در این مقاله دستگاه تنفس فوقانی پرندگان مورد بررسی قرار خواهد گرفت:
دستگاه تنفس فوقانی پرندگان
دستگاه تنفسی فوقانی
اندازه و شکل سوراخ بینی بین گونهها متغیر است. آنها در بالای قسمت منقار واقع شدهاند (به جز در kiwi,، که آنها در نوک منقار واقع شدهاند). در طوطیها و کبوترها (و جغدها) آنها در داخل نوکپایه[۱] گوشتی قرار دارند. تنها داخل سوراخهای بینی اپرکلوم، یک بافت آویزان کراتینی، میباشد.
سپتوم بینی:
تا حدودی استخوانی و تا حدودی غضروفی است. در طوطیها و بسیاری از گونههای دیگر کامل است، و حفره بینی را تا سطح choana. جدا میکند. در داخل حفره بینی، conchae (توربینت[۲]) بینی قرار دارد، معمولاً به سه قسمت تقسیم میشوند: توربینت های رگ دار scroll مانند باپوشش اپیتلیوم سنگفرشی مطبق. توربینت های میانی، scroll مانند همراه با پوشش مخاطی؛ و توربیت های دمی با پوشش اپیتلیال بویایی که توسط عصب بویایی عصب دار شدهاند.
حالت عروقی توربینت ها در نرخ از دست دادن آب و گرما از بدن کمک میکند. شبکه سینوس infraorbital به حفره بینی در نواحی میانی و دمی حفره بینی متصل میشود. با این حال، اتصالات بین حفره بینی و سینوسها به گونه ای است که برای نمونه برداری از سینوسها توسط flush. بینی دشوار است.
سینوسهای infraorbital در اطراف چشم، منقار فوقانی، فک زیرین و بخشهای pneumatised جمجمه واقع شدهاند . آنها به عنوان منقاری (در ماکسیلاری منقار یا منقار)، periorbital / preorbital (منقار تا چشم)، infraorbital (بخش میانی تا چشم)، فک پایین (بخش فک پایین منقار) و postorbital (اطراف منفذ گوش) دسته بندی میشوند. طرف راست و چپ ارتباط برقرار میکنند و در Anseriformes، Psittaciformes و Passeriformes حشره خوار دیورتیکول دارند. آنها در Passeriformes غیر حشره خوار ارتباط برقرار نمیکنند.
هر سینوس infraorbital پنج دیورتیکول و دو اتاقک دارد:
-
دیورتیکولوم منقاری:
- درون منقار، توسط استخوان پری ماکسیلاری محصور شده است.
-
محفظه ماکسیلاری:
- در زیر سوراخهای بینی، دیورتیکولوم از قسمت جانبی تا دیورتیکول شکمی، به عقب تا دیورتیکولوم preorbital گسترش مییابد.
-
دیورتیکولوم preorbital:
- در فضای بین سوراخهای بینی و حالت منقاری چشم وجود دارد.
از ناحیه میانی توسط حفره بینی و از قسمت پشتی – جانبی توسط استخوانهای بینی و فرونتال محدود میشود. به اتاقک زیر چشم متصل میشود.
-
محفظه زیر چشم:
- زیر استخوان چشم. از ناحیه میانی توسط گسترش بخش دمی حفره بینی و از قسمت جانبی توسط استخوانهای پری فرونتال و گونه ای[۳] محدود میشود.
-
دیورتیکولوم
Infraorbital.
- بالاتر از محفظه زیر اوربیتال، پشت کمان زیر چشم و بخش میانی تا چشم گسترش مییابد. این بزرگترین دیورتیکولوم است.
-
دیورتیکولوم Postorbital. این دو بخش دارد:
بخش دمی دیورتیکولوم preauditory:
از قسمت دمی تا استخوان چشم گسترش مییابد و با استخوانهای تمپورال و چهار سر به صورت جانبی محدود میشود، وقسمت فوقانی بلافاصله از قسمت دمی تا چشم میباشد.
-
دیورتیکول فک پایین:
- با بخش فک بالا در نزدیکی دیورتیکول postorbital ارتباط برقرار میکند.استخوان فک پایین را اشغال میکند.
علاوه بر این کیسه هوا سرویکوسفالیک[۴] با دمیترین بخش سینوس infraorbital ارتباط برقرار میکند.
این کیسه هوا در تبادل گاز هیچ نقشی ندارد و با دستگاه تنفسی تحتانی نیز ارتباط برقرار نمیکند این دو بخش دارد: سفالیک فوقانی (از ناحیه استخوان پس سری تا دقیقاً پشت نوکپایه cere,)، که در بسیاری از گونهها وجود ندارد، از جمله ماکو، و سرویکال (از ناحیه پرده صماخ[۵] و در دو ستون دو طرفه به پایین گردن گسترش مییابد). تصور میشود چندین نقش ایفا میکند: عایق برای حفظ گرما، کنترل شناور شدن، کاهش نیروی ضربه با آب در پرندگان ماهی خوار، و حمایت از سر در هنگام خواب یا پرواز. Jugular venepuncture (سوراخ کردن زیرگلو) ممکن است منجر به ورود خون به این کیسه هوا شده و به عنوان epistaxis. ظاهر شود.
دستگاه تنفسی فوقانی عملکردهای مختلفی دارد:
حس بویایی ایجاد میکند. ذرات هوابرد را فیلتر میکند؛ در تنظیم دما نقش دارد، و در حفاظت از آب نقش دارد.
[۱] cere.
[۲] turbinates),
[۳] jugal
[۴] cervicocephalic
در این مقاله دستگاه تنفس فوقانی پرندگان مورد بررسی قرار گرفت.
وبسایت و اینستاگرام مارا دنبال نمایید
به روز ترین کلینیک دامپزشکی تهران، کلینیک دامپزشکی روژان
۰۹۱۲۹۲۶۳۰۵۵- ۷۷۴۶۱۳۶۸-۰۲۱