هدف مهم واکسیناسیون گربه سانان، امکان واکسینه کردن جمعیت بزرگی از گربههای تحت خطر میباشد و واکسیناسیون هر گربه، به صورت انفرادی ضروری نمیباشد.
هدف واکسینه کردن، عواملی میباشد که به طور جدی هر یک از گربهها را در معرض خطر قرار داده و سبب ایجاد بیماری در آنها میشوند.
بچه گربههای کمتر از ۴ ماه به طور معمول در مقابل عفونت و مبتلا شدن به بیماری، حساستر از گربههای بزرگسال میباشند، لذا آنها از اهداف اصلی واکسیناسیون محسوب میشوند.
نحوه تأثیر واکسیناسیون:
امروزه میزان موفقیت واکسیناسیون بر علیه عوامل عفونی و توانایی سیستم ایمنی برای حفاظت در مقابل بیماریها هنوز در سایهای از ابهام قرار گرفته است.
واکسنها بر علیه عواملی که عفونت متداوم ایجاد نمیکنند (نظیر ویروس پن لوکلوپنی گربه سانان ((feline panleakopenia virus موفقیت بیشتری داشتهاند.
اما واکسنهایی که بر علیه عواملی هستند که خصوصیتهایی نظیر عفونت پایدار نظیر
هرپس ویروس گربه سانان (FHV) «felipe herpes virus» کلسی ویروس گربه سانان «feline calcivirus (FCV)»،
فرار از سیستم دفاعی میزبان نظیر:
ویروس لوسمی گربه سانان feline leukemia virus (FeLV)، ویروس نقص ایمنی گربه سانان: feline immunode ficiency virus «FIV
تغییر روش همانندسازی خود در درون میزبان:
نظیر FIV، کلسی ویروس گربهها و کروناویروس گربه سانان feline coronavirus
و یا استفاده از سیستم دفاعی میزبان جهت بیماریزایی (نظیر کروناویروس) را دارا میباشند، به طور کلی با موفقیت کمتری برخوردار هستند.
واکسنها در همه حیوانات به یک نسبت ایمنی زایی ایجاد نمیکنند همچنین اکثر واکسنها ایمنی زایی کاملی در مقابل بیماریها و عفونتها ایجاد نمیکنند.
عواملی که باعث ایجاد تأثیر منفی در توانایی حیوان در پاسخ مناسب میشوند، شامل: تداخل آنتی بادی مادری، نقص ایمنی مادرزادی و یا اکتسابی، بیماریهای همزمان، بهداشت نامناسب، درمانهای تضعیف دهنده ایمنی و استرس ناشی از ازدحام جمعیت میباشند بدیهی است پاسخ مناسب واکسیناسیون تا وقتی که این عوامل نامطلوب کاهش نیابند، حاصل نمیشود. در سال ۱۹۱۳ دپارتمان کشاورزی آمریکا:
the united states department of agriculture(USDA) وظیفه تهیه سرم و توکسین ها را از ویروس به عهده گرفت. واکسنهای تولیدی برای فروش بهتر میبایست خالص، قوی، مطمئن و مؤثر باشند.
در USDA نحوه اثر بخشی یک واکسن (efficacy) با استفاده از تعیین توانایی یک واکسن در ایجاد پاسخ مناسب در شرایط زنده (invivo) و نیز با مواجه کردن مستقیم عامل بیماری با حیوانات گروه آزمایش (معمولاً ۲۰ تا ۳۰ حیوان واکسینه شده و تعداد کمتر حیوان غیرواکسینه به عنوان گروه کنترل) و یا با بررسی پاسخهای سرولوژیک، تعریف میگردد.
با اینکه این گونه آزمایشات بسیار ضروری هستند. اما در مورد پاسخ ایمنی که واکسن در شرایط بالینی میتواند ایجاد کند، اطلاعات کمی را فراهم میکند.
برخی از علل ناقص بودن این آزمایشات به شرح زیر میباشد:
معمولاً حیوانات آزمایش شده در یک سن و یا یک شجره خانوادگی قرار دارند. تعداد این حیوانات معمولاً اندک بوده، مقدار دوز عوامل بیماریزا در حیوانات مورد آزمایش، ممکن است مطابق شرایط طبیعی نباشد.
همچنین میزان حدت و تغییرات آنتی ژن – ژنتیکی عوامل جدا شده از فیلد ممکن است بسیار بیشتر بوده و یا متفاوت از عواملی باشد که از آنها در آزمایشات استفاده میشود.
آزمایشاتی که بر روی حیواناتی از سن، وضعیت سلامتی و شجره مختلف انجام میشود. و نیز در شرایط کاملاً طبیعی قرار دارند، میتوانند اطلاعات بیشتری فراهم کنند.
با این حال اینگونه آزمایشها پرهزینه بوده و کنترل سختی دارند، لذا کمتر به کار گرفته شدهاند.
محلهای انجام واکسیناسیون:
استاندارد کردن و ثبت محلهای واکسن در بیماران برای بررسی واکنش در محل و مدیریت سارکومای ناشی از واکسن بسیار مهم میباشد. واکسنهای تزریقی نباید در ناحیه پشتی مهرهها و یا در قسمت دیواره بدنه آنها انجام شوند.
تجویز محدود واکسن در نحوای پایینی بدن، جهت کنترل سارکومای ناشی از واکسن، بهترین شرایط را فراهم میکند.
در این مقاله همه چیز درخصوص واکسیناسیون گربه سانان بررسی شد.
جهت دریافت اطلاعات رایگان بیشتر به وبسایت و پیج ما سر بزنید.
بهترین کیلینیک دامپزشکی تهران کجاست؟
کیلینیک دامپزشکی روژان
۰۹۱۲۹۲۶۳۰۵۵- ۷۷۴۶۱۳۶۸-۰۲۱