ها باشد که آنهم به دلیل اثرات سودمند این واکسن‌ها بوده و نه به خاطر آنتی ژن کروناویروس سگ

توضیحات:

با توجه به علایم بالینی بیماری کروناویروس سگ سانان تأکید می‌شود که انجام واکسیناسیون برای همه سگها ضروری نمی‌باشد علائم بالینی عفونت معمولاً در توله‌های کمتر از ۶ هفته دیده می‌شود.

معمولاً ًبیماری علائم خفیف و یا غیرواضح بوده که به صورت مشخص خودبخود خوب می‌شوند. توصیه می‌شود که مراکز نگهداری سگها از این واکسن به علت غیرسودمند بودن آن و هزینه‌های اضافی که دربر دارد، استفاده نکنند. تجربه‌ها نشان داده، در نتیجه عدم ادامه استفاده از این واکسن در سگهای بزرگسال هیچگونه افزایشی در خطر ابتلا به عفونت دیده نمی‌شود. به علت اینکه در مطالعات سگهای گروه کنترل بیمار نمی‌شوند لذا نمی‌توان مدت زمان ایمنی زایی واکسن را مشخص کرد.

نه واکسن کشته و نه واکسن زنده تخفیف حدت یافته کروناویروس، در کاهش بیماریزایی پاروویروس و دیستمپر سگ‌ها هیچگونه اثر سودمندی ندارند

 

انواع واکسن بر علیه لپتوسپیرا

واکسن:

لیتوسپیرا انتروگانس (L. interogans) ترکیبی از سرواریته های مختلف لپتوسپیرا
، لپتوسپیرا ایکترهموراژیه (L. icterhaemorrhagiae) لپتوسپیرا کانیکولا (L. canicula) به صورت باکترین کشته شده، همچنین ترکیبی از سروارهای گریپوتایفوزا (gryppotyphosa) و پومونا (Pomona) نیز موجود می‌باشد.

غیراصلی:

واکسیناسیون اولیه (توله‌ها) ۱۶ هفته و کمتر:

یک دوز در ۱۲ هفتگی

و دوز دیگر در ۱۶ هفتگی تجویز شود.

توجه: برای ایجاد پاسخ مناسب در سن کمتر از ۱۲ هفتگی تجویز نشود.

واکسیناسیون اولیه (بزرگسال) بزرگ‌تر از ۱۶ هفته:

دو دوز به فاصله ۲ تا ۴ هفته

واکسیناسیون مجدد (یادآور) (توصیه‌ها):

سالانه
برخی از نویسندگان توصیه می‌کنند در سگهایی که در خطر بالای روبرویی با عامل قرار دارند، یادآور هر ۶ ماه تجویز شود. البته تجویز واکسن لپتوسپیروز هر ۶ ماه توصیه نمی‌شود.

توضیحات:

واکسن انتخابی. توجه شیوع این بیماری به علت سروارهای مختلف می‌باشد در نتیجه به علت کمبود اطلاعات مربوط به سروارهای خاصی که در مناطق مختلف جغرافیایی در میان سگها وجود دارد، توصیه تجویز واکسن مشکل می‌باشد.

توجه:

گزارش دامپزشکان و پرورش دهندگان حاکی از آن است که وقوع عوارض جانبی پس از واکسیناسیون در میان توله‌ها (کمتر از ۱۲ هفته) و نیز سگهایی نژاد کوچک، برای این واکسن زیاد می‌باشد این واکنش‌های پس از واکسیناسیون در سگهای بسیار جوان (کمتر از ۹ هفته) شدیدتر بوده است.

واکسیناسیون معمول می‌بایست تا سن ۱۲ هفتگی و یا بیش از آن به تأخیر بیفتد. مطالعات نشان داده است که مدت زمان ایمنی زایی واکسن بر علیه بیماری برای سرواریته های کانیکولا و ایکترهموراژیه تقریباً ۱۲ ماه می‌باشد.

در مورد مدت ایمنی زایی سروارهای گریپوتایفوزا و پومونا، اطلاعاتی در دسترس نیست.

 

انواع واکسن ژیاردیا

واکسن:

ژیاردیا لامبلیا Giardia lamblia کشته شده

به طور کلی توصیه نمی‌شود.

واکسیناسیون اولیه (توله‌ها) ۱۶ هفته و کمتر:

دوز اولیه در ۸ هفتگی و سپس دوز دوم در دو تا سه هفته بعد تجویز شود.

واکسیناسیون اولیه (بزرگسال) بزرگ‌تر از ۱۶ هفته:

دو دوز به فاصله ۲ تا ۴ هفته

واکسیناسیون مجدد (یادآور) (توصیه‌ها):

سالانه (توصیه شرکتهای سازنده)

متخصصین واکسن یادآور را در سگهای یکساله و بزرگتر توصیه نمی‌کنند.

توضیحات:

توصیه نمی‌شود. این واکسن ممکن است از دفع اووسیت جلوگیری کند ولی از ایجاد عفونت جلوگیری نمی‌کند، با این حال عفونت در توله‌ها وبچه گربه هامعمولا تحت بالینی می‌باشد.

اگرچه ژیاردیا شایع‌ترین انگل روده‌ای انسان در ایالت متحده آمریکا می‌باشد اما منبع اصلی عفونت انسان، آب آلوده می‌باشد و عفونت در سگها و گربه‌ها به عنوان زئونوز در نظر گرفته نمی‌شود چون این واکسن از عفونت جلوگیری نمی‌کند، کمترین زمان ایمنی زایی آن مشخص نیست.

 

انواع واکسن بر علیه هاری

واکسن نوع ۱:

هاری یکساله (کشته)

تجویز به صورت انتخابی نبوده و حتماً باید انجام شود.

اصلی:

واکسیناسیون اولیه (توله‌ها) ۱۶ هفته و کمتر:

یک دوز در ابتدای ۳ ماهگی تجویز شود.

واکسیناسیون اولیه (بزرگسال) بزرگ‌تر از ۱۶ هفته:

یک تک دوز تجویز شود.

واکسیناسیون مجدد (یادآور) (توصیه‌ها):

سالانه
بر اساس قوانین منطقه‌ای و دستورات استانی انجام شود. واکسن یکساله ممکن است بر اساس قوانین محلی به عنوان واکسن یادآور مورد استفاده قرار گیرد.

توضیحات:

حتماً استفاده شود. واکسن یکساله معمولاً به عنوان اولین واکسن مورد استفاده قرار می‌گیرد.

پس از آن در سال بعد نیز از همین واکسن و سپس از واکسن سه ساله استفاده می‌شود. مناطق و استانهای مختلف ممکن است دستور عمل دیگری در نظر گرفته باشند.

واکسن نوع ۲:

هاری کشته شده ۳ ساله. تجویز به صورت انتخابی نبوده و حتماً می‌بایست انجام شود.

 اصلی:

واکسیناسیون اولیه (توله‌ها) ۱۶ هفته و کمتر:

یک دوز در ابتدای ۳ ماهگی تجویز شود.

توجه: واکسن ۳ ساله هاری ممکن است به عنوان جایگزین واکسن یکساله برای دوز ابتدایی و دوزهای بعدی مورد استفاده قرار گیرد.

بر اساس دستورالعمل منطقه تجویز انجام گیرد

واکسیناسیون اولیه (بزرگسال) بزرگ‌تر از ۱۶ هفته:

یک تک دوز تجویز شود.

توجه:

واکسن ۳ ساله هاری ممکن است به عنوان جایگزین واکسن یکساله برای دوز ابتدایی و دوزهای بعدی مورد استفاده قرار گیرد.

بر اساس دستورالعمل منطقه

واکسیناسیون مجدد (یادآور):

توصیه می‌شود که دومین دوز واکسیناسیون هاری بدون توجه به سنی که اولین دوز واکسن زده شده، یکسال بعد از اولین واکسیناسیون تجویز شود.

بر اساس دستورالعمل منطقه‌ای بقیه یادآورها به صورت سالانه و یا هر ۳ سال یکبار می‌بایست تجویز شود.

توضیحات:

حتماً استفاده شود. واکسن یکساله معمولاً به عنوان اولین واکسن مورد استفاده قرار می‌گیرد بدنبال آن در سال بعد نیز از همین واکسن و سپس از واکسن سه ۳ ساله استفاده می‌شود.
مناطق و استانهای مختلف ممکن است دستورالعمل و قوانین دیگری داشته باشند.
گروه متخصصین پیشنهاد می‌کنند، می‌بایست قوانینی که فاصله زمانی واکسیناسیون هاری را کمتر از ۳ سال در نظر می‌گیرند، تغییر داد. چرا که این روش نه تنها اثر سودی ندارد بلکه ممکن است باعث افزایش عوارض نامطلوب ناشی از واکسن شود.

توجه:

r آورده شد در ابتدای نام آنتی ژن نشان دهنده recombinant می‌باشد.

توجه:

روش تجویز واکسن‌ها عموماً SQ (زیر جلدی) و یا IM (داخل عضلانی) می‌باشد با این حال می‌بایست روشی که شرکت سازنده، پیشنهاد داده است، مورد توجه قرار گیرد.

 

در پایان:

بدلیل فقدان آزمایشات مناسب اختصاصی و قابل قبول ایمنی شناسی برای بیماریهای عفونی، هر دامپزشک باید بپذیرد که مسئولیت دارد برای انجام واکسیناسیون برنامه‌ای بکار گیرد، که برای هر بیمار و هر منطقه‌ای و برای هر یک از بیماریها، تقریباً در تمام مراحل زندگی محافظت ایجاد نماید. راهنما نامه واکسیناسیون سگ سانان آمریکا اختصاصاً جهت ارائه کمکی مطمئن، سودمند و مستدل در امر واکسیناسیون به تحریر درآمده است.

 

 

 

در این مقاله همه چیز در خصوص واکسیناسیون سگ سانان بررسی شد.

جهت دریافت اطلاعات رایگان بیشتر به وبسایت و پیج ما سر بزنید.