آوا هاشمیکنترل بیهوشی در خرگوش
در این مقاله کنترل بیهوشی در خرگوش بررسی خواهد شد:
کنترل مناسب بیهوشی یکی از کلیدهای بیهوشی موفقیت آمیز است. رنگ غشاءهای موکوس از طریق بررسی بینی، لب‌ها و زبان ارزیابی می‌شوند. ضربان قلب را می‌توان با قرار دادن انگشت در یک طرف قفسه سینه لمس کرد. نبض بسیاری از خرگوش‌ها را می‌توان از طریق لمس ملایم شریان auricular مرکزی تشخیص داد؛ همچنین می‌توان ضربان را از طریق oximetry، دستگاه نوار قلب و یا شنود مستقیم قفسه سینه کنترل نمود.
ضربان معمول قلب ۲۴۰ -۲۸۰ bpm است اما ضربانهای ۱۲۰-۱۶۰ bpm در خرگوش‌هایی نیز که medetomidine دریافت نموده‌اند، اتفاق می‌افتد (فلکنل،۲۰۰۰). Stethoscope مری را می‌توان در خرگوش‌های بزرگ به کار برد و امکان قرار دادن لوله بدون اختلال عملکرد تنفسی وجود دارد. در برخی گونه‌های کوچک، nasopharynx به اندازه کافی بزرگ نیست تا stethoscope را بدون مسدود نمودن راه هوایی جای دهد. چندین پارامتر برای ارزیابی عمق بیهوشی در خرگوش‌ها دخیل هستند.
این پارامترها از طریق پروتکل بیهوشی متمایز شده و با واکنش‌های سگ‌ها و گربه‌ها مشابه نیستند. مثلاً عدم وجود رفلاکس corneal، نشاندهنده بیهوشی عمیق خطرناک در خرگوش‌هاست، مگر اینکه با ترکیبات medetomidine بیهوش شده باشند (هلبرکرز و همکاران، ۱۹۹۷). به طورکلی، واکنش پلکی به ارزیابی صحیح عمق بیهوشی بستگی ندارد. فشردن انگشت و واکنش پس کشیدن پا از طریق پاهای عقبی نسبت به پاهای جلویی، قابل اطمینان تر است. میزان، عمق و الگوی تنفس مفیدترین شاخص‌های بیهوشی عمیق هستند.
عدم وجود واکنش فشردن گوش و صدای فک، شاخص‌های قابل اطمینانی برای بیهوشی جراحی هستند. تنگی تنفس کمتر از ۴ تنفس در دقیقه را می‌توان شدید در نظر گرفت (فلکنل و همکاران، ۱۹۸۳).
در این مقاله کنترل بیهوشی در خرگوش بررسی شد.
وبسایت و اینستاگرام ما را دنبال نمایید
به روز ترین کلینیک دامپزشکی تهران، کلینیک دامپزشکی روژان
۰۹۱۲۹۲۶۳۰۵۵- ۷۷۴۶۱۳۶۸-۰۲۱
طب خرگوش
نویسنده:پروفسور مولی وارگا
مترجم:آقای دکتر احمدرضا الهیار ترکمن
قبل از انجام هرگونه اقدام با دامپزشک خود مشورت نمایید؛ادمین و سایت روژان پت هیچگونه مسئولیتی در قبال اقدامات خودسرانه و عواقب ناشی از آن ندارد.
Fatemeh hashemi
