معاینه پوست، خز و غشاءهای مخاطی خرگوش

در این مقاله همه چیز در خصوص معاینه پوست، خز و غشاءهای مخاطی خرگوش بررسی شده است، با ما همراه باشید؛

معاینه پوست، خز و غشاءهای مخاطی

خرگوش سالم زمان زیادی صرف آراستن می‌کند. خرگوش‌هایی که کنار هم نگهداری می‌شوند، به­طور ویژه اطراف سر یکدیگر را می‌آرایند. وضعیت‌های بالینی زیادی وجود دارد که مانع انجام لیسیدن و آراییدن می‌شوند (شکل ۱.۹) که با پوشش کدر، موهای ریخته و انگل‌های پوستی مشخص می‌شوند. شانه کردن خز با شانه کک، برای تعیین موهای ریخته و انگل‌ها مناسب است و نیز کک‌ها، کرم‌های پنیر و آلودگی ککی را مشخص می‌کنند. فقط می‌توان کرم‌های پنیر را با چشم غیر مسلح و به­ ویژه در روشنایی مناسب مشاهده کرد. می‌توان از ذره­بین برای بررسی کامل خز استفاده نمود.

معاینه میکروسکوپی با استفاده از برس­های پوست یا نوارهای چسبی، وجود کرم‌ها و تعدادشان را مشخص می‌کند. بسیاری از خرگوش‌ها تا حدی آلودگی دارند اما همیشه برجسته نیست. آلودگی گسترده ممکن است نشانه چیزهایی باشد که موجب استرس وارد شدن به حیوان یا جلوگیری از آراستن می‌شود. نواحی پوست میان پهنه‌های شانه و بالای دم برای خرگوش (به­ ویژه اگر چاق باشد یا به دلیل spondylosis، انعطاف ­پذیری پایینی داشته باشد) قابل دسترس و تمیز کردن نیستند.

Cheyletiellosis:

Cheyletiellosis در ابتدا روی پشت گردن و در امتداد پشت ظاهر می‌شوند. در طول تابستان، برای وجود کرم لازم است که خز چرک­شده در ابتدای دم یا perineum از نزدیک بررسی شود. ناحیه زیر غبغب مستعد چرک پوستی سطحی است و با عواملی مانند نظافت ضعیف، بیماری دندان و چاقی ایجاد می‌شود. برخی خرگوش‌ها بدون غوطه­ور کردن غبغب در بطری آب، قادر به نوشیدن نیستند که این امر منجر به مرطوب شدن پوست، آماس پوستی یا myiasis می‌شود. بزاق­آوری بیش­ازحد که ناشی از بیماری دندان است، غبغب را مرطوب نموده و زمینه را برای عفونت باکتریایی فراهم می‌کند. خرگوش‌های چاق که پوستشان چین زیادی دارد و غبغب‌هایشان بزرگ است، مشکل تمیز کردن دارند و ممکن است سطح cranial غبغب را لیس بزنند که به­وضوح یک فعالیت حرکتی است زیرا آن‌ها نمی‌توانند سایر نواحی مانند زیر غبغب یا perineum را که آلوده، تحریک یا زخم شده است، تمیز کنند.

استاتیت­های درون چربی غبغب نیز منجر به قطع عضو مزمن پوستی می‌شود که احتمالاً ناشی از ترومای قبلی است. پاهای جلویی برای تمیز کردن صورت به کار می‌روند. بررسی ناحیه درونی استخوان‌های مچ و پهنه دست ممکن است لکه بزاق را نشان دهند که حاکی از بیماری دندان است. ممکن است مواد mucopurulent خشک­شده در خرگوش‌های مبتلا به تخلیه چشم و بینی یافت شود. با بررسی اندام‌های جلو و پشت می‌توان pododermatitis زخمی را یافت. ناحیه پوستی بدون مو و ظریف بالای نقطه زانو، برای این زخم غیر معمول نیست و باید با خز ضخیمی که مستقیماً همه آن را بپوشاند، محافظت شود. خرگوش‌های Rex به دلیل عدم وجود موهای محافظ در پوستشان، بسیار مستعد زانوهای دردناک هستند.

مو خرگوش:

اگر خرگوش موهای به ­هم ­فشرده را حین تمیز کردن بخورد، ممکن است مبتلا به انسداد روده شود. پشم‌های بزرگ روی پاهای عقبی جمع می‌شوند. صاحبان باید برای تمیز کردن روزانه این حیوانات و اطمینان از اینکه پشم‌های سست ریخته‌اند، آگاه شوند. معقول است که در مورد ریزش موهای مربوط به کف پا دقت به خرج داد زیرا این امر برای محافظت و برداشتن موهای زائد که منجر به زخم‌های زانو می‌شوند، لازم است. خرگوش‌هایی که مبتلا به مشکلات دندان هستند یا گونه‌های آنقوره که موی بلند دارند، در معرض این ریسک قرار دارند.

در این مقاله همه چیز در خصوص معاینه پوست، خز و غشاءهای مخاطی خرگوش بررسی شد.

جهت دریافت اطلاعات رایگان بیشتر به وبسایت و پیج ما مراجعه کنید.

تذکر مهم : این مطلب برگرفته از کتاب طب خرگوش است.

بهترین کلینیک دامپزشکی تهران کجاست؟

کلینیک دامپزشکی روژان

۰۹۱۲۹۲۶۳۰۵۵- ۷۷۴۶۱۳