نحوه کنترل آفات مرغدانی

در این مقاله نحوه کنترل آفات مرغدانی بررسی خواهد شد:

کنترل آفات

حفظ پاکیزگی خیلی دقیق محوطه پرندگان، بسیار دشوار است؛ غذا و فضله‌ها موش‌ها و حشرات را به خود جذب می‌کنند و این نیز به نوبه خود موش‌ها و مارها را جذب می‌کند. پرندگان کوچک باعث جذب پرندگان بزرگ‌تر به ویژه پرندگان شکاری، جغدها و corvid می‌شود.

خصوصیات مدیریتی و طراحی که باعث به حداقل رساندن این مشکلات می‌شود شامل موارد زیر است:

• پوشش کامل مرغدانی و اطمینان از اینکه هیچ شاخه‌های بزرگی در لانه وجود ندارد.

• مرغدانی های معلق مشکلات مربوط به آفات را به حداقل می‌رساند ولی ممکن است رفاه روانی پرندگان را به خطر بیاندازد.

• کفپوش های بتنی به آسانی پاک سازی شده و نگهداری می‌شوند ولی ساختنشان پر هزینه است.

• سیم‌های مشبک ریز و گاهی اوقات سیم پیچی دو برابر به محدود کردن دسترسی موش‌های بزرگ و مارها کمک می‌کند. ولی موش‌های کوچک تقریباً از هر طریقی می‌توانند وارد شوند.

• دیوارهای موش، موانع بتنی زیر سطح زمین تا عمق ۳۰ سانتیمتر باعث عدم پنهان شدن موش‌های بزرگ و کوچک به مرغدانی می‌شود.

• پاک سازی مکرر کف مرغدانی و اجتناب از استفاده از قیف‌های خوراکی، ظرف‌های بزرگ غذا که در صورت خالی شدن به بالا جمع می‌شوند باعث به حداقل رساندن زباله‌هایی می‌شود که جذب آفات می‌شوند.

• استفاده محتاطانه از تله‌های موش و طعمه‌ها می‌تواند کمک کند ولی باید مراقب بود که پرندگان سهواً قربانی نشوند.

مدیریت

اصول زیر به پرورش دهندگان و دام پزشکان در تمایز دقیق میان مدیریت پرورش (سلامت گله ای) و مدیریت پرنده خانگی تکی کمک می‌کند. این اصول شامل موارد زیر هستند:

1. پرورش مرغ، مزرعه داری است: کشاورزی طبق تعریف، مباشرت با حیوان با محوریت بهره وری است. همبستگی‌های زیادی میان اهداف صنایع لبنیاتی، گوشت مرغ و گاو و مرغداری وجود دارد.

2. بهره وری، نیروی حیاتی مزرعه است. مزرعه زمانی پایدار می‌ماند که محصولی که نتیجه سرمایه گذاری در استقرار مجموعه و تلاش برای نگهداری وجود داشته باشد. بدون تولید، مشکلات زیادی به وجود می‌آید.

3. زمان و هزینه همیشه باید توجیه شوند: توجیه زمان و هزینه در هر اقدام باغبانی بین مالکان فردی بسیار متفاوت است. صرف نظر از روش توجیه فردی مزرعه، همیشه باید در مورد این اصول فکر کرد. هزینه و زمان سرمایه گذاری شده درچ اقدامات جدید مدیریتی نباید با اقدامات فعلی نگهداری مختلط شوند. در غیر اینصورت این کارهای پراکنده یک تهدید عمده برای اثربخشی کلی مزرعه به حساب می‌آید.

4. دسته پرندگان همیشه بر پرندگان تکی مقدم هستند: سلامت دسته ای باید بر گروه متمرکز باشد تا فرد. پرندگانی که به شکل تکی بیمار شده‌اند باید بیماری‌شان تشخیص و درمان شود ولی تاکید بر پیشگیری و تکرار مجدد مشکلات در آینده است. هیچ پرنده ای نباید بر کل مجموعه ترجیح داده شود.

5. جمع آوری و جایگزینی برای بهبود، امری اساسی هستند: مفهوم جمع آوری و چرخش دارایی بخش مهم و اساسی هر عملیات پرورش حیوان است. بسته به اهداف پرورش، پرندگان تکی که اهداف مورد نظر را محقق نمی‌کنند نباید برای فروش و حذف فیزیکی، جمع آوری شوند. زمانی که با گونه‌های کمیاب و ارزشمند کار می‌شود، جمع آوری باید یک مرحله مدیریتی نهایی هنگام شکست در شناسایی عوامل محدود کننده تولید باشد (باید توجه نمود که جمع آوری شامل جابجایی در مرغدانی یا ارزیابی بیشتر جهت تشخیص علت تولید ضعیف نمی‌باشد).

در این مقاله نحوه کنترل آفات مرغدانی بررسی شد.

تذکر مهم: تمامی موارد بالا صرفا جهت اطلاع صاحبین پرندگان جهت پیگیری میباشد؛ بدیهی است درمان و تجویز دارو باید حتما و قطعا توسط دامپزشک انجام گیرد. سایت روژان پت هیچگونه مسئولیتی در خصوص رفتارهای خودسرانه ندارد.

برگرفته از کتاب طب پرندگان زینتی

وبسایت و اینستاگرام ما را دنبال نمایید

به روز ترین کلینیک دامپزشکی تهران، کلینیک دامپزشکی روژان

۰۹۱۲۹۲۶۳۰۵۵- ۷۷۴۶۱۳۶۸-۰۲۱