کلینیک دامپزشکی روژان
سیچلاید زرافه‌ای (ونوستوس)

سیچلاید زرافه‌ای (ونوستوس)

سیچلاید زرافه‌ای (ونوستوس)

ونوستوس یا سیچلاید زرافه‌ای یکی از انواع سیکلیدها به شمار می‌رود که رفتاری پرخاشگرانه و خشونت امیز دارد و بهتر است با سایر هم خانواده‌های خود البته با رعایت سایز نگهداری شود. سیچلاید زرافه‌ای شکارچی ماهری محسوب می‌شود و علاقه وافری به غذای زنده دارد. البته برای تغذیه این ماهی می‌توان از مواد گوشتی با پروتئین بالا یا انواع غذاهای اماده مخصوص ماهیان گوشتخوار استفاده کرد.

نام‌های رایج:

سیچلاید زرافه‌ای، ونوستوس، کالینگو

نام علمی:

Nimbochromis venustus

خانواده:

سیکلیده ها (سیکلیده آفریقایی)

زیستگاه اصلی:

دریاچه مالاوی

اندازه:

در اکواریوم تا  ۲۵ سانتی متر

جایگیری در آکواریوم:

در میانه و کف اکواریوم

دمای مناسب نگهداری:

۲۴ الی ۲۶ درجه

پ هاش:

۷ الی ۸

تاریخچه کشف:

ونوستوس یا سیچلاید زرافه‌ای در سال ۱۹۰۸ توسط بولنگر (Boulenger) شناخته شد که آن‌ها مختص دریاچه مالاوی (Lake Malawi) هستند و در بیش تر جاهای این دریاچه و تا عمق ۵۰ پا (۱۵ متر)  یافت می‌شوند که بیش تر در فضاهای باز و شنی جای گیری می‌کنند.

شناخت:

بدن آن‌ها بلند و محکم است. آن‌ها در هر طرف بدن روزنه‌ی بینی داشته که جمعاً دو روزنه آن‌ها را قادر به داشتن حس بویایی می‌کند به این صورت که آب را مکیده و خارج می‌کنند و بعد از نمونه برداری از آن شروع به بو کردن می‌کنند که همه‌ی این‌ها بسته به چگونگی احتیاج آن‌ها به بو کشیدن در آب در مدت بسیار کمی صورت می‌گیرد. این خصوصیت آن‌ها در ماهیان آب شوری مثل Damselfish و سیچلاید ها هم وجود دارد.

رنگ:

همانند اسمشان رنگ و نقش بدن آن‌ها شبیه بدن زرافه بوده که معمولاً یک بدن سفید و زرد با خال‌های قهوه‌ای بزرگ دارند. اغلب نرهای ونوستوس در زمان آمادگی برای جفت گیری رنگ آبی به خود می‌گیرند که میزان رنگ آبی سر آن‌ها خیلی بیش تر است.

رفتارهای اجتماعی:

ونوستوس برای تانک جمعی مناسب نیست، چرا که ماهی پرخاشگری است. آن‌ها شکارچی‌های پرخوری هستند، اما کمتر پرخاشگری خود را نشان می‌دهند. بهتر است در تانک آن‌ها تنها ماهی‌های همین گونه و یا سیچلاید ها نگهداری شود. آن‌ها را نباید با Mbuna ها (سیچلاید هایی که در سنگ‌های کوچک جایگیری می‌کنند.) در یک تانک نگه داشت و بهتر است آن‌ها را به صورت گروه‌های ۶ تا ۸ تایی شامل یک نر و چندین ماده نگهداری کرد، چرا که در اینصورت یک گروه تشکیل می‌دهند. هرگز دو نر ونوستوس را در یک تانک نگهداری نکنید، چرا که آن‌ها با هم ناسازگار بوده و منجر به مرگ یکی از آن‌ها می‌شود. (مگر اینکه تانکشان خیلی بزرگ باشد.) در ضمن آن‌ها را در تانک سیچلاید های آرام و صلح جو هم نگهداری نکنید.

سازگاری:

در آکواریوم سیچلاید ها، ونوستوس پرخاشگر است و تنها تانک جمعی ای که در آن سیچلاید های بزرگ‌تر باشند برای آن‌ها مناسب است. به طور کلی هر سیچلاید کوچکی می‌تواند غذای آن‌ها محسوب شود.

تغذیه:

در طبیعت آن‌ها سیچلایدهای کوچک را با روش ماهرانه‌ای شکار می‌کنند، آن‌ها در شن‌ها پنهان شده و ساکن می‌مانند تا هنگامی که ماهی کوچکی به آنجا وارد شد، آن را شکار کنند. اما در آکواریوم آن‌ها همه چیزخوار بوده و در آکواریوم بهترین غذاها برای آن‌ها غذاهای پروتئینی است. آن‌ها می‌توانند غذاهای زنده فریز شده، کریل (Krill) خشک فریز شده، غذاهای دانه‌ای و سایر غذاهایی که ماهیان گوشتخوار با آن‌ها تغذیه می‌شوند را بخورند. گاهی اوقات هم می‌توانید به آن‌ها ماهی طعمه دهید، البته با این کار حس وحشی گری آن‌ها تقویت شده و به شکار ماهی طعمه می‌پردازند و این سبب پرخاشگری آن‌ها به سایر ماهی‌ها هم می‌شود. البته آن‌ها برای تامین کلیه‌ی مواد مورد نیاز بدنشان به غذاهای گیاهی هم احتیاج دارند. سیچلاید های زرافه‌ای جوان (۷ تا ۱۰ سانتی متری) می‌توانند پولکی هم بخورند

توجه:

آن‌ها آنقدر غذا می‌خورند تا معده آن‌ها متورم شود و به همین دلیل باید مراقب باشید که بیش از حد معمول به آن‌ها غذا ندهید. تورم شکم آن‌ها به این دلیل به نفخ مالاوی ها (Malawi bloat) معروف است. البته این بیماری به سبب نبود مواد گیاهی مناسب در غذای آن‌ها و تغییر وعده‌های غذایی هم رخ می‌دهد که می‌توان به راحتی از آن پیش گیری کرد.

تانک مورد نیاز:

ونوستوس های کوچک به یک تانک ۷۰ گالنی (۲۶۴ لیتری) نیاز دارند ولی آن‌ها خیلی سریع رشد کرده و تانک ۱۲۵ گالنی (۴۷۲ لیتری) مناسبشان خواهد بود.

شرایط آب:

آن‌ها هم در آب شیرین و هم در آب شیرین شورمزه (مخصوص ماهی‌های اسکات، آنجل مونو و…) به خوبی زندگی می‌کنند ولی به جریان آب و فیلتراسیون قوی در تانک نیازمندند. کیفیت پایین آب سبب خرابی چشم آن‌ها می‌شود. حرکت آب که سبب گردش سیجلایدها در آب و مقاومت آن‌ها می‌شود برای آن‌ها خوشایند است و سبب تبخیر آب شده که قلیایی شدن آب را به دنبال دارد. (آب قلیایی آب مورد علاقه‌ی آن‌ها بوده و در آب قلیایی املاح بیش تری در آب محلول است.) پی اچ آب را برای آن‌ها بیش تر از ۷ نگهدارید. البته آن‌ها می‌توانند pH کمتر از ۷ را هم تحمل کنند ولی بهترین pH برای آن‌ها ۷٫۵ الی ۸ است. کیفیت آب تانک سیچلاید های مالاوی به سرعت کاهش می‌یابد که باید هر هفته ۱۰ تا ۲۰ درصد از آب تانکشان را با آب جدید جایگزین کنید.

سیکلید جواهری (جوئل فیش)
ادامه مطلب

شرایط تانک:

زیر لایه‌ی شنی آکواریوم می‌تواند احساس در طبیعت بودن را به ونوستوس ها بدهد که شن‌های مورد استفاده برای تانک آن‌ها باید هم شامل شن‌های مورد استفاده برای ماهیان آب شیرین و هم شن‌های مورد استفاده برای ماهیان آب شور باشد، چرا که اگر بخواهید pH آب را بالا نگهدارید، شن‌های آب شور این کار را انجام می‌دهند. آن‌ها به فضای باز زیادی احتیاج دارند و می‌توانید با استفاده از چند صخره و سنگ و چوب چاله‌ها و حفره‌هایی برای پنهان شدن آن‌ها ایجاد کنید. مهم اینست که آن‌ها فضای زیادی برای شنا در پایین و میانه‌ی تانک داشته باشند.

رفتارهای غریزی:

آن‌ها علاقه‌ی زیادی به حفر شن‌ها دارند و به همین دلیل باید مطمئن شوید که سنگ‌ها و صخره‌هایی که کف آکواریوم قرار گرفته کاملاً روی شن‌ها را نپوشاند. ونوستوس ها برگ‌های گیاهان آب شیرین را می‌خورند، ولی گیاهانی هم هستند که آن گیاهان را نمی‌خورند ولی چون ونوستوس ها شن‌ها را حفر می‌کنند، گیاهان در آب معلق شده که برای جلوگیری از این، باید ریشه‌ی گیاهان را خوب در شن‌ها محکم کنید.

سیچلاید زرافه‌ای ماهی خیلی محبوبی بین گونه‌های سیچلایدهایی است که در آکواریوم نگهداری می‌شوند. البته آن‌ها خیلی پرخاشگر بوده و به همین دلیل سیچلاید دارها و ماهی دارها آن‌ها را خیلی ارزان تهیه می‌کنند. به طور کلی نگهداری از سیچلاید زرافه‌ای آسان بوده و آکواریوم دارها متوجه شده‌اند که سیچلاید زرافه‌ای شکارچی خوبی بوده و به فضای زیادی در تانک احتیاج دارد. رفتار جالب سیچلاید زرافه‌ای سبب شده که نسبت به سایر سیچلاید ها محبوبیت بیش تری داشته باشد؛ آن‌ها در شن‌ها خوابیده و خودشان را به حالت مردن معلق می‌کنند و زمانیکه ماهی‌های کوچک برای خوردن ماهی که در ظاهر مرده می‌آیند، سیچلاید زرافه‌ای حمله کرده و آن‌ها را می‌خورد.

تشخیص جنسیت:

رنگ آبی بدن سیچلاید های زرافه‌ای نر روشن تر است یا رنگ زرد با نقش‌های مات روی بدن دارند ولی ماده‌ها رنگ طلایی با نقش‌های معمولی روی بدنشان دارند. ونوستوس های نر می‌توانند از زرد به آبی تغییر رنگ دهند یا همیشه آبی رنگ باشند، اما همه‌ی نقش‌های زرافه را در زمینه‌ی بدن داشته و رنگ زردی که از بینی آن‌ها شروع شده و در طول باله‌ی پشتیشان ادامه دارد. بدن سیچلاید های زرافه‌ای ماده و جوان خال‌های قهوه‌ای دارد که در ماده زردی کمی هم در روی سر، باله‌ی مقعدی و نیمه‌ی پایینی بدن مشاهده می‌شود. نیمه‌ی پایینی باله‌ی دمی ماده‌ها هم زرد بوده و باله‌ی پشتی آن‌ها نوک دار و روشن است. ونوستوس های جوان شبیه ماده‌ها هستند ولی زمینه‌ی بدنشان رنگ روشن تری دارد (تقریباً نقره‌ای سفید).

تولید مثل:

ونوستوس را می‌توان در اسارت هم تکثیر کرد که برای این منظور یک گروه ۶ تا ۸ تایی از ونوستوس های جوان را در تانک قرار داده و اجازه دهید با هم رشد کنند. همانند بسیاری از سیچلاید های آفریقایی پرخاشگر دیگر، بهتر است آن‌ها به نسبت دو تا سه ماده برای هر نر در آکواریوم نگهداری شوند تا مانع از پرخاش آن‌ها به سبب متمرکز شدن نرها روی یک ماده شوید. برای آن‌ها در تانک مکان‌های مخفی شدن زیادی را فراهم کنید تا در زمان جفت گیری خیلی پرخاشگری نکنند. تانک تکثیر هم برای یک نر و چند ماده  باید حداقل ۱۲۵ گالن (۴۷۰ لیتر) حجم داشته باشد.

آن‌ها یک سنگ صاف یا تخته سنگ را برای تخم ریزی ترجیح می‌دهند، البته باید مطمئن شوید که مکان تکثیر آن‌ها در جریان بالای آب قرار نداشته باشد، چرا که تخم‌ها از سطح خارجی بارور می‌شوند. در هنگام جفت گیری رنگ آن‌ها شبیه ماهیان آب شور شده که خیلی پررنگ و زیباست. آن‌ها دهان پرور هستند و ماده‌ها تخم‌ها را در دهانشان نگهداری می‌کنند. یک ونوستوس ماده می‌تواند ۶۰ تا ۱۲۰ تخم را در دهان خود  بیش از یک ماه نگه دارد؛ و بچه‌های هچ شده را تا ۱۰ روز در دهانش پنهان می‌کند. در صورتی که تانک آن‌ها خیلی شلوغ باشد، تخم‌ها را نگه نداشته و آن‌ها را رها می‌کند. سیچلاید زرافه‌ای ماده حدود دو هفته تخم‌ها را در دهان خود پرورش می‌دهد که بهتر است ماهی نر را از آن‌ها جدا کنید، چرا که نسبت به خوردن بچه‌ها و تخم‌ها بیمی ندارد.

 

 

 

 

در این مقاله همه چیز درمورد سیچلاید زرافه‌ای مورد بررسی قرار گرفت.

جهت دریافت اطلاعات رایگان بیشتر به وبسایت و پیج ما سر بزنید.

 

 

 

 

 

تذکر مهم : این مطلب برگرفته از کتاب راهنمای بهداشت، پرورش و نگهداری ماهیان زینتی است. نکته قابل توجه این است که تشخیص و درمان هر بیماری ای الزاما بر عهده دامپزشک است. و درمان های نامبرده شده در مقالات وبسایت صرفا جهت آشنایی افراد با برخی مطالب ابتدایی است. بدیهی است که کلینیک و سایت روژان پت هیچ گونه مسئولیتی در خصوص انجام اعمال خودسرانه افراد ندارد.جهت دریافت اطلاعات بیشتر درمورد منابع ما به این مقاله مراجعه کنید.

 

 

 

 

بهترین کلینیک دامپزشکی تهران کجاست؟

 

کلینیک دامپزشکی روژان

۰۹۱۲۹۲۶۳۰۵۵- ۷۷۴۶۱۳۶۸-۰۲۱