محل نگهداری پرندگان زینتی (قفس ، اسباب و وسایل قفس ، موقعیت یابی و…)

در این مقاله همه چیز درمورد محل نگهداری پرندگان زینتی (قفس ، اسباب و وسایل قفس ، موقعیت یابی و…) بررسی شده است،با ما همراه باشید ؛

با اینکه بسیاری از دام پزشکان با پرورش حیوانات هم‌نشین از جمله سگ و گربه آشنا هستند. ولی بسیاری از آن‌ها با دنیای نگهداری حیوانات راحت نیستند. و آشنایی کمتری با این امر دارند. بدون درک نحوه نگهداری و تغذیه پرندگان، ارزیابی وضعیت و شرایطی که منجر به بیماری می‌شود یا ارائه پیشنهاد در خصوص نحوه حفظ سلامت و رفاه پرندگان، دشوار است. تفاوت‌های ظریف و ساده‌ای میان پرورش و تغذیه پرندگان خانگی و پرندگان قفسی وجود دارد که یک دامپزشک باید از آن‌ها اطلاع داشته باشد.

پرورش پرندگان خانگی:

صدها سال است که پرندگان به عنوان حیوانات خانگی نگهداری می‌شوند. ولی موج محبوبیت آن‌ها کمتر از ۵۰ سال است. تعداد زیادی از گونه‌ها به عنوان حیوانات خانگی نگهداری می‌شوند و تعاملات میان صاحب و حیوان شامل طیفی از یک پرنده (که بخشی از حیوانات خانگی است) تا پرنده ای که به ندرت قفس را ترک می‌کند. (و بیشتر به صورت یک دکوراسیون است تا حیوان خانگی) می‌باشد.

همه این پرندگان، یک ویژگی مشترک دارند و آن هم آرایش زندگی آن‌هاست که تقریباً همیشه برای همه یا بخش عمده ای از روز را در قفس زندگی می‌کنند. این قفس‌ها تأثیر مستقیمی بر سلامت سرنشین دارند و مهم است که دام پزشکان، قفس و حیوان پروری مالک را به عنوان بخشی از کار اولیه خود در مورد بیمار، لحاظ نمایند.

قفس:

اندازه قفس ضمن اینکه باید به وضوح نمایانگر اندازه پرنده ای باشد که در آن زندگی می‌کند، باید نمایانگر سبک زندگی پرنده نیز باشد. پرنده ای که مجاز به پریدن در محدوده محل زندگی است و فقط بخش کمی از زمان را در قفس سپری می‌کند، نسبت به پرنده ای بیشتر اوقات در قفس است، می‌تواند در قفس‌های کوچک‌تر به خوبی زندگی کند. به عنوان یک قانون کلی، حداقل اندازه قفس باید به اندازه ای بزرگ باشد که پرنده بتواند بال‌هایش را بدون برخورد به دیواره‌ها پهن کند و همچنین بتواند روی جایگاه بنشیند بدون اینکه دمش، کف قفس را لمس کند. اگر زمان خارج از قفس برای پرنده محدود، باشد، قفس باید به اندازه کافی بزرگ باشد تا پرنده رفتارهای نرمال یعنی نظافت، بازی و حرکت را انجام دهد.

طویل بودن قفس؛

بسیاری از پرندگان در قفسی که طویل باشد، نسبت به قفس بلند، راحت تر هستند چرا که قادر به پرواز یا پلکیدن افقی خواهند بود. قفس باید از موادی ساخته شده باشد که به اندازه کافی محکم باشد تا تاب قدرت منقار پرنده را داشته باشد، به راحتی تمیز شود و مواد آن در صورت خورده شدن توسط پرنده، سمی نباشند.

سیم های قفس؛

سیم‌های دارای روکش پلاستیکی، معمولاً برای قفس‌های کوچک استفاده می‌شوند. و میله‌های دارای پوشش پودری یا حتی فولاد ضد زنگ برای قفس‌های بزرگ به کار می‌روند. سیم‌هایی دارای اندازه کوچک (برای مثال، لانه‌های سیمی مرغی) معمولاً به آسانی توسط طوطی‌های بزرگ جویده و بلعیده می‌شوند. و در نهایت باعث مسمومیت می‌گردند و بنابراین لازم است از این نوع سیم‌ها اجتناب گردد. کف قفس باید با بستر غیر سمی پوشانده شود. روزنامه یا حوله کاغذی برای این امر مناسب هستند؛ ماسه، تراشه‌های چوبی، چوب ذرت و پوسته‌های خرد شده آجیل، مناسب نیستند.

پوشش قفس؛

اگر پوشش قفس بلعیده شود ممکن است باکتری‌ها و اسپورهای خطرناک قارچی را ایجاد کند. بسیاری از قفس‌ها، کفپوش سیمی دارند و این کفپوش تا زمانی مشکل ایجاد نمی‌کند. که مرتباً از خرده‌ها و مواد غذایی باقیمانده روی سیم‌ها پاک سازی گردد. بسیاری از قفس‌ها روی یک جایگاهی قرار می‌گیرند تا پرنده بتواند روی میله و روبروی قفسه سینه انسان قرار گیرد مگر این که قفس خیلی بزرگ باشد. قرار دادن قفس در کف اتاق و هم نشینی آن‌ها با انسان‌ها و شکارچیانی مانند سگ‌ها و گربه‌هایی که به پرنده تسلط داشته باشند منجر به ایجاد هراس و ترس در پرنده می‌گردد. جایگاه باید محکم و ثابت باشد به طوری که وزن قفس و پرنده را تحمل کند و در حالت ایده آل می‌تواند متحرک باشد.

اسباب و وسایل قفس:

جایگاه‌های نشیمن پرنده که به پرنده امکان نشستن در هر جا را می‌دهند نباید آنقدر زیاد باشند که پرنده نتواند آزادانه هرجای قفس که خواست برود. بلکه باید در جایی قرار بگیرند که بالای سر ظروف آب و دانه نباشند چرا که فضله آن‌ها باعث آلودگی‌شان می‌شود. جایگاه نشستن پرندگان باید تخریب پذیر باشد یعنی اینکه طوطی‌ها بتوانند آن‌ها را بجوند. استفاده از لوله‌های فلزی برای جلوگیری از تعویض جایگاه‌ها، راه حل خوبی نیست. جایگاه‌های متشکل از الیاف کتان باید به دقت بررسی و نظارت شوند. چرا که انسدادهای معدی حاصل از خوردن این الیاف منجر به بیماری‌های شایع بین پرندگان می‌گردد.

شکل و قطر جایگاه؛

شکل و قطر جایگاه باید غیرمعمول باشد تا باعث ورزش پای پرنده گردد. و هم چنین قطر جایگاه باید به نحوی باشد که ناخن‌های پرنده هنگام چنگ انداختن به آن، لمس اش کنند. جایگاه پرنده هنگام آلوده شدن یا خراب شدن باید تعویض گردد. شاخه‌های طبیعی غیر سمی معمولاً بهترین جایگاه هستند. تهیه جایگاه نظافت محکم و سفت می‌تواند به پرنده در حفظ منقار تمیز و ناخن‌های تیز کمک نماید.

پوشاندن جایگاه و ظروف؛

پوشاندن جایگاه با کاغذ ماسه ای توصیه نمی‌شود زیرا منجر به ساییدگی کناره‌های کف پای پرنده و در نهایت تورم چرکین می‌گردد. کاسه‌های آب و دانه باید از مواد متناسب با گونه ساخته شده باشند؛ ظروف پلاستیکی برای قناری مناسب هستند ولی طوطی کاکل سفید یا طوطی دم دراز به راحتی این ظروف را سرنگون می‌کنند. کاسه‌های سرامیکی، استیل ضد زنگ، شیشه ای یا لعابی معمولاً برای اکثر گونه‌ها مناسب هستند.

ظروف آب گالوانیزه که با روی پوشیده شده باشند معمولاً با سرب لحیم می‌شوند و برای پرندگان بسیار سمی هستند . ظروف سفالی اگرچه باعث خنک نگه داشتن آب می‌شوند ولی خاصیت جذب دارند و تمیز کردنشان دشوار است. از قرار دادن ظروف آب و دانه در کنار هم باید اجتناب شود. زیرا بسیاری از طوطی‌ها علاقه دارند که غذای خود را در آب غوطه ور سازند. و این امر منجر به آلودگی و رشد سریع باکتری‌ها در آب می‌شود.

پناهگاه خواب؛

فراهم کردن جعبه‌های لانه ای و سایر پناهگاه‌های خواب/ حریم خصوصی در قفس موضوعی بحث برانگیز است. با این که برخی گونه‌ها (از جمله طوطی‌های دم بلند) محدوده امنی برای خواب را ترجیح می‌دهند. ولی سایر پرندگان آن را محرکی برای رفتار تولید مثل می‌دانند. هر کدام از این موقعیت‌ها باید بر اساس شایستگی‌شان وزن دهی شوند. چرا که اگر برای تخم گذاری مناسب نباشند، بهتر است مکان‌های بالقوه لانه سازی تخریب گردند.

اسباب بازی؛

بسیاری از صاحبان پرنده، اسباب بازی‌هایی در اختیار پرندگانشان قرار می‌دهند تا رفع خستگی کنند. برخی از این اسباب بازی‌ها متناسب با ماهیت خراب کار و کنجکاو طوطی‌هاست ولی سایر اسباب بازی‌ها خیر. اسباب بازی‌های متشکل از الیاف کتان نباید در دسترس پرندگان قرار گیرند چرا که بلعیدن این الیاف منجر به انسداد شایع معدی روده ای می‌شود.

اسباب بازی‌های پلاستیکی ارزان قیمت یا آن‌هایی که اجزای فلزی دارند به راحتی تخریب و بلعیده می‌شوند و احتمال مسمومیت یا انسداد را ایجاد می‌نمایند. گزینه‌های جایگزین شامل پوسته‌های بذر غیر سمی (مانند سوزن‌های کاج و آجیل اکالیپتوس)، چریدن طبیعی، بلوک‌های نرم چوب و جعبه‌های کوچک مقوایی هستند.

موقعیت‌یابی:

با این که پرندگان خانگی از تعامل و هم نشینی با انسان‌ها لذت می‌برند. ولی ایجاد سر و صدا و حرکت‌های غیر معمول، فقدان حریم خصوصی و امنیت، چرخه‌های غیر معمول روزانه و احتمال ضربات متوالی به قفس برای آن‌ها می‌تواند استرس زا باشد. قفس‌های درون خانه باید از این استرس‌ها به دور باشند. برخی پیشنهادات در این باره عبارت‌اند از: قرار دادن قفس در گوشه اتاق به طوری که دست کم دو مسیر نزدیک شدن به آن امن باشند، دور نگه داشتن قفس از مسیرهای اصلی ترافیک خانه، کاهش تماس نزدیک با افراد و سایر حیوانات خانگی و داشتن قفس‌های روز و شب به نحوی که پرندگان بتوانند هنگام شب بخوابند (به جای اینکه پوشانده شوند).

در این مقاله همه چیز درمورد محل نگهداری پرندگان زینتی (قفس ، اسباب و وسایل قفس ، موقعیت یابی و…) بررسی شد.

جهت دریافت اطلاعات رایگان بیشتر به وبسایت و پیج ما سر بزنید.

بهترین کیلینیک دامپزشکی تهران کجاست؟

کیلینیک دامپزشکی روژان

۰۹۱۲۹۲۶۳۰۵۵- ۷۷۴۶۱۳۶۸-۰۲۱