Encephalitozoon cuniculi در سایر گونهها
Encephalitozoon cuniculi ممکن است تعدادی از گونههای پستاندار را با مکانهای predilection و بیماریهای مختلف میزبانها، آلوده کند. آلودگیها در خرگوشها، موش، خوکهای گینه، هامسترها، سگها، گربهها، میمون و انسان گزارش شدهاند. تفاوت ریختشناسی و ایمونولوژی بین گونههای E. cuniculi که جانوران آزمایشگاهی را مبتلا میسازند، وجود ندارد. Encephalitozoonosis در پرندگان گزارش شده است (پوناچا و استامپر، ۱۹۸۵). طبق پژوهش گانون (۱۹۸۰) خوکهای گینه که با خرگوشهای آلوده همخانه هستند، در معرض ریسک بیشتری در مقایسه با خوکهای جدا از آنها قرار دارند. Nephritisشایع است ولی granulomas مغزی در خوکهای گینه مشاهده نشده است. Encephalitozoon cuniculi در خرگوش وحشی در سال ۱۹۵۵ گزارش شده است (پاکیس و گریتی، ۱۹۹۴) ولی پژوهشهای سرولوژی اخیر مدرکی دال بر آلودگی خرگوشهای وحشی نیافتند با اینکه از لحاظ آزمایشگاهی آلوده بودند (کوکس و رأس، ۱۹۸۰؛ کوکس و همکاران، ۱۹۸۰).
ثابت شده است که بهداشت طبیعی خرگوشهای وحشی، عفونت پس از زایمان را بهطور قابلملاحظهای کاهش میدهد. پژوهشهای سرولوژی انجامشده در انگلستان (هولیستر و همکاران، ۱۹۸۹) و آفریقای جنوبی (استوارت و همکاران، ۱۹۸۸) شیوع ۱۳ درصدی و ۲-۲۳ درصدی را به ترتیب در آنجا نشان دادند. شیوع دوم تمایز میان سگهای کنترلی سالم (۲۱ درصد شیوع) و سگهای مبتلا به بیماری مزمن کلیوی (۲۳ درصد شیوع) را نشان میدهد. گونه سگسان (گونه III) E. cuniculi علت بیماری در انسانها گزارش شده است (ویتزل و همکاران، ۲۰۰۱).
و در ادامه:
دو پژوهش اخیر به شیوع E. cuniculi در جمعیت جوندگان وحشی توجه نمودهاند. هرستینسون و همکاران (۱۹۹۳) مدرک سرولوژی ارگانیسم موشهای وحشی ایسلند را پیدا کردند و مالر-دوبلیز و همکاران (۲۰۰۲) E. cuniculi را از موش آزاد گونه (Rattus norvegicus) جدا نمودند. معمولاً گونه II در جوندگان یافت میشود. ثابت شده است که گوشتخواران با خوردن طعمه آلوده مبتلا میشوند و این بیماری در جامعه جوندگان وحشی به صورت یک منبع آلودگی برای این گونهها عمل میکند. E. cuniculiعلاوه بر خرگوشها ممکن است سبب بیماری شدیدی در روباه آبی (Arctic)، Alopex lagopus شود و خسارات مالی به صنعت خز وارد کند. این بیماری بهطور گسترده در این گونهها بررسی شده است. روباههای بالغ آبی ناقلان بدون نشانه هستند ولی میتوانند آلودگی را انتقال داده و توله سگها بسته به سیستم بدن (که ابتدا درگیر شده است) علائم بالینی مختلفی دارند.
این امر، طیفی از بیماریهای حاد کلیوی گرفته تا علائم قلبی و شیوع meningoencephalitis غیر چرکی را در بر میگیرد. آکرستدت (۲۰۰۳) نشان داد که واکنش humoral روباههای آبی بالغ در نروژ، حداقل به مدت یک سال باقی میماند. بیماری در روباههای آبی انگیزهای برای انجام پژوهشهای سرولوژیکی در مورد روباههای Arctic مزرعه در فنلاند (آکرستدت و همکاران، ۲۰۰۲)، روباههای وحشی Arctic در گرینلند (آکرستدت و کاپل، ۲۰۰۳) و سایر گونههای روباه، Dusicyon culpaeus و Dusicyon griseus (مارتینو و همکاران، ۲۰۰۴) در آرژانتین بود.
در ادامه نکات:
این پژوهشها نشان دادند که روباههای وحشی در گرینلند و آرژانتین علائمی از encephalitozoonosis در جامعهشان ندارند ولی در روباههای مزرعه این بیماری بومگیر بود. این امر بازتاب وضعیت خرگوشها در انگلستان (کوکس و رأس، ۱۹۸۰؛ بولین، دادههای منتشر نشده، آر. ساندرز، ارتباطات شخصی) است که بروز شایع بیماری را در کلونیهای خرگوش و جامعه حیوانات خانگی و نه وحشی را نشان میدهد. ولی در ایالاتمتحده (جانقیر، ۱۹۵۵) و استرالیا (توماس و همکاران، ۱۹۹۷) برعکس است زیرا در خرگوشهای وحشی بیماری وجود دارد. در مورد خرگوشهای استرالیایی شیوع زیاد نسبت به خرگوشهای وحشی نشاندهنده وجود تغییر در سالهای اخیر است.
پژوهشی که در سال ۱۹۸۰ انجام شد، مدرکی دال بر بروز E. cuniculi در خرگوشهای وحشی در ویکتوریا ارائه داد (کوکس و همکاران، ۱۹۸۰) ولی پژوهشی که در سال ۱۹۹۷ انجام شد. نشان داد که seroprevalence 25 درصدی در خرگوشهای وحشی در استرالیای غربی وجود دارد (توماس و همکاران، ۱۹۹۷). مکانیسم انتقال در جامعه خرگوشهای آمریکایی و استرالیایی مشخص نیست. در مورد استرالیا این امکان وجود دارد که E.cuniculi همیشه در خرگوشهای وحشی استرالیای غربی بروز یابد ولی در خرگوشهای وحشی ویکتوریا این امکان وجود ندارد.
در این مقاله همه چیز در خصوص Encephalitozoon cuniculi گونه های مختلف خرگوش بررسی شد.
جهت دریافت اطلاعات رایگان بیشتر به وبسایت و پیج ما مراجعه کنید.
تذکر مهم : این مطلب برگرفته از کتاب طب خرگوش است.
بهترین کلینیک دامپزشکی تهران کجاست؟
کلینیک دامپزشکی روژان
۰۹۱۲۹۲۶۳۰۵۵- ۷۷۴۶۱۳