کلینیک دامپزشکی روژان

عملکرد کلیوی در خرگوش‌ها

عملکرد کلیوی در خرگوش‌ها

در این مقاله عملکرد کلیوی در خرگوش‌ها بررسی خواهد شد:

از لحاظ روش‌های بالینی، عملکرد کلیه خرگوش با گونه‌های مشابه متفاوت است. خرگوش‌ها نسبت به اثرات اختلالی اسید-پایه، درد، استرس، بی ­اشتهایی و دهیدراسیون (به دلیل واکنش‌های کلیوی‌) بسیار حساس هستند. نقش کلیه خرگوش در homeostasis موجب دفع میزان زیادی کلسیم می‌شود که رسوب کربنات کلسیم در ادرار alkaline را تشکیل می‌دهد و ظاهر لوله­ای در جانوران سالم ایجاد می‌کند.

واکنش کلیه به اختلالات اسیدی

خرگوش ها، ادرار alkaline را دفع می­کنند و  توانایی محدودی برای دفع یون­های هیدروژن دارند. درنتیجه به اختلالات اسید-پایه حساس هستند.

برخی از مکانیسم ­های جبرانی کلیوی که در سایر گونه ها وجود دارند در خرگوش، موجود نیست. Anhydrase کربونیک، آنزیمی که تبدیل معکوس ­پذیر دی اکسید کربن به بی­کربنات را کاتالیز می­کند، در سلول­های اپی تلیال لوله­ای به میزان زیادی در گونه ­هایی مانند انسان، میمون و موش­ها وجود دارند (دوبیان و همکاران، ۱۹۸۲).

برخی اعتقاد دارند که کمبود نسبی anhydrase کربونیک در ایتلیوم لوله­ ای کلیه با آنزیم موجود در گلبول­های  قرمز خون جبران می­شود و هیچ تفاوت مهمی در قابلیت­ های انتقال هیدروژن در شرایط عادی ایجاد نمی­کند (ایفورس و نیوکا، ۱۹۸۳).

آمونیاک در کلیه سایر پستانداران از طریق دآمیناسیون گلوتامین در واکنش به  افت pH پلاسما یا کاهش غلظت بیکربنات تولید می­شود. مکانیسم دیگری برای مقابله با اسیدیوز از طریق حذف یون­ها  که به شکل هستند، وجود دارد. دآمیناسیون گلوتامین در خرگوش­ها فقط در واکنش به کاهش غلظت بی کربنات سرم خون  و نه افت pH پلاسما رخ می­دهد. این امر از طریق القاء یون­های فسفات تحریک می­شود (یو و همکاران، ۱۹۷۶). گذرگاه­های جایگزین بیوشیمیایی که در سایر گونه ­ها موجودند و نتیجه سنتز آمونیاک هستند، در خرگوش­ها وجود ندارند (بریور و کاریوس، ۱۹۹۴).

خرگوش­ها به دلیل عدم توانایی در دفع یون­های هیدروژن در معرض اسیدیوز متابولیک قرار دارند. خرگوش­ها همانند سایر گونه­ها نسبت به اثرات ادرار­آور حلقه­ ای حساس نیستند. این موضوع ناشی از عدم حساسیت مغزی نخاعی داخلی است که سلول­های مجرا را جمع­آوری می­کند (بریور و کاریوس، ۱۹۹۴).

استرس و جریان خون کلیوی

درد و استرس در خرگوش ها اثر چشمگیری بر جریان خون کلیوی دارد. پژوهش­های آزمایشگاهی نشان داده­اند که آدرنالین مسئول کاهش طولانی­ مدت و چشمگیر جریان پلاسمای کلیوی و تصفیه glomerular است (برود و یسروتا، ۱۹۴۹). در پژوهشی که توسط کاپلان و اسمیت (۱۹۳۵)  در مورد اثرات diuresis  و جریان ادرار خرگوش­ها به انجام رسید، مشخص شد که تزریق خوراکی و اجباری مقادیر زیادی آب (بیشتر از ۴۰ میلی­لیتر/کیلوگرم هر ۳۰ دقیقه) در برخی خرگوش­ ها کشنده است زیرا آن­ها oliguric شده، تشنج می­کنند و می­میرند.  این آزمایش با استفاده از دوز ۵۰ میلی­لیتر/کیلوگرم آب قبل از اینکه خرگوش در معرض بی­اشتهایی یا محرک دردناک قرار بگیرد، تکرار شد. در همه موارد، محرک­های مزاحم فوراً با کاهش جریان ادراری، جریان پلاسمای کلیوی و نرخ تصفیه، نمود پیدا کردند. معمولاً Oliguria شدید بوده و ۳۰ تا ۱۲۰ دقیقه طول می­کشد.

نارسایی کلیوی در خرگوش
ادامه مطلب

برخی خرگوش­ها که با آب ۰.۳ میلی­لیتر/ دقیقه در این دوره القاء شده بودند، به دلیل تشنج مردند. خرگوش­ هایی که تحریک نشده و بدون اختلال باقی ماندند، به واسطه افزایش جریان ادرار diuresis را تحمل نمودند.

در پژوهش دیگری که در مورد جریان خون کلیوی خرگوش­ها انجام شد (کرنر، ۱۹۶۳)، نویسنده دریافت که “اهمیت ویژه­ای برای حفظ جانوران در قفس­های آزمایشگاهی بدون محدودیت وجود دارد و زمانی که نمونه­ های خون و ادرار جمع می­شوند، از کنترل جانوران پیشگیری می­شود و با تزریق آب اضافی از هیدراسیون پیشگیری شده و با استفاده مداوم از عامل­های اسموتیک قوی از دهیدراسیون پیشگیری می­شود.” این نتایج  با کنترل و درمان خرگوش خانگی به ­ویژه درمان مایعی مرتبط است.

دفع کلسیم

به­ طور خلاصه، کلسیم بلافاصله از روده جذب می­شود (چیکه و آمبرگ، ۱۹۷۳). جذب کلسیم از رژیم غذایی دارای غلظت کافی کلسیم منفعل بوده و با ویتامین D ارتباطی ندارد (برودری و همکاران، ۱۹۸۶؛ کامفیوز و همکاران، ۱۹۸۶). غلظت کلسیم خون در خرگوش­ها نسبت به سایر گونه­ها بالاتر و متغیرتر است. عمدتاً homeostasis کلسیم توسط کلیه تنظیم می­شود و به­سرعت به تغییرات وضعیت کلسیم واکنش نشان می­دهد. واکنش­ها  از طریق PTH و ۱,۲۵-dihydroxyvitamin D3 تعدیل می­شوند (بویودیو و همکاران، ۱۹۸۸)  و درنتیجه میزان دفع کلسیم متناسب با جذب مواد غذایی است (کندی، ۱۹۶۵). کلیه در تنظیم کلسیم خرگوش­ها نقشی حیاتی ایفا می­کند. در مدت­زمان فقر کلسیم، جذب مجدد لوله­ای کلسیم توسط کلیه افزایش می­یابد (بیوردیو و لایو، ۱۹۹۲). کلیه در خلال افزایش جذب کلسیم، دفع کلسیم در ادرار را به­طور قابل­ملاحظه­ای افزایش می­دهد (وایتینگ و کوامی، ۱۹۸۴). دفع کلسیم ادرار در دوره جذب محدود فسفات نیز افزایش می­یابد (بویوردیو و همکاران، ۱۹۹۰؛ دیپالو و همکاران، ۱۹۸۸). کربنات کلسیم در ادرار alkaline خرگوش شکل می­گیرد و رسوب سفید را ایجاد می­کند.

در این مقاله عملکرد کلیوی در خرگوش‌ها بررسی شد.

وبسایت و اینستاگرام ما را دنبال نمایید

به روز ترین کلینیک دامپزشکی تهران، کلینیک دامپزشکی روژان

۰۹۱۲۹۲۶۳۰۵۵- ۷۷۴۶۱۳۶۸-۰۲۱

طب خرگوش

نویسنده:پروفسور مولی وارگا

مترجم:آقای دکتر احمدرضا الهیار ترکمن

قبل از انجام هرگونه اقدام با دامپزشک خود مشورت نمایید؛ادمین و سایت روژان پت هیچگونه مسئولیتی در قبال اقدامات خودسرانه و عواقب ناشی از آن ندارد.