آوا هاشمیتشخیص آبسه‌های صورت در خرگوش‌ها
در این مقاله تشخیص آبسه‌های صورت در خرگوش‌ها بررسی خواهد شد:
تشخیص آبسه‌های صورت به محل و احتمال دسترسی جراحی بستگی دارد. همچنین، عواملی ازجمله سلامت واقعی خرگوش، تعهد صاحبان خرگوش و توانایی‌شان در انجام مراقبت سرپایی، متناسب بودن درمان در نظر گرفتهشده و مدتزمان دوره آنتی بیوتیک، اهمیت دارند. درمان‌های کمکی مانند مسکن مناسب می‌توانند مشکلات بیمارگونه و جانبی مانند ایستایی روده (که ناشی از جراحی هستند) را حل کنند.
با اینکه بسیاری از آبسه‌های خرگوش ظاهراً بدون درد هستند ولی آبسه‌های صورت خطرناک بوده و قطعاً باید جراحی انجام شود. پیامدهای رفاهی مربوط به درمان نباید نادیده گرفته شوند. معمولاً آبسه‌های صورت خرگوش عود کرده و اغلب با بیماری دندان مرتبط هستند. تشخیص آبسه‌های صورت بیشتر به شدت بیماری دندان وابسته است تا انتخاب آنتی بیوتیک یا گونه موجود باکتری.
آبسه‌هایی که ناشی از زخم‌های نفوذی به وجودآمده
از تاج‌های طویل شده، زخم‌های جنگیدن و اجسام خارجی هستند. تشخیص بهتری نسبت به آبسه‌های periapical دارند زیرا علت اصلی این آبسه‌ها از بین رفته است. بااینحال، آبسه‌هایی که فک را درگیر می‌کنند، باعث تغییر چینش دندان‌ها و بدجفتی می‌شوند و دشواری بیشتری ایجاد می‌کنند.
معمولاً آبسه‌های Periapical نیاز به debridement کامل و کشیدن دندان دارند تا مؤثر واقع شوند. و پیامدهای بالقوه این فرآیند، بر اساس مرحله بیماری دندان متفاوت است. در مراحل اولیه و زمانی که دندان‌ها همچنان در حال رشد هشتند، کشیدن دندان می‌تواند موجب بد شکلی دندان مقابل شود و درنهایت تاج طویلی ایجاد کند که به بافت نرم آسیب میرساند. در مراحل پیشرفته، معمولاً واکنش periosteal در اطراف ریشه‌های دندان و استخوان مجاور رخ داده که بهطور مؤثر ریشه را به استخوان جوش می‌دهد و کشیدن را غیرممکن می‌کند. درمان محافظه کارانه نیز تنها یک گزینه است. مکان دندان آلودهشده نیز در تشخیص اثر می‌گذارد. آبسه‌های فک زیرین دربرگیرنده ریشه‌های دندان‌های فک زیرین هستند و درمانشان نسبت به آبسه‌های دندان‌های فک فوقانی که وارد حفره بینی یا فضای retrobulbar می‌شوند، آسانتر است. ریشه دندان‌های فک زیرین دسترسپذیرتر هستند و زه کشی آن‌ها آسانتر است.
در مراحل انتهایی بیماری دندان
معمولاً چندین آبسه و پاتولوژی گسترده از استخوان‌ها و دندان‌ها وجود دارد. بسیاری از حیوانات قادر به جویدن نیستند و باید غذاهای نرم بخورند تا زنده بمانند. احتمالاً کشتن از روی ترحم بهترین گزینه برای این موارد باشد اما به نظر نمی‌رسد که برخی خرگوش‌های مبتلا به آبسه‌های مزمن یا چندگانه “رنجور” باشند. و ظاهراً از زندگی لذت می‌برند، به همین دلیل صاحبان آن‌ها در برابر کشتن از روی ترحم مقاومت می‌کنند.
این موارد هرگز درمان نشده‌اند ولی می‌توان آن‌ها را با درمان موضعی، آنتی بیوتیکها و دردکشی کنترل نمود. این موارد نیاز به درمان دائم دارند.
در این مقاله تشخیص آبسه‌های صورت در خرگوش‌ها بررسی شد.
وبسایت و اینستاگرام ما را دنبال نمایید
به روز ترین کلینیک دامپزشکی تهران، کلینیک دامپزشکی روژان
۰۹۱۲۹۲۶۳۰۵۵- ۷۷۴۶۱۳۶۸-۰۲۱
طب خرگوش
نویسنده:پروفسور مولی وارگا
مترجم:آقای دکتر احمدرضا الهیار ترکمن
قبل از انجام هرگونه اقدام با دامپزشک خود مشورت نمایید؛ادمین و سایت روژان پت هیچگونه مسئولیتی در قبال اقدامات خودسرانه و عواقب ناشی از آن ندارد.
