بیماری کیسه هوا پرندگان زینتی

بیماری کیسه هوا

علت شناسی:

علل عفونی شامل باکتری، قارچ، (Aspergillus، Cryptococcus)، Chlamydia، ماکوباکتریا و انگل‌ها (Serratospiculum spp., Splendidofilaria spp) است.

ذات الریه استنشاقی اشتیاق بیش از حد به خوردن، استفراغ/ برگشت مجدد، بیماری دهان، تغذیه دستی یا پرندگان آرام/بیهوش شده مکرراً باعث بیماری در شش‌های قسمت دمی و کیسه هوا می‌شوند زیرا استنشاق اولیه هوا را مستقیماً به این نواحی می‌برد. کارسینومای کیسه هوا غیر شایع است ولی ممکن است گاهی مشاهده گردد. فشار اضافی روی کیسه‌های هوا ممکن است موجب چاقی، organomegaly (کبد، لوله رحمی، تخمدان (بزرگ شدن بیش از حد مرتبط با فیزیولوژیک، کیست‌های رحمی)، نئوپلازی یا فوران مایعات (التهاب صفاق مرتبط با زرده، آسیت و نارسایی قلبی) گردد.

علائم بالینی:

علائم شامل افزایش تلاش تنفسی، کاهش تحمل ورزش و کاهش وزن است. با گوش دادن به پشت پرنده می‌توان ساییدن اصطکاک را تشخیص داد.

تشخیص:

از نظر رادیوگرافی، ساکولیت شدید هوا معمولاً از طریق بروز “خطوط کیسه هوا” (افزایش خطوط ظریف کدر رادیویی در جایی که دو کیسه هوا به هم می‌رسند)، نمود پیدا می‌کند. در موارد حاد، افزایش تلاش برای تنفس می‌تواند منجر به تورم بیش از حد کیسه‌های هوا شود که به صورت بروز هوای بیش از حد درون سلومی نمود پیدا می‌کند. اندازه و محل قرارگیری اندام‌های داخلی نیز می‌تواند از طریق فشار خارجی روی کیسه‌های هوا تشخیص داده شود. اگر فضای کیسه هوا کاهش یابد، سونوگرافی و رادیولوژی کنتراست را می‌توان برای ترسیم بهتر ساختارهای داخلی به کار برد. آندوسکوپی را می‌توان برای ارزیابی و بافت برداری کیسه‌های هوا به کار برد البته مادامی که باعث مسدود شدن توسط بزرگ شدن اندام داخلی یا آسیت ها نشود.

شستشوی کیسه هوای پرنده را می‌توان با وارد نمودن سوند درون وریدی بین دو دنده آخر انجام داد. سوزن وارد شده و سوند به درون کیسه هوا پیشروی می‌کند. این امر باعث قرار گرفتن سوند در قفسه سینه دمی (کم عمق) یا کیسه هوای شکمی (عمیق) می‌گردد. سالین استریل (۱-۲ میلی لیتر/ کیلوگرم) تزریق شده و برای ارزیابی جمع آوری می‌شود.

مدیریت:

عامل ایجادکننده باید شناسایی و درمان شود. درمان شبیه به بیماری‌های ریوی است (قسمت فوق را ببینید). کیسه‌های هوا تنها لایه‌های سلولی ضخیم اندکی دارند و به شکل نرمال تأمین خون حداقل است. ولی با این حال، در اکثر فرآیندهای بیماری، عروق جدید کیسه هوا توسعه یافته و غلظت درمانی معمولاً با استفاده از درمان آنتی باکتریال سیستمیک به دست می‌آید. مرطوب کردن و درمان موضعی کیسه‌ها هوا از طریق nebulization معمولاً به همرا درمان آنتی بیوتیک سیستمیک لازم می‌شود.

در این مقاله همه چیز در خصوص بیماری کیسه هوا پرندگان زینتی بررسی شد.

جهت دریافت اطلاعات رایگان بیشتر به وبسایت و پیج ما مراجعه کنید.

بهترین کلینیک دامپزشکی تهران کجاست؟

کلینیک دامپزشکی روژان