اختلالات دندانی خرگوش‌های خانگی

اختلالات دندانی خرگوش‌های خانگی

سالهاست که اختلالات دندانی به­عنوان علت بیماری خرگوش‌ها شناخته شده‌ است. بزاق­آوری زیاد مرتبط با دندان‌های نابهنجار توسط پولاک (۱۹۵۱) با عنوان “بزاق­آوری” توصیف شده و همچنان در بسیاری از متون استفاده می‌شود. اختلالات دندان تا چند سال­ اخیر، مادرزادی تلقی می‌شدند اما اکنون ثابت شده است که عوامل دیگری هم دخیل‌ هستند، هرچند بد اکلوژن به شکل مادرزادی هم رخ می‌دهد.

دندان‌های خرگوش دقیقاً هم­تراز و در ردیف پوششی یکدیگر قرار دارند تا شکل و اکلوژن حفظ شود (شکل ۵.۸ را ببینید). هر عاملی که موقعیت تقریبی دندان را (حتی از طریق شکستن) تغییر دهد، می‌تواند سبب رشد بد اکلوژن و شکل­گیری تاج‌های طویل شود.

بیماری اکتسابی دندان (ADD) و بداکلوژنی در خرگوش‌ها سندروم پیشرفته­ای است که با کشیدگی ریشه‌ها و دندان‌ها شناخته می‌شود. با اینکه این سندروم در خرگوش‌های خانگی بسیار رایج است ولی در خرگوش‌های آزمایشگاهی یا تجاری به­ندرت گزارش شده است. ویسبورس و اهرمان (۱۹۶۷) ریشه‌های برونی دندان را تشخیص دادند که امکان نفوذ به استخوان‌های جمجمه و ایجاد آبسه را دارد. آن‌ها بر این باور بودند که این وضعیت ارثی بوده و در گزارش آن‌ها هیچ جزئیاتی از رژیم غذایی و کشاورزی خرگوش‌های بیمار وجود ندارد. تقاضایی مبنی بر “دلایل، پیشنهادات یا نظرات” در مورد پیشرفت، آسیب­شناسی و موروثی بودن بد اکلوژن خرگوش‌های خانگی وجود دارد.

و در ادامه:

گزارش موردی دیگری (ایرسون، ۱۹۶۸) وجود دارد که در آن کشیدگی ریشه‌های دندان‌های فک فوقانی بیان شده است. بد اکلوژن اکتسابی توسط زیمن و فیلدر (۱۹۶۹) نیز تشخیص و توصیف شده است. آن‌ها نوشته­اند: “به نظر می‌رسد ماهیت جفتی دندان‌های آسیابی و پیش­آسیابی، هرگونه تعیین مثبت علت را به چالش می‌کشد “.

بحث و گفتگو در مورد سبب­شناسی ADD و بد اکلوژن در خرگوش‌ها همچنان ادامه دارد (باکس ۵.۲ را ببینید). پرورش­دهندگان خرگوش، “بزاق­آوری” را به رژیم غذایی اشتباه، تغییرات ناگهانی در غذا، عدم وجود نور خورشید، سرما و قفس‌های نم­دار نسبت داده‌اند (پولاک، ۱۹۵۱). برخی نویسندگان معتقدند که بد اکلوژن دندان گونه ناشی از پوشش غیر نرمال است که از بد اکلوژن دندان پیشین (جنکینز، ۱۹۹۷) به وجود می‌آید و یا بیماری پیوند تمپوروماندیبولر علت آن است (ویگز و لوپریس، ۱۹۹۵).

جنکینز (۱۹۹۷) اظهار داشته که پیری علت بد اکلوژن دندان‌های گونه است و براون (۱۹۹۲) آماس ریشه‌های دندان‌های آسیابی را علت اصلی بد اکلوژن دندان‌های آسیابی می‌داند که منجر به بد اکلوژن دندان‌های پیشین ثانویه میشود. وستروهف و لومیج (۱۹۸۷) نشان دادند که عدم وجود غذای سخت می‌تواند عامل زمینه­ای برای مشکلات دندان‌های گونه شود. هاکورت-براون (۱۹۹۵) شرایط بالینی را در خرگوش‌ها که باعث ایجاد مشکلات دندان می‌شود، برشمرده‌اند. جمجمه‌های آسیب­دیده خرگوش‌ها دارای نمود osteodystrophic ظاهری بوده که بیماری متابولیک استخوان را نشان می‌دهد.

در این مقاله همه چیز در خصوص اختلالات دندانی خرگوش‌های خانگی بررسی شد.

جهت دریافت اطلاعات رایگان بیشتر به وبسایت و پیج ما مراجعه کنید.

تذکر مهم : این مطلب برگرفته از کتاب طب خرگوش است.

بهترین کلینیک دامپزشکی تهران کجاست؟

کلینیک دامپزشکی روژان

۰۹۱۲۹۲۶۳۰۵۵- ۷۷۴۶۱۳