آوا هاشمیبررسی اختلالات عصبی و حرکتی در خرگوش
در این مقاله اختلالات عصبی و حرکتی در خرگوش بررسی خواهد شد:
علائم عصبی در خرگوش‌ها شایع هستند. این علائم ممکن است ناشی از بیماری اولیه سیستم عصبی مرکزی مانند encephalitozoonosis یا بیماری ثانویه به دلیل برخی مشکلات سیستمیک مانند ketoacidosis یا hypokalaemia باشند. بسیاری از بیماری‌ها در مراحل انتهایی علائم عصبی مانند ataxia یا seizures از خود بروز می‌دهند. بدشکلی‌های مهره ای و مشکلات عصبی مرتبط با آن نیز در خرگوش‌های خانگی شایع هستند. بیماری‌های سیستم عصبی مرکزی یا سیستم حرکتی بهصورت بیماری پوستی، اختلالات گوارشی یا مشکلات دستگاه ادراری بروز می‌یابند؛ بنابراین سابقه بالینی مشروح و معاینه در تشخیص علت اختلالات حرکتی و عصبی بسیار مهم هستند.
لنگی
مشاهده راه رفتن خرگوش می‌تواند بسیار آگاه کننده باشد. دادن امکان حرکت در اطراف اتاق مشاوره قبل از انجام معاینه بالینی بسیار مفید است. معمولاً صاحبان خرگوش نمی‌دانند که خرگوش در حرکت کردن مشکل دارد. آن‌ها ممکن است با حرکت طبیعی خرگوش آشنایی نداشته باشند یا پرش خرگوش به اطراف به دلیل حبس بودن در آغل را مشاهده نکرده باشند.
خرگوش را می‌توان در کف اتاق قرار داد و راه رفتنش را مشاهده نمود.
مسلماً، صاحب خرگوش و دامپزشک باید مطمئن باشند که اگر خرگوش از اتاق مشاوره فرار کرد، می‌توان آن را دوباره گرفت. بسیاری از خرگوش‌ها کف هموار اتاق را دوست ندارند و می‌توان حوله ای در کف اتاق قرار داد تا روی آن بجهند. خرگوش‌هایی که از لحاظ عصبی نرمال هستند، حتی با حرکات کند هم می‌جهند ولی خرگوش‌هایی که مبتلا به اختلالات عصبی حساس هستند، معمولاً راه می‌روند.
ناهنجاری‌های شدید راه رفتن قابل تشخیص هستند. با وارسی و لمس اعضاء بدن می‌توان طویلشدگی‌های استخوان، مفصل‌های متورم شده، آبسه‌ها و یا حتی شکستگی‌هایی را که توسط صاحب خرگوش قابل تشخیص نیستند، شناسایی نمود. زخم Pododermatitis علت شایع لنگی است و وضعیت نرمال ایستادن و راه رفتن خرگوش را مختل می‌کند.
در موارد پیشرفته، تاندون فلکسور سطحی جابجا شده و ظاهر “قلاب آویزان” به خود می‌گیرد و ممکن است با بیماری طناب نخاعی اشتباه گرفته شود. hypertrophic osteopathy در یک خرگوش گزارش شده است (دی سانتو، ۱۹۹۷). این خرگوش که پاهای عقبی‌اش ورم کرده است، در حین معاینه درد می‌کشد. معاینه رادیولوژی تکثیر periosteal نیمه دیستال درشت نی و tarsometatarsus را نشان داد. hypertrophic osteopathy ناشی از تومور سینه و یک سرطان بدخیم رحمی metastasized است.
جراحی ارتوپدی
اصول اولیه به کاررفته در گربه‌ها برای خرگوش نیز به کار می‌روند. هدف جراحی ارتوپدی در اعضاء شکسته شده، احیاء آرایش آناتومیک و بی حرکت کردن محل شکستگی است تا زمانی که خرگوش بهبود یابد. اگرچه splinting عضو ساده‌ترین گزینه است ولی شکل ظاهری خرگوش امکان کاربرد رضایت بخش شکسته بندها، قلاب‌ها یا بانداژ را نمی‌دهد؛ بنابراین در بسیاری از موارد جراحی تجویز می‌شود. معمولاً تثبیت داخلی به جای plating شامل pinning است زیرا استخوان‌ها کوچک و حفره‌ها باریک‌اند.
| تشخیص‌های مختلف لنگی خرگوش‌ها |
| شکستگی دررفتگی زخم Pododermatitis بیماری مهره ای آرتروزهای عفونی Osteoarthritisآبسه‌های روی بخش plantar پاها Osteomyelitis یا آبسه‌های استخوان Neoplasia (اولیه یا جابجا شده)Hypertrophic osteopathy |
استخوان‌های خرگوش ترد و شکننده هستند
و معمولاً شکستگی‌ها با خردشدگی‌ها، پیچیده می‌شوند. جنبه مثبت این است که استخوان خرگوش سریع بهبود می‌یابد. تثبیت بیرونی معمولاً راهحل ترمیم شکستگی در خرگوش‌هاست. اثرات تثبیت خارجی روی استخوان در خرگوش‌های آزمایشگاهی بررسی شده است.
در یک مطالعه مربوط به شکستگی استخوان ناشی از بی حرکتی روی تثبیت کننده خارجی، پس از ۶ هفته تغییرات مهمی در سختی، سفتی یا مقدار مواد معدنی استخوان یافت نشد ولی پس از ۱۲ هفته استحکام استخوان تا ۸۷ درصد و میزان مواد معدنی تا ۹۰ درصد کاهش داشتند. این اثرات با به کارگیری تثبیت کننده بیرونی نسبت به صفحه‌های فلزی کمتر مشخص بودند (ترجیسن و بنیوم، ۱۹۸۳).
قطع عضو
قطع یک عضو شکسته شده راه حل اقتصادی در شکستگی بغرنج است و در بیماری با درمان سخت مانند آرتروز عفونی یا neoplasia تنها گزینه است. خرگوش‌ها قطع عضو را به ویژه اگر اندام جلویی باشد، به خوبی تحمل می‌کنند. این فرآیند شبیه به سایر گونه‌هاست. استخوان باید با اره جدا شود نه با دستگاه برش زیرا استخوان متلاشی می‌شود.
نقطه ضعف اصلی قطع عضو
خصوصاً اعضاء پشتی اثری است که بر پای contralateral می‌گذارد. ریسک بافت مردگی avascular پوست در قسمت avascular پهنه پا (زخم pododermatitis، فلجی دردناک) به دلیل افزایش فشار وجود دارد. این ریسک با پیشگیری از چاقی، تشویق به فعالیت و قرار دادن خرگوش در جای تمیز، خشک و دلپذیر، کاهش می‌یابد. با قطع عضو اندام جلویی بدن، ممکن است خرگوش در تمیز کردن بخشی از سر، گوش و صورت دچار مشکل شود. صاحب خرگوش یا همنشین مونس وی برای انجام این فعالیت‌ها موردنیاز هستند.
در این مقاله اختلالات عصبی و حرکتی در خرگوش بررسی شد.
وبسایت و اینستاگرام ما را دنبال نمایید
به روز ترین کلینیک دامپزشکی تهران، کلینیک دامپزشکی روژان
۰۹۱۲۹۲۶۳۰۵۵- ۷۷۴۶۱۳۶۸-۰۲۱
طب خرگوش
نویسنده:پروفسور مولی وارگا
مترجم:آقای دکتر احمدرضا الهیار ترکمن
قبل از انجام هرگونه اقدام با دامپزشک خود مشورت نمایید؛ادمین و سایت روژان پت هیچگونه مسئولیتی در قبال اقدامات خودسرانه و عواقب ناشی از آن ندارد.
