Fatemeh hashemiارزیابی عصب خارجی
با اینکه ارزیابی عیبی رفلکس‌های نخاعی (ستون فقراتی) در پرندگان دشوار است ولی اگر جراحتی در عصب مرکزی یا خارجی وجود داشته باشد به تشخیص کمک می‌کند. در بسیاری از موارد، شرایط تعیین اینکه رفلکس وجود دارد یا نه کافیست و تقارن واکنش باید مورد توجه ویژه قرار گیرد. رفلکس‌های نخاعی فقط نیاز به قوس‌های رفلکسی دارند نه سایر بخش‌های سیستم اعصاب مرکزی (CNS). آزمایش‌های رفلکس فقراتی شامل موارد ذیل است:
- تعادل بدن. با نگهداشتن بال‌ها در بدن، سر را به شکل عمودی معلق نگه داشته و سپس خیلی سریع به وضعیت افقی بچرخانید و عمل اکسیژن پرهای دم را مشاهده کنید. شیب پرنده به جلو، برگشت به وضعیت عمودی، انجام داده و تلنگر دم را نگاه کنید. این کار عملکردهای حفظ تعادل را منعکس می‌کند.
- عقب نشینی بال. بال را به آرامی لمس نموده و کشیدن به عقب آن را مشاهده کنید. این یک نمایش مجزا از هم است که اگر وجود داشته باشد حاکی از رفلکس قوس بوده و با بخش طناب نخاعی در طناب سرویکال- notarial مرتبط است. آسیب ممکن است همچنان در بالای CNS وجود داشته باشد.
- عقب نشینی پا. به آرامی پا را لمس نموده و عقب نشینی آن را مشاهده کنید. این نیز یک رفلکس بخش بخش است که اگر وجود داشته باشد، حاکی از رفلکس قوس بوده و با بخش طناب نخاعی notarial دست نخورده مرتبط است.
- رفلکس دریچه. موکوس دریچه را با شی مناسبی لمس کنید و آن را از نزدیک مشاهده کنید. این نیز یک رفلکس مجزا از هم است که رفلکس قوس بوده و با بخش طناب نخاعی سین ساکرال مرتبط است که سالم است. واکنش‌های مشاهده شده از مسیرهای رفلکسی به دست آمده‌اند (دستگاه‌های فیبر نزولی و صعودی در طناب نخاعی و مراکز بالاتر). بررسی دقیق آن‌ها برای تعیین نواقص نامتقارن ظریف اهمیت دارد.
مقایسه رفلکس‌های نخاعی به تعیین مکان جراحات کمک می‌کند. اگر رفلکس وجود داشته باشد، اگر واکنش مربوطه موجود نباشد، جراحت در CNS نوک دار تا بخش درگیر در قوس رفلکس است. واکنش‌ها شامل موارد ذیل است:
- حس عمقی (بال‌ها). به حمل و نقل بال در حالت استراحت باید توجه کرد. یک بال را از موقعیت استراحت بیرون کشیده و زمان بازگشت آن را بررسی کنید. بال‌های عصب دار نرمال تغییر مکان را تصحیح می‌کنند.
- حس عمقی (پاها). پرنده را هنگام استراحت مشاهده کنید. جابجا شدگی مفصل پا در پرندگان نرمال به سرعت اصلاح می‌شود.
- باد مرتبط با بال زدن یک طرفه و دو طرفه حین حرکت پرنده، پایین رفتن از یک سمت به سمت دیگر باید ارزیابی شود در ضمن پاها باید پایین تر از کمر محدود شده باشند. بال زدن ریتمی، مؤثر باید مشخص شود و در آزمایش دو طرفه حرکت بال‌ها باید متقارن باشند. وزش یک طرفه بال فقط در حالت بال‌های عصب دار نرمال رخ می‌دهد ولی در آزمایش یک طرفه یک جراحت ناشی از کاهش تحریک آواران در یک طرف است که با تحریک آواران در طرف دیگر جبران شده و حرکات نرمال بال‌ها ایجاد می‌گردد.
- مکان یابی. با نگه داشتن بال‌ها در بدن و رها کردن بال‌ها به سطح افقی (مانند روی میز) نزدیک شوید. به محض اینکه یک بخش از پا سطح را لمس نمود، هر دو پا باید سریعاً موقعیت خودشان را به شکل دقیق روی سطح پیدا کرده تا وزن پرنده را بتواند حمایت کند.
- تمایز قائل شدن میان ادراک درد و رفلکس عقب نشینی مهم است. حرکت pinched اندام حاکی از این نیست که بیمار قادر به حس تحریک کننده است. برخی انواع تشخیص هوشیارانه تحریک مورد نیاز هستند (به عنوان مثال گفتار، تلاش برای فرار یا گاز گرفتن). این بخش از معاینه بهتر است دست آخر انجام شود تا رفتار پرنده به سایر بخش‌های معاینه عصب شناختی سرایت نکند. از بین رفتن ادراک درک یک علامت ضعیف است. نواقص به ویژه در بال‌ها ممکن است فقط در صورت مهار شدن نقطه مقابل، تشخیص داده شوند.
در این مقاله همه چیز در خصوص ارزیابی عصب خارجی پرندگان زینتی بررسی شد.
جهت دریافت اطلاعات رایگان بیشتر به وبسایت و پیج ما مراجعه کنید.
تذکر مهم : این مطلب برگرفته از کتاب راهنمای بهداشت، پرورش و نگهداری ماهیان زینتی است. نکته قابل توجه این است که تشخیص و درمان هر بیماری ای الزاما بر عهده دامپزشک است. و درمان های نامبرده شده در مقالات وبسایت صرفا جهت آشنایی افراد با برخی مطالب ابتدایی است. بدیهی است که کلینیک و سایت روژان پت هیچ گونه مسئولیتی در خصوص انجام اعمال خودسرانه افراد ندارد.جهت دریافت اطلاعات بیشتر درمورد منابع ما به این مقاله مراجعه کنید.
بهترین کلینیک دامپزشکی تهران کجاست؟
کلینیک دامپزشکی روژان
۰۹۱۲۹۲۶۳۰۵۵- ۷۷۴۶۱۳۶۸-۰۲۱
آوا هاشمی
