گونه سالمونلا

گونه سالمونلا

تعریف / بررسی اجمالی:

گونه سالمونلا (معمولاً) باکتری‌های متحرک، گرم منفی هستند. باکتری‌ها گونه سالمونلا عضو خانواده انتروباکتریاسه هستند. بیش از ۲۱۰۰ سروتیپ وجود دارد، از جمله گروه آریزونا. پنج subgenera;، وجود دارد؛ زیرجنس I مهم‌ترین نوع برای پرندگان می‌باشد. زیر جنس III (S. arizonae، S. hinshawii) گاهی اوقات در پرندگان، به ویژه در پرندگانی که باخزندگان در تماس هستند گزارش می‌شود. دو ارگانیسم میزبان اختصاصی و غیر متحرک هستند:: S. pullorum (بیماری pullorum) و S. gallinarum (تیفوئید مرغ).

typhimurium S. رایج‌ترین ایزوله طوطی می‌باشد. هم چنین رایج‌ترین ایزوله در انسان‌های مبتلا به سالمونلوز می‌باشد، اهمیت آن به عنوان یک بیماری مشترک انسان و دام می‌باشد..

پاتوفیزیولوژی:

مدفوع (سرکین) پرندگان ناقل مزمن (اغلب بدون علامت) یکی از رایج‌ترین منابع عفونت می‌باشد. گونه سالمونلا می‌تواند برای مدت طولانی در مواد آلی، مدفوع و خاک زنده بماند (تا دو سال). بلعیدن غذا یا آب آلوده یا تماس مستقیم با aerosolisation مدفوع یا گرد و غبار پر رایج‌ترین حالت انتقال می‌باشد. پرورش و بهداشت نامناسب می‌تواند باعث شیوع عفونت از طریق آلودگی بذر، میوه، سبزیجات، آب آشامیدنی و ظروف غذا شود. گونه سالمونلا می‌تواند یک پاتوژن اولیه باشد. برخی از سروتیپ ها می‌توانند به سد مخاط نفوذ کنند.

سویه‌های مسری می‌توانند به مخاط روده دست نخورده نفوذ کنند در حالی که سویه‌های غیر مسری برای ورود به ضایعه مخاطی نیاز به میزبان دارند. دوره کمون می‌تواند در موارد حاد به اندازه ۳-۵ روز کوتاه باشد.

ارائه بالینی:

این بیماری می‌تواند peracute، حاد، مزمن یا تحت بالینی باشد، به تعداد ارگانیسم‌ها، سروتیپ و سن، گونه و شرایط میزبان بستگی دارد.

علائم بالینی شامل افسردگی، بی حالی، بی اشتهایی، کاهش وزن، اسهال، منفذ soiled، کم آبی و ایستایی چینه دان می‌باشند. لنگش و افتادگی بال با آرتروز سپتیک (تورم مفاصل) در ارتباط است. در پرندگان فعال از لحاظ تولید مثل مبتلا به عفونت‌های تحت بالینی، اغلب بیرون آمدن ضعیف از تخم یا مرگ و میر بیش از حد وجود دارد. علائم نورولوژیک ممکن است دیده شوند، از جمله تشنج.

تشخیص:

تشخیص براساس یافته‌های نکروپسی است: هپاتومگالی، اسپلنومگالی، air saculitis و احتقان ریوی، هسته‌های caecal (نکروز caecal) در پرندگان شکاری، انتریت اولسراتیو، آماس بیضه و آماس تخمدان.

باکتری‌ها در بخش‌های بافت شناسی وجود دارد و نکروز کانونی در اندام آسیب دیده وجود دارد، ارگانیسم در نواحی نکروتیک یافت می‌شوند. کشت بخش‌های دستگاه گوارش یا کبد و کشت مدفوع می‌تواند برای شناسایی ارگانیسم استفاده شود. تشخیص قبل از مرگ ممکن است به دلیل ریختن متناوب دشوار باشد. آزمایش سرولوژی برای طیور در دسترس است.

مدیریت:

آنتی بیوتیک ها براساس کشت و حساسیت تجویز می‌شوند. درمان باید ۳-۸ هفته انجام شود. کنترل ناقلین (پرندگان وحشی، جوندگان) و پیشگیری از آلودگی غذا و آب ضروری هستند. اقدامات بهداشتی مناسب باید اجرا شوند.

واکسن برای کبوترها در دسترس است، اما ممکن است کاملاً محافظ نباشد. پرندگان باید چهار هفته قبل از نمایش یا فصل شکار واکسینه شوند. واکسن‌های اتوژن ممکن است از کشت‌های مدفوع تولید شوند.

در این مقاله همه چیز در خصوص گونه سالمونلا بررسی شد.

جهت دریافت اطلاعات رایگان بیشتر به وبسایت و پیج ما مراجعه کنید.

بهترین کلینیک دامپزشکی تهران کجاست؟

کلینیک دامپزشکی روژان