در این مقاله همه چیز در خصوص عفونت‌های باکتریایی پرندگان زینتی بررسی شده است، با ما همراه باشید؛

عفونت‌های باکتریایی

باکتری شناخته شده منجر به مننژیت، انسفالیت و التهاب طناب نخاعی شده که شامل سالمونا، Listeria، Staphylococcus spp، E. coli، Pseudomonas spp، Klebsiella و Mycobacterium هستند.

بیماری‌های قارچی

گونه‌های آسپرژیلوس ممکن است به مغز، طناب نخاعی هجوم برده و مننژ از طریق انتشار خونریزی یا گسترش از حفره بینی، سینوس‌ها یا کیسه‌های هوا به جاهای دیگر سرایت کند.

کلامیدیا:

کلامیدیا ممکن است یک مننژیت غیر چرکی تولید کند (فصل ۱۷، اختلالات کبد ص ۲۵۹-۲۶۲ را ببینید). این ممکن است منجر به تشنج، رعشه، torticollis و opisthotonos شود. در عروس هلندی ضعف یا فلج عضلانی پاها معمولاً مشاهده شده است.

بیماری‌های پروتزی

Sarcocystis falcatula

این می‌تواند سبب انسفالیت در طوطی‌ها و گنجشگ ها شود.

Toxoplasma gondii

تعریف/ مرور اجمالی:

عفونت Toxoplasma gondii در وهله اول در مرغ‌ها و گنجشک‌ها مشاهده شده است ولی در طوطی‌ها، جانوران شکاری و جغدها نیز تشخیص داده شده است. گربه‌ها تخم‌های عفونی را پخش نموده و سپس میزبان واسط یا پرندگان آن‌ها را مصرف می‌کنند.

ارائه بالینی:

علائم بالینی شامل بی اشتهایی، اسهال، کوری، آماس ملتحمه، گردن کجی، دور خوردن و آتاکسی است.

تشخیص:

این مورد از طریق سرولوژی یا آسیب شناسی بافتی تشخیص داده می‌شود.

مدیریت:

درمان از طریق پیریمتامین، تولترازول، دیکلازورل یا تریمتوپریم/ سولفادیزین انجام می‌شود.

Leukocytozoon ممکن است باعث ایجاد megaloschizonts در مغز شود.

نماتودها:

برای پزشکان و پاتولوژیست‌ها، تشخیص عفونت‌های نماتود مغزی نخاعی پرندگان ممکن است مشکل ساز باشد، علائم بالینی این مورد غیر خاص بوده و آزمایش‌های مناسب قبل از مرگ برای این انگل‌ها وجود ندارند. تشخیص اغلب از طریق کالبد شکافی انجام می‌شود. خوشبختانه این موارد کمیاب هستند.

Baylisascaris procyonis (کرم گرد راکون) منجر به آتاکسی، خوابیدن و سایر اختلالات حرکتی در پرندگانی که مدفوع آلوده راکون را می‌خورند، می‌گردد. این مورد در طوطی کاکل سفید، عروس هلندی و شترمرغ استرالیایی در ایالات متحده گزارش شده است.

Chandlerella quiscali انگل گراکل در ایالات متحده است که توسط پشه‌ها منتقل می‌شود. زمانی که شترمرغ آلوده شد، کرم‌های بالغ در بطن‌های جانبی مخچه ایجاد شده و سبب torticollis، اتاکسی، بی حالی و مرگ می‌گردند.

طوطی‌های کاکل سفید وحشی قفسی اندونزیایی گاهی اوقات دارای میکروفیلاریای متصل به عروق کوچک در مغز می‌شوند. لارو مهاجر کرم ریه موش (Angiostrongylus cantonensis) در مغز طوطی کاکل سفید دم سیاه گزارش شده که علائم عصبی در استرالیا بروز داده است.

تروما:

علت شناسی:

آسیب‌های تکانشی سر در پرندگان پروازی که به سمت پنکه‌های سقفی، پنجره‌ها یا سیم‌های پرندگان پرواز می‌کنند، شایع است. این آسیب‌ها هم چنین ممکن است هنگام درگیری با پرنده دیگر یا جفت قفس یا پرنده شکاری وحشی نیز اتفاق بیافتند.

ارائه بالینی:

علائم بالینی شامل افسردگی، گردن کجی، دور خوردن و فلج یک طرفه یا دوطرفه بال‌ها یا پاها می‌باشند. ترومای اسکلت در رادیوگرافی ممکن است مشهود باشد. در بسیاری از پرندگان، فضای پر از هوا بین قلب و شش دیده می‌شود که احتمالاً به دلیل پارگی کیسه هوا است.

تشخیص:

تشخیص‌ها بر اساس معاینه عصب شناختی یا نکروپسی انجام می‌شوند. آسیب‌های تروماتیک معمولاً ناشی از خونریزی در مننژ هستند که به سمت پارانشیم مغز توسعه می‌یابند. معمولاً کبودی و ترومای پوست و جمجمه وجود دارند. جمع شدن خون در ورید سینوس‌های کاسه سر پس از مرگ صرف نظر از علت مرگ شایع است و نباید با آسیب‌های تروماتیک اشتباه گرفته شود.

درمان:

شوک، درد و عفونت باید به شکل مناسب درمان شوند. برخی پرندگان ممکن است تا زمان ثبات عصب شناختی، نیاز به کمک برای تغذیه داشته باشند.

پیش بینی:

پیش بینی با بهبود عصب شناختی بهبود می‌یابد. در برخی موارد این مورد ممکن است چند هفته طول بکشد و بهبودی پس از ۳-۴ هفته بعید است.

علت شناسی:

ترومبوز و یا پارگی aneurysm ممکن است منجر به ایسکیمی حاد و یا خونریزی در مغز گردند. علل شایع این آمبولی شامل تصلب شریان در پرندگان مسن تر و آمبولی زرده در ماده‌های فعال از نظر باروری می‌گردند.

ارائه بالینی:

پرندگان مبتلا با علائم عصب شناختی که ممکن است در CNS (گردن کجی، نیستاگموس، تشنج و غیره) موضعی باشند، همراه هستند. نشانه‌های آن‌ها ممکن است در بیماری‌های قلبی عروقی یا فعالیت باروری بروز یابند.

تشخیص:

بیوشیمی‌های سرم می‌توانند حاکی از بیماری بالقوه قلبی عروقی یا فعایت تولید مثل باشند. تصویر برداری پیشرفته تشخیصی یا MRI می‌تواند در تشخیص و موضع یابی ضایعه کمک کند.

درمان:

اگر آمبولیسم زرده مشکوک باشد، استراحت در تولید مثل توصیه می‌گردد. ملوکسیکام یا سایر NSAID ها می‌توانند مفید واقع شوند.

در این مقاله همه چیز در خصوص عفونت‌های باکتریایی پرندگان زینتی بررسی شد.

جهت دریافت اطلاعات رایگان بیشتر به وبسایت و پیج ما مراجعه کنید.

بهترین کلینیک دامپزشکی تهران کجاست؟

کلینیک دامپزشکی روژان

۰۹۱۲۹۲۶۳۰۵۵- ۷۷۴۶۱۳۶۸-۰۲۱