آوا هاشمیفیزیولوژی گوارش در خرگوش
در این مقاله فیزیولوژی گوارش در خرگوش بررسی خواهد شد:
فیزیولوژی گوارش، جذب و متابولیسم داروهای خوراندهشده از طریق دهان را مورد بررسی قرار میدهد. این داروها از معده و روده کوچک به سمت دستگاه بزرگ جذب میشوند تا در کبد و قبل از ورود به گردش خون کلی، متابولیز شوند. این فرایند تحت عنوان اثر “ابتدا-عبور” شناخته می‌شود که فعالیت عامل‌های درمانی را تغییر میدهد. اثر ابتدا عبور در خرگوش‌ها اثبات شده است (هانگ و همکاران، ۱۹۸۱).
بالعکس، مواد جذبشده از طریق موکوس دهانی جذب شده و از گردش خون دروازهای و متابولیسم کبدی دوری می‌نمایند. همواره این امکان وجود ندارد که اثرات و دوزها از تزریق دارویی دهان در خرگوش از سایر گونه‌ها استنتاج شود. بین گوشتخوارانی مانند سگ که غذا را بدون جویدن می‌بلعند و معده کاملاً خالی دارند و گیاهخوارانی مانند خرگوش که غذا را کاملاً می‌جوند و معده آنها هیچگاه خالی نیست، تفاوتهایی وجود دارد.
pH اسید معده خرگوش ممکن است یونیزه شدن و جذب داروها را متأثر سازد. کائکوتروفی بهطور مؤثری مواد جذبشده را دوباره به گردش درمی‌آورد و مدت زمانی را که مواد در روده می‌مانند، طولانی می‌کند. مواد مایع و تکه‌های کوچک در میان روده می‌مانند ولی موادی که با تکه‌های بزرگ پیوند خورده‌اند، سریعاً دفع میشوند. جذب داروهای خاص ممکن است در طول زمان احتباس در میانروده تحت تأثیر قرار گیرد (گیولوت و همکاران، ۱۹۸۸).
تولید دوگانه پشگلهای سفت و نرم در خرگوش، فرآیند پیچیدهای است که از طریق fusus coli که شدیداً عصبی و عروقی است، کنترل می‌شود. fusus coli متأثر از هورمون‌هایی مانند آلدسترون و پروستاگلاندین و نیز سیستم خودکار عصبی است. ترکیبات داروسازی ممکن است عملکرد گوارش را از طریق تأثیر بر fusus coli متأثر سازد. عواملی ازجمله odour که می‌توانند دارو را متأثر سازند، جذب پشگلهای نرم از مقعد را ایجاد می‌کنند.
میکروفلورای میانروده و دستگاه گوارش
میانروده متشکل از میکروارگانیسم‌های مختلفی مانند protozoa و باکتری ناهوازی است. تعادل میکروارگانیسم‌ها در دستگاه گوارش بهویژه در میانروده متأثر از عوامل زیادی همچون آنتی بیوتیکها و سایر داروهاست. فرآیندهای فیزیولوژیکی در واکنش به هضم غذا و عبور مواد هضم شده caecal، pH را در طول روز تغییر می‌دهند. رژیم غذایی، ترکیب مواد هضمشدهای را که به میانروده می‌رسند و نیز میزان عبورشان از روده را متأثر می‌سازد. رژیم غذایی دارای فیبر پایین، حرکت معدهای-رودهای را کاهش داده و زمان احتباس مواد هضمشده در میانروده را طولانی می‌کند.
رژیم‌های غذایی دارای فیبر غیر قابل هضم، حرکت معدهای-رودهای بهینه و میکروفلورای سالم caecal را تحریک می‌کند. به این ترتیب، خرگوش‌هایی که مواد غذایی دارای فیبر بالا را می‌خورند، ممکن است کمتر از آن‌هایی که صرفاً رژیم غلهای می‌خوردند مستعد اختلال میکروفلورای caecal باشند. استرس یا درد موجب افزایش کاتکول امین‌ها و کورتیزول در حال گردش می‌شود و می‌تواند تعادل باکتری‌های روده را تحت تأثیر قرار دهد. افزایش سطح glucocorticoid، موجب افزایش تعداد کلیفرم (coliform) و تغییر نرخ هوازی به غیر هوازی در روده می‌شود (استرو، ۱۹۸۸). ” Dysbiosis’” وضعیتی است که طبق آن، تعادل فلورای طبیعی روده مختل شود.
در این مقاله فیزیولوژی گوارش در خرگوش بررسی شد.
وبسایت و اینستاگرام ما را دنبال نمایید
به روز ترین کلینیک دامپزشکی تهران، کلینیک دامپزشکی روژان
۰۹۱۲۹۲۶۳۰۵۵- ۷۷۴۶۱۳۶۸-۰۲۱
طب خرگوش
نویسنده:پروفسور مولی وارگا
مترجم:آقای دکتر احمدرضا الهیار ترکمن
قبل از انجام هرگونه اقدام با دامپزشک خود مشورت نمایید؛ادمین و سایت روژان پت هیچگونه مسئولیتی در قبال اقدامات خودسرانه و عواقب ناشی از آن ندارد.
