اختلالات دندانی خرگوش‌های خانگی

اختلالات دندانی در خرگوش‌ها: بررسی علل و عوامل موثر

سال‌هاست که اختلالات دندانی به‌عنوان علت بیماری خرگوش‌ها شناخته شده‌ است. بزاق‌آوری زیاد (Hypersalivation) مرتبط با دندان‌های نابهنجار توسط پولاک (۱۹۵۱) با عنوان “بزاق‌آوری” (Hypersalivation) توصیف شده و همچنان در بسیاری از متون استفاده می‌شود. اختلالات دندان تا چند سال اخیر، مادرزادی تلقی می‌شدند اما اکنون ثابت شده است که عوامل دیگری هم دخیل هستند، هرچند بد اکلوژن (Malocclusion) به شکل مادرزادی هم رخ می‌دهد.

دندان‌های خرگوش دقیقاً هم‌تراز و در ردیف پوششی یکدیگر قرار دارند تا شکل و اکلوژن حفظ شود. هر عاملی که موقعیت تقریبی دندان را (حتی از طریق شکستن) تغییر دهد، می‌تواند سبب رشد بد اکلوژن (Malocclusion) و شکل‌گیری تاج‌های طویل شود.

بیماری اکتسابی دندان (ADD) و بد اکلوژنی در خرگوش‌ها:

بیماری اکتسابی دندان (ADD) و بداکلوژنی (Malocclusion) در خرگوش‌ها سندروم پیشرفته‌ای است که با کشیدگی ریشه‌ها و دندان‌ها شناخته می‌شود. با اینکه این سندروم در خرگوش‌های خانگی بسیار رایج است، ولی در خرگوش‌های آزمایشگاهی یا تجاری به‌ندرت گزارش شده است. ویسبورس و اهرمان (۱۹۶۷) ریشه‌های برونی دندان را تشخیص دادند که امکان نفوذ به استخوان‌های جمجمه و ایجاد آبسه را دارد. آن‌ها بر این باور بودند که این وضعیت ارثی بوده و در گزارش آن‌ها هیچ جزئیاتی از رژیم غذایی و کشاورزی خرگوش‌های بیمار وجود ندارد. تقاضایی مبنی بر “دلایل، پیشنهادات یا نظرات” در مورد پیشرفت، آسیب‌شناسی و موروثی بودن بد اکلوژن خرگوش‌های خانگی وجود دارد.

گزارش‌های موردی و پیشرفت‌های علمی:

گزارش موردی دیگری (ایرسون، ۱۹۶۸) وجود دارد که در آن کشیدگی ریشه‌های دندان‌های فک فوقانی بیان شده است. بد اکلوژن اکتسابی توسط زیمن و فیلدر (۱۹۶۹) نیز تشخیص و توصیف شده است. آن‌ها نوشته‌اند: “به نظر می‌رسد ماهیت جفتی دندان‌های آسیابی و پیش‌آسیابی، هرگونه تعیین مثبت علت را به چالش می‌کشد “.

بحث و گفتگو در مورد علت‌ها و پیشرفت بیماری‌ها:

بحث و گفتگو در مورد سبب‌شناسی ADD و بد اکلوژن در خرگوش‌ها همچنان ادامه دارد (باکس ۵.۲ را ببینید). پرورش‌دهندگان خرگوش، “بزاق‌آوری” (Hypersalivation) را به رژیم غذایی اشتباه، تغییرات ناگهانی در غذا، عدم وجود نور خورشید، سرما و قفس‌های نم‌دار نسبت داده‌اند (پولاک، ۱۹۵۱). برخی نویسندگان معتقدند که بد اکلوژن دندان گونه ناشی از پوشش غیر نرمال است که از بد اکلوژن دندان پیشین (جنکینز، ۱۹۹۷) به وجود می‌آید و یا بیماری پیوند تمپوروماندیبولر (Temporomandibular joint disease) علت آن است (ویگز و لوپریس، ۱۹۹۵).

جنکینز (۱۹۹۷) اظهار داشته که پیری علت بد اکلوژن دندان‌های گونه است و براون (۱۹۹۲) آماس ریشه‌های دندان‌های آسیابی را علت اصلی بد اکلوژن دندان‌های آسیابی می‌داند که منجر به بد اکلوژن دندان‌های پیشین ثانویه می‌شود. وستروهف و لومیج (۱۹۸۷) نشان دادند که عدم وجود غذای سخت می‌تواند عامل زمینه‌ای برای مشکلات دندان‌های گونه شود. هاکورت-براون (۱۹۹۵) شرایط بالینی را در خرگوش‌ها که باعث ایجاد مشکلات دندان می‌شود، برشمرده‌اند. جمجمه‌های آسیب‌دیده خرگوش‌ها دارای نمود osteodystrophic ظاهری بوده که بیماری متابولیک استخوان را نشان می‌دهد.

سخن پایانی:

در نتیجه، اختلالات دندانی در خرگوش‌ها، به‌ویژه بد اکلوژن و بیماری‌های اکتسابی دندان، عوامل متعددی دارند که ممکن است ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی باشند. درک بهتر این مشکلات و شناسایی علل آن‌ها می‌تواند به پیشگیری و درمان مؤثرتر این اختلالات در خرگوش‌ها کمک کند. تحقیقات بیشتر در این زمینه می‌تواند اطلاعات مهمی را در مورد شیوع و درمان این بیماری‌ها در اختیار محققان و پرورش‌دهندگان خرگوش قرار دهد.

در این مقاله همه چیز در خصوص اختلالات دندانی خرگوش‌های خانگی بررسی شد.

جهت دریافت اطلاعات رایگان بیشتر به وبسایت و پیج ما مراجعه کنید.

تذکر مهم : این مطلب برگرفته از کتاب طب خرگوش است.

بهترین کلینیک دامپزشکی تهران کجاست؟

کلینیک دامپزشکی روژان

۰۹۱۲۹۲۶۳۰۵۵- ۷۷۴۶۱۳