عوامل عفونی بیماری تنفسی خرگوش

عوامل عفونی بیماری تنفسی

در این مقاله همه چیز در خصوص عوامل عفونی بیماری تنفسی خرگوش بررسی شده است، با ما همراه باشید؛

قارچی:

خرگوش‌ها ممکن است از بیماری قارچی تنفسی مانند اسپرژیل بینی منتشر شده رنج ببرند (اسکوپلار، ۱۹۱۹ و هو پلی، ۱۹۲۳ موارد اسپیژل خودانگیخته را در خرگوش‌ها ثبت کرده‌اند ولی تی جی تا سال ۱۹۳۳ بیماری مشابهی را در خرگوش‌های صحرایی که آزادانه زندگی می‌کنند، گزارش نموده است) و ذات­الریه pneumocystis را متحمل شوند (دی کاس و همکاران، ۲۰۰۶). معمولاً خرگوش‌ها به­عنوان مدل‌های آزمایشگاهی برای اسپیژل­های تنفسی انسان به کار می‌روند (چاکراباراتی و همکاران، ۱۹۹۷؛ فرانسیس و همکاران، ۱۹۹۴). اسپیژل­ها در پستانداران، بیماری ریوی مهمی است و با اینکه عفونی است اما مسری نیست.

مقابله با خرگوش dyspnoeic:

•خرگوش‌ها به اجبار از بینی تنفس می‌کنند، درنتیجه تنفس از دهان باز همیشه غیر نرمال است؛
•معمولاً Dyspnoea تنفس فوقانی با تلاش inspiratory بروز می‌یابد؛
•معمولاً Dyspnoea دستگاه تنفس تحتانی با تلاش بازدمی بروز می‌یابد؛
•تنفس خس خسی ممکن است چشمگیر باشد؛
•Baseline بالینی باید شامل RR، HR، شنود درمانی، رنگ، CRT و نیز معاینه برای بررسی هرگونه تخلیه باشد. معاینه دهان الزامی است؛
•اکسیژن¬رسانی ازطریق چادر اکسیژن (حتی تعبیه چیزی مانند کریر خانگی در کیسه به خوبی کار می‌کند) انجام می‌شود ولی باید مراقب overheating خرگوش بود؛
•آزمایش تشخیصی (زمانی که بیمار ثابت است) باید دربرگیرنده رادیوگرافی جمجمه و قفسه سینه، عملکرد خون، کشت، حساسیت و cytology هرگونه تخلیه غیر نرمال باشد؛
•باید آگاه بود که برخی بیماری‌ها که علل فرا تنفسی دارند، ممکن است dyspnoea را تقلید کنند، مانند سکته گرما یا اسیدیوز متابولیک.

این به دلیل استنشاق هاگ‌ها از علوفه و به تهویه و بهداشت ضعیف مربوط می‌شود و همگی ممکن است در وضعیت‌هایی که خرگوش‌ها تماس نزدیکی با هم دارند، ایجاد شوند. Pneumocystis spp. یک گروه همه جا حاضر از ارگانیسم‌های قارچی است که می‌تواند سبب ذات الریه و pneumonitis در افرادی شود که ایمنی‌شان سرکوب شده است. Pneumocystis oryctolagi موجب ذات الری در بچه خرگوش‌ها در سن از شیر گرفتن می‌شود (دیا-کاس و همکاران، ۲۰۰۶).

گزارش‌های پراکنده ای از mycobacteriosis که معمولاً ناشی از Mycobacterium avium در خرگوش‌ها بوده‌اند، وجود دارند. این خرگوش‌ها مبتلا به علائم مختلفی از تخلیه بینی و انسداد تنفس فوقانی گرفته تا انتشار بیماری و ذات الریه می‌باشند.

اجسام خارجی بینی:

تکه‌های علوفه، دانه‌های چمن یا ساقه‌های مو ممکن است وارد حفره بینی شده و در آنجا آشیانه کنند. Sneezing مکرر، rubbing بینی و تخلیه یک طرفه (ممکن است خونی، mucoid و یا mucopurulent باشد) همگی حاکی از جسم خارجی در بینی هستند. اگر مواد خارجی در nasopharynx عمیقاً نفوذ کنند، snorting و dyspnoea ممکن است ایجاد شوند و با ذات­الریه اشتباه گرفته شوند. گشودگی گذرگاه‌های بینی را می‌توان با انسداد هر سوراخ بینی و گوش دادن به صداهای تنفس، ارزیابی نمود. گاهی اوقات، انتهای تیغه علوفه یا ساقه مو را می‌توان از سوراخ بینی مشاهده کرد (شکل ۱۱.۶ را ببینید). جسم خارجی را می‌توان به­آرامی بیرون کشید. در سایر موارد، آندوسکوپی نیاز است. معمولاً بیرون کشیدن یا خارج کردن جسم خارجی از بینی، نتیجه ریکاوری کامل است.

سکته گرما:

خرگوش‌ها دماهای پایین را تحمل می‌کنند و در محیط‌های با دمای زیر صفر بدون ناراحتی دوام می‌آورند؛ به شرط اینکه سازگار شوند و سالم بمانند و پناهگاهی با بستر مناسب داشته باشند. خز متراکم باعث می‌شود خرگوش‌ها از آب و هوای سرد مصون بمانند ولی تحمل آب و هوای گرم را ندارند. خرگوش‌ها در حیات­وحش به افزایش دما از طریق بیرون آمدن از سوراخ‌هایشان واکنش نشان می‌دهند. خرگوش‌ها عرق نمی‌کنند و نمی‌توانند نفس زدن مؤثری داشته باشند. گوش‌های آن‌ها نقش مهمی در تنظیم گرما ایفا می‌کنند. علائم سکته گرما شبیه به سایر گونه‌هاست: بی­اشتهایی، افزایش نرخ تنفس، prostration، ورم ریوی، سیانوز و مرگ. برخی موارد مایع خون­مانندی از بینی و دهانشان بیرون می‌آید. دمای بالای راست­روده (بیش از ۴۰ درجه سانتیگراد) نشان از سکته گرما دارد و دماهای ۴۲-۴۵ درجه سانتیگراد پیامد مهلکی در پی خواهند داشت (آدولف، ۱۹۴۷).

تغییرات پاتولوژیکی در سکته گرما شامل کاهش فشار خون (ناشی از vasodilation) است که می‌تواند منجر به کاهش perfusion مغزی، ischaemia مغزی و ورم شوند (شیاه و همکاران، ۱۹۸۴). همچنین کاهش perfusion عملکرد کبد و کلیه را متأثر می‌سازد. اسیدیوز متابولیک و ناهنجاری‌های الکترولیت نیز اتفاق می افتند. هدف از درمان کاهش دمای خون با حمام آب سرد، مرطوب کردن گوش‌ها و دمیدن در آن‌ها با یک مو خشک­کن سرد و تزریق مایعات درون­وریدی است. تزریق vasodilator مانند آسه پرومازین می‌تواند مفید باشد. کنترل دقیق اسیدهای پایه و پارامترهای الکترولیت می‌توانند در درمان مؤثر واقع شوند. در درمان انسان، استفاده از گیرنده antagonist اینترلوکین-۱ در درمان سکته گرما می‌تواند مفید واقع شود (شن و همکاران، ۲۰۰۸).

بیماری قلبی عروقی:

 بسیاری از اطلاعات ثبت ­شده در مورد بیماری قلبی به عفونت‌ها، القاء سم یا بیماری مرتبط با رژیم غذایی خرگوش‌های آزمایشگاهی مرتبط هستند. بیماری قلبی نیز در خرگوش‌های خانگی رخ می‌دهند و با طولانی شدن حیات خرگوش و شیوه‌های تشخیصی و درمانی بهتر برای حیوان، اطلاعات بیشتری در اختیار قرار می‌گیرند. اختلالات مادرزادی مانند نواقص جداری شکمی به همراه مشکلات قبلی مرتبط با سن مانند بیماری valvular رخ می‌دهند. علائم بالینی رایج شامل intolerance ورزش و تنگی نفس هستند ولی ممکن است علائمی مانند کاهش وزن یا بی­اشتهایی نیز بروز یابند.

به­منظور معاینه­ برای تشخیص سینوز غشاءهای موکوس، می‌توان از ارزیابی murmur و arrhythmia استفاده نمود. تشخیص و درمان از همان اصول سگ‌ها و گربه‌ها پیروی می‌کند. معاینه بالینی، شنود درمانی، electrocardiography و رادیوگرافی قفسه سینه باید بخشی از پایگاه داده باشند. بسیاری از موارد، تشخیص مثبتی از طریق echocardiography ارائه می‌دهند.بسیاری از بیماری‌های قلبی در خرگوش‌های خانگی بالاتر از سن چهار سالگی تشخیص داده شده‌اند و گونه‌های بزرگ‌تر مانند سفیدهای نیوزلندی و گوش­آویزان‌های فرانسوی ارائه شده‌اند.

در این مقاله همه چیز در خصوص عوامل عفونی بیماری تنفسی خرگوش بررسی شد.

جهت دریافت اطلاعات رایگان بیشتر به وبسایت و پیج ما مراجعه کنید.

تذکر مهم : این مطلب برگرفته از کتاب طب خرگوش است.

بهترین کلینیک دامپزشکی تهران کجاست؟

کلینیک دامپزشکی روژان

۰۹۱۲۹۲۶۳۰۵۵- ۷۷۴۶۱۳