خون ­شناسی در خرگوش

خون ­شناسی در خرگوش

ویژگی‌های مورفولوژیکی سلول‌های خونی

در این مقاله خون ­شناسی در خرگوش بررسی خواهد شد:

برخی خصوصیات مورفولوژیکی سلول‌های خون خرگوش با سایر گونه‌ها متفاوت هستند. گلبول‌های قرمز خون قطرشان بین ۵.۰-۷.۸ میلی متر است (ساندرسون و فیلیپس، ۱۹۸۱). این تفاوت قطر (anisocytosis) یک ویژگی اسمیر خون خرگوش است و یافته مهمی نیست. عرض توزیع گلبول قرمز (RDW) معیاری از تفاوت اندازه اریتروسیت¬ها است و در خرگوش‌ها (۱۱–۱۵, IDEXX، محدوده مرجع) نسبت به سگ‌ها و گربه‌ها بالاتر است (۸-۱۰: بوش، ۱۹۹۱).

Anisocytosis در سگ‌ها و گربه‌ها نشان دهنده وجود آنمی زاینده و رتیکلوسیت¬ها است. در خرگوش‌ها، ۱-۴ درصد اریتروسیت¬های خون در گردش می‌تواند رتیکلوسیت¬ها باشد. Polychromasia و رتیکلوسیت¬ها در اسمیرهای خون خرگوش به زمان کوتاه حیات و تغییر زیاد اریتروسیت¬ها نسبت داده می‌شوند (کراس و همکاران، ۱۹۸۴).

گاهی اوقات ممکن گلبول‌های قرمز هسته¬دار و اجسام (Howell–Jolly) هاول-جولی نیز یافت شوند (مک لاقلین و فیش، ۱۹۹۴). نوتروفیل های خرگوش تقریباً سیتوپلاسمی بی رنگ دارند و حاوی دو نوع گرانول هستند. گرانول‌های کوچک‌تر که با لکه صورتی‌ هستند، رنگ صورتی به سیتوپلاسم می‌دهند. گرانول‌های بزرگ‌تر، لکه صورتی-قرمز عمیق تری می‌دهد. رنگ کلی نوتروفیل¬ها بر اساس جمعیت گرانول‌های بزرگ و کوچک تغییر می‌کند. بروز گرانول سیتوپلاسم منجر به اسامی مختلف می‌شود. نوتروفیل های خرگوش ممکن است heterophils، pseudo ائوزینوفیل¬ها، acidophilsیا amphophils نامیده شوند (بنسون و پل-مارفی، ۱۹۹۹؛ ساندرسون و فیلیپس، ۱۹۸۱).

اندازه نوتروفیل¬ها ۱۰-۱۵ میلی متر ولی ائوزینوفیل¬ها ۱۲-۱۶ میلی متر است (ساندرسون و فیلیپس، ۱۹۸۱). لنفوسیت‌های کوچک نسبت به لنفوسیت‌های بزرگ متداول تر هستند.

میانگین قطر گلبول برای لنفوسیت‌های کوچک ۷-۱۰ میلی¬متر است (کوک، ۲۰۰۰). لنفوسیت‌ها سلول‌های مدوری هستند و در سایر گونه‌ها مورفولوژی خاصی دارند. لنفوسیت‌های بزرگ و خاص ممکن است در گردش خون خرگوش‌های نرمال مشاهده شوند. این گلبول‌ها، گرانول‌های azurophilic اندکی در سیتوپلاسم دارند (جین، ۱۹۸۶). معمولاً لنفوسیت‌های فعال¬شده (immunocytes) سیتوپلاسم لکه¬دار شدیدی دارند. مونوسیت¬ها، گلبول‌های هسته¬دار بزرگی هستند که اندازه ۱۵-۱۸ میلی¬متری دارند (کوک، ۲۰۰۰).

هسته‌ها الگوی کروماتین lacey پراکنده¬ای دارند که لکه‌های آبی بنفشی دارند. سیتوپلاسم، حفره¬ای به رنگ آبی روشن دارد. ائوزینوفیل ها می‌توانند از طریق اندازه بزرگ‌تر و گرانول‌های اسیدوفیلیک بزرگ، توزیع شوند. مواد قلیایی برخلاف سایر گونه‌های آزمایشگاهی معمولاً در گردش خون خرگوش‌ها به تعداد کم تا متوسط یافت می‌شوند (جین، ۱۹۸۶).

در این مقاله خون ­شناسی در خرگوش بررسی شد.