آوا هاشمینارسایی کلیوی در خرگوش
در این مقاله نارسایی کلیوی در خرگوش بررسی خواهد شد:
نارسایی حاد کلیوی
نارسایی کلیوی مرحله پایانی بسیاری از بیماری‌های کشنده خرگوش‌هاست که می‌توان با درمان مایعی مدبرانه آن را پیشگیری یا درمان نمود. نفوذ چربی کلیه به همراه لیپیدوز کبدی رخ می‌دهد و منجر به نارسایی حاد کلیوی می‌شود.
همچنین نارسایی حاد کلیوی ممکن است ناشی از insult سمی، کاهش حاد جریان خون کلیوی (haemorrhage) و انسداد دستگاه ادراری باشد. این بیماری قابلیت برگشت پذیری دارد. هدف از درمان، reperfusionدقیق و نیز درمان تهاجمی inciting است.
Prerenal azotaemia
در خرگوش‌های مبتلا به استرس، دعوا، کمبود آب، دهیدراسیون شدید، شوک گرما و insults سمی رخ می‌دهد. خرگوش گنجایش محدودی برای جمع کردن اوره دارد و حجم بیشتری از ادرار هنگام افزایش اوره موردنیاز است (بریور و کاریوس، ۱۹۹۴).
دهیدراسیون
ممکن است منجر به اوره بالا و میزان کراتنین زیاد شود که حاکی از بیماری کلیوی در سایر گونه‌ها است؛ بنابراین سطح اوره و کراتنین باید در نمونه ثانویه و قبل از تشخیص قطعی نارسایی کلیوی در خرگوش‌ها بررسی شود زیرا ممکن است سطوح بالا به محض اینکه جانور rehydratedشود، به حالت عادی برگردد.
معیار دیگر تشخیص شامل سطح فسفات دائماً بالای خون و isosthenuric دائم ادرار است. آدرنالین ممکن است جریان خون کلیوی را کاهش داده و منجر به oliguria در خرگوش‌ها شود (برود و سیروتا، ۱۹۴۹). باید مراقب بود که جریان خون overperfuse نشود و خرگوش‌ها تا حد امکان در طول rehydration عاری از استرس نگهداری شوند.
نارسایی مزمن کلیوی
نارسایی مزمن کلیوی یک بیماری مزمن، پیشرونده و برگشت ناپذیر است. این بیماری ممکن است سبب بی اشتهایی، polydipsia، polyuria، کاهش وزن، آنمی و مرگ در خرگوش‌ها شود. این علائم خاص نیستند و ممکن است با سایر بیماری‌ها ازجمله بیماری دندان یا hypomotility گوارشی اشتباه گرفته شوند.
بسیاری از بیماری‌ها ممکن است منجر به نارسایی مزمن کلیوی شوند. Encephalitozoon cuniculi علت بیماری کلیوی درجه پایین و افزایش خفیف اوره خون و احتمالاً hypophosphataemia است. بسیاری از موارد غیر بالینی هستند. عفونت Encephalitozoon cuniculi منجر به جراحات granulomatous در کلیه‌ها شده و با نواحی فیبروتیک سوراخ و زخم می‌شود.
هر خرگوش مبتلا به افزایش سطح اوره و کراتنین باید رادیوگرافی شود. Nephrolithiasis علت بیماری کلیوی در خرگوش است و باید از لحاظ رادیوگرافی تشخیص داده شود. ممکن است Overmineralization اسکلت و calcification آئورت مشاهده شود. در سایر گونه‌ها مانند سگ‌ها و گربه‌ها، بیماری مزمن کلیوی تبدیل ۲۵-OH-D به ۱,۲۵ (OH2)D را در کلیه متأثر می‌سازد (hyperparathyroidism ثانویه کلیوی). جذب کلسیم مختل شده و کانیزدایی استخوان رخ می‌دهد.
نارسایی کلیوی در خرگوش‌ها دفع کلسیم را مختل می‌کند
ولی جذب آن را خیر. جذب منفعل کلسیم از روده در غیاب ویتامین D ادامه می‌یابد. Hypercalcaemia با دفع ادرار شفاف مرتبط است. این موضوع می‌تواند منجر به mineralization مازاد استخوان‌ها شود. Calcification آئورت معمولاً در خرگوش‌های مبتلا به نارسایی مزمن کلیوی و به ویژه در نواحی ابتدای قلب یافت مشاهده شده است.
Mineralization در کلیه‌ها نیز رخ می‌دهد و عملکرد کلیه را بیشتر مختل می‌کند. تشخیص برای خرگوش‌های مبتلا به علائم بالینی نارسایی کلیه ضعیف است ولی درمان symptomatic می‌تواند زندگی را طولانی کند.
آنتی بیوتیک ها خصوصاً برای بیماری‌های عفونی کلیه تجویز می‌شوند و برای خرگوش‌های مبتلا به calculi کلیوی یا ureteral مفیدند زیرا معمولاً مواد چرکینی در خود دارند. کاهش کلسیم رژیم غذایی و نه کمبود آن لازم است. حفظ hydration و فراهم کردن الکترولیت‌ها با درمان جایگزین مایع خوراکی مفید است. بازدارنده‌های ACE، استروئیدهای محرک، همبندهای فسفات و عامل‌های آنتی فیبروتیک همگی از لحاظ بالینی مفید هستند ولی برای استفاده خرگوش ها تأیید نشده‌اند.
در این مقاله نارسایی کلیوی در خرگوش بررسی شد.
وبسایت و اینستاگرام ما را دنبال نمایید
به روز ترین کلینیک دامپزشکی تهران، کلینیک دامپزشکی روژان
۰۹۱۲۹۲۶۳۰۵۵- ۷۷۴۶۱۳۶۸-۰۲۱
این مقاله برگرفته از کتاب مرجع طب خرگوش (textbook of rabbit medicine – second edition) می باشد.
نویسنده: پروفسور مولی وارگا
مترجم: دکتر احمدرضا الهیار ترکمن
مقاله فوق با اخذ مجوز از نویسنده و مترجم منتشر شده است، لذا قبل از انجام هرگونه اقدام با دامپزشک خود مشورت نمایید؛ سایت کلینیک دامپزشکی روژان و نویسنده، هیچگونه مسئولیتی در قبال اقدامات خودسرانه و عواقب ناشی از آن ندارد. هر گونه کپی برداری به صورت کلی یا جزیی، مطابق ضوابط و قوانین، مشمول پیگیری می باشد.
