آوا هاشمیدر این مقاله معاینه پرندگان (تجهیزات، گرفتن سابقه، تعیین هویت) بررسی خواهد شد:
تجهیزات اتاق معاینه پرندگان
تجهیزات مناسب برای استفاده از اتاق معاینه شامل موارد ذیل هستند:
- تهیه حوله‌های شسته شده تازه در اندازه‌های مختلف (یا حوله‌های کاغذی) برای محصور کردن پرندگان.
- مقیاس‌هایی که قادر به وزن گیری در گرم بوده و ترجیحاً با جایگاه T قابل تشخیص (برای نشستن پرنده حین وزن گیری) و یک محفظه برای وزن گیری پرندگان کوچک.
- جایگاه تمرینی برای پرنده جهت نشسنن حین معاینه کردن.
- تجهیزات بالینی از جمله گوشی طبی، منبع نور کانونی، ذره بین، سوزن و سرنگ، بطری‌های جمع آوری خون و لوله‌های کشت
- الکل برای خیس کردن پر جهت معاینه دقیق تر پوست و چربی و عضله زیرین.
- لذت بخش کردن درمان و دادن جایزه به پرندگان خانگی و ایجاد تجربه لذت بخش تر (یا دست کم کمتر استرسی بودن)
نباید از دستکش‌های سنگین برای گرفتن و مهار کردن پرندگان استفاده کرد.
پزشکان با این دستکش‌ها نمی‌توانند نسبت به حرکت‌های کوچک پرنده حساس شوند و پرنده به راحتی صدمه دیده یا حتی می‌میرد. باید مطمئن بود که اتاق ضد فرار است و پرسنل پزشکی به طور غیر منتظره وارد اتاق نشوند. باید از مناظر و صداهای استرس زا همانند سگ‌ها، گربه‌ها و سایر شکارچیان بالقوه پیشگیری نمود.
گرفتن سابقه
جمع آوری سابقه دقیق وکامل بیمار برای تشخیص و معاینه فیزیکی و آزمایش‌های صحیح تشخیصی بسیار حیاتی است. یک تاریخچه خوب می‌تواند به پزشک هشدار دهد که احتمال مشکلات چقدر است و به وی در تمرکز بر احتمالات و تصفیه مابقی رویکرد تشخیصی را می‌دهد.
گرفتن سابقه به دو قسمت تقسیم می‌شود:
- سابقه پیش زمینه ای
- تعیین هویت با علائم ظاهری
- اصل و نسب پرنده
- پرورش
- تغذیه
- رفتار
- سابقه تولید مثل
- سابقه پزشکی قبلی
- ارائه مشکل
تعیین هویت با علائم ظاهری
اولین گام در به دست آوردن سابقه:
دست یابی به اطلاعات هرچه بیشتر در مورد خود پرنده است.
یک تکنسین یا پذیرنده خوب معمولاً می‌تواند این اطلاعات را به دست آورد ولی پزشکان باید به طور کلی با پرندگان آشنایی داشته باشند چرا که مشتریان معمولاً از برخی حقایق اصلی در مورد پرنده‌شان (مانند گونه‌ها، جنسیت و سن) آگاهی ندارند.
مواردی که باید دانسته شوند شامل:
-
گونه‌های پرنده:
پزشکان باید قادر به تشخیص گونه‌های رایج بوده و به پیشینه ای که آن‌ها را قادر به شناسایی سایر گونه‌ها می‌کند، دسترسی داشته باشد. باید از نام‌های محلی که ممکن است با نام‌های موجود در پیشینه فرق کنند، آگاهی داشت. دانستن گونه‌ها، رفتار آن‌ها و الزامات رژیم غذایی می‌تواند سرنخ‌هایی حیاتی به پزشک بدهد تا بتواند مشکلات احتمالی را بیابد.
- سن
پرنده :
سرنخ‌های دیگری را می‌تواند بدهد. به عنوان یک قانون کلی، پرندگان جوان بیشتر از بیماری‌های عفونی و کمبودهای غذایی رنج می‌برند ولی پرندگان بالغ بیشتر از سو تغذیه حاد، شرایط رو به انحطاط و نوبافتی رنج می‌برند.
-
جنسیت پرنده:
بسیاری از طوطی‌ها از لحاظ جنسی یکنواخت بوده و نیاز به DNA یا جراحی جنسیت دارند. نباید ادعای صاحب پرنده در مورد جنسیت را باور کرد مگر اینکه تعیین جنسیت را اثبات کند (مانند سابقه تخمگذاری یا گواهی مبنی بر تعیین جنسیت). آگاهی از جنسیت پرنده می‌توان حیاتی باشد چرا که بسیاری از شرایط مانند مشکلات رفتاری ممکن است به جنسیت پرنده مرتبط باشند.
برای مثال، فتق‌های سلومیک تقریباً در پرندگان مذکر وجود ندارد ولی در مؤنث‌ها نسبتاً رایج است. التهاب صفاقی مربوط به زرده به وضوح فقط در مرغ‌ها دیده شده است.
اصل و نسب پرنده
-
مشتری:
چه مدت زمانی است که صاحب پرنده شده؟ پرندگانی که چندین سال در تملک صاحب بوده و مواجهه جدیدی با سایر پرندگان نداشته‌اند، احتمال کمی دارد که مبتلا به بیماری‌های عفونی باشند. پرنده‌های جدیداً به دست آمده احتمال بیشتری دارد که در تماس نزدیک با سایر پرندگان بوده باشند و به همین علت احتمالاً در معرض بیماری‌های عفونی بوده‌اند.
-
صاحب پرنده:
آن را کجا نگهداری می‌کند؟ طبق تجربه، پزشکان قادر به شناسایی “منبع مشکلات” پرندگان در ناحیه محلی (پرورشگاه‌های مرکزی یا فروشگاه خانگی) هستند. توسعه دانش کاربردی از کیفیت منابع پرندگان خانگی در ناحیه مورد نظر، می‌تواند مؤلفه کلیدی برای ارزیابی بیمار در عامل باشد.
-
آیا پرنده، پرورشی است یا از حیات وحش گرفته شده است؟
طوطی‌های وحشی با اینکه در حال حاضر اندک هستند ولی معمولاً در بازار حیوانات خانگی دیده می‌شوند. رفتار و بیماری‌های چنین پرنده ای می‌تواند با منشأ آن ارتباط داشته باشد.
-
آیا پرنده پرورش یافته دستی است یا والدین اش آن را بزرگ کرده‌اند؟
سلامت پرندگان جوان به میزان بزرگی تغذیه و سلامت والدینشان بستگی دارد. در پرندگان دستی دو عامل دیگر برای آگاهی یافتن دارند به نام کیفیت پرورش دستی مربوط به تغذیه و مهارت شخصی که پرورش را انجام داده است. پرندگانی که توسط والدین پرورش یافته‌اند، رام کردنشان مشکل تر است مگر اینکه بر اساس اصول منظمی قبل از پرواز، پرورش یابند. پرندگان دستی با اینکه پیوند نزدیکی با افراد دارند ولی ناهنجاری‌های رفتاری مربوط به مهارت‌های اجتماعی سازی در آن‌ها بروز می‌یابد به ویژه اگر در انزوا پرورش یافته باشند. اگر تعداد زیادی جوجه از منابع مختلف در یک مکان پرورش یابند، احتمال انتشار بیماری‌هایی مانند پولیما ویروس و کلامدیا بیشتر می‌شود. همه این عوامل باید حین جمع آوری سابقه به ویژه در زمان معاینه پرندگان جوان، ارزیابی گردند.
در این مقاله معاینه پرندگان (تجهیزات، گرفتن سابقه، تعیین هویت) بررسی شد.
وبسایت و اینستاگرام ما را دنبال نمایید
به روز ترین کلینیک دامپزشکی تهران، کلینیک دامپزشکی روژان
۰۹۱۲۹۲۶۳۰۵۵- ۷۷۴۶۱۳۶۸-۰۲۱
برگرفته از کتاب طب پرندگان زینتی
Fatemeh hashemi
