آوا هاشمیدرمان درد در پرندگان
در این مقاله درمان درد در پرندگان بررسی خواهد شد:
درک درد هم رویداد محیطی است و هم مرکزی، از چندین نوع گیرنده و مسیر استفاده می‌کند، بنابراین هیچ داروی منفرد، کلاس دارو یا عملی که بتواند به عنوان تنها ماده ضد درد استفاده شود، وجود ندارد.
مفهوم درمان چند حالتی این را تشخیص می‌دهد و یک رویکرد چند سطحه برای بی دردی را تشویق می‌کند.
1. منبع درد را از بین ببرید.
این ممکن است شامل آتل شکسته شدن اندام، برداشتن جسم خارجی یا انجام جراحی با حداقل ضربه و دستکاری بافتی باشد.
2. ترس و استرس را کاهش دهید.
ترس و استرس ممکن است مسیرهای درد را افزایش دهند. ایجاد حریم خصوصی در یک محیط آرام و گرم به منظور کاهش دلهره و استفاده منطقی از داروهای ضد اضطراب (به عنوان مثال میدازولام) ممکن است در کاهش ترس و استرس به کار روند و بنابراین درمان ضد درد را افزایش می‌دهد.
3. از چندین کلاس دارو برای درمان درد در گیرنده‌های درد زای متفاوت استفاده کنید.
همانطور که در بالا توضیح داده شد، گیرنده‌های درد زای محیطی یک محرک دردناک را تشخیص داده و از طریق مسیرهای درد زای نخاعی، یک پیام به مغز که گیرنده‌های درد زای مرکزی آن را به عنوان درد دریافت می‌کنند، انتقال می‌دهند.
التهاب در بافت‌های محیطی ممکن است گیرنده‌های درد زای محیطی را حساس کند، و پاسخ شدیدتر درد در سطوح پایین تر درد را ایجاد کند. استفاده از داروهایی که می‌توانند التهاب را کاهش دهند (و بنابراین حساسیت گیرنده دردزای محیطی را کاهش دهد) در حالی که از داروهای دیگر برای جلوگیری از مسیرهای نخاعی استفاده می‌شوند و / یا گیرنده‌های درد زای مرکزی می‌توانند مسکن جامع تر نسبت به یک کلاس دارو به تنهایی فراهم کنند.
مسکن معمولاً در عمل پرندگان استفاده می‌شود
مسکن‌های معمول که در عمل پرندگان استفاده می‌شوند اپیوئیدها و NSAID هستند. بی حسی موضعی ممکن است همچنین در شرایط خاص مورد استفاده قرار گیرد.
اپیوئیدها
به نظر می‌رسد برخی از گونه‌های پرندگان گیرنده‌های اپیوئید کاپا بیشتری در مغز جلویی نسبت به رسپتورهای اپیوئید μ دارند و این توضیح این است که چرا برخی از پرندگان به آگونیست های μ مانند مورفین، بوپرنورفین و فنتانیل به همان شیوه که در پستانداران وجود دارد، پاسخ نمی‌دهند. از این رو، مخدرهای کاپا مانند بوتورفانول ممکن است مسکن مؤثر تر در پرندگان باشند.
بی حسی موضعی
از بی حسی موضعی به ندرت در پرندگان استفاده می‌شود. با این حال، داروهای بی حسی موضعی انتقال تکانه‌های درد را قطع می‌کنند و در صورت استفاده قبل از عمل، آن‌ها می‌توانند برای مسدود کردن محل دستکاری بافت استفاده شوند و به کاهش حساسیت مرکزی کمک کنند.
به نظر می‌رسد عوارض جانبی قلبی عروقی در این موارد در دوزهای زیر ۱-۴ میلی گرم در کیلوگرم نادر است. ممکن است لازم باشد به منظور جلوگیری از مصرف بیش از حد توسط بیمار، آماده سازی های موجود در بازار رقیق شوند.
اگرچه بی حسی موضعی درک درد را کاهش می‌دهد، هیچ کاری برای محافظت بیمار از استرس انجام نمی‌دهد.
در بسیاری از بیماران مرغی ممکن است القای بی حسی (بی هوشی) عمومی نسبت به استرس پرنده و بی حسی موضعی پرنده بهتر باشد. با این حال، ترکیبی از بی حسی عمومی و موضعی اجازه می‌دهد تا سطح کمتری از بیهوشی حفظ شود.
در این مقاله درمان درد در پرندگان بررسی شد.
وبسایت و اینستاگرام ما را دنبال نمایید
به روز ترین کلینیک دامپزشکی تهران، کلینیک دامپزشکی روژان
۰۹۱۲۹۲۶۳۰۵۵- ۷۷۴۶۱۳۶۸-۰۲۱
طب پرندگان زینتی
قبل از انجام هرگونه اقدام با دامپزشک خود مشورت نمایید؛ادمین و سایت روژان پت هیچگونه مسئولیتی در قبال اقدامات خودسرانه و عواقب ناشی از آن ندارد.
