انواع بی حسی در پرندگان

انواع بی حسی در پرندگان

چه چیزی باعث ایجاد بی حسی متفاوت پرندگان می‌شود؟

در این مقاله انواع بی حسی در پرندگان بررسی خواهد شد:

چهار تفاوت اساسی بین بی حسی پرندگان و پستانداران وجود دارند:

آناتومی پرنده؛ متابولیسم آن، تمایل به از دست دادن سریع گرما و در آخر این که بیشتر پرندگان وقتی به طور مزمن بیمار هستند، به بی حسی نیاز دارند.

آناتومی

نای

پرندگان حلقه‌های کامل غضروفی نای دارند و بنابراین نای قابل توسعه نیست. به این دلیل، فقط لوله‌های endotracheal غیر کاف دار باید استفاده شوند. (اگر از لوله‌های کاف دار استفاده شود، هرگز نباید متورم شوند)
علاوه بر این، برخی از گونه‌ها (به ویژه پرندگان آبزی) یا نای بسیار طولانی، پیچ خورده یا دیورتیکول (بولا) دارند. این سازگاری‌های آناتومیکی اجازه می‌دهند چنین پرندگانی نفس خود را زیر آب نگه دارند.
همچنین ممکن است ایجاد آن برای القای ماسک این گونه‌ها، القای داخل وریدی یا عضلانی قابل توصیه، مشکل باشد.
تولید صدا از syrinx، انشعاب نای ایجاد می‌شود. این در داخل بدن واقع شده است و یک مکان مشترک برای انسداد است (Aspergillus granulomas یا بذر استنشاقی پرنده)
کیسه‌های هوا، ریه‌های قابل انبساط و عدم وجود دیافراگم
تنفس با حرکت جناغ (بالا و پایین) و دنده‌ها (داخل و خارج) حاصل می‌شود.

اگر این حرکات محدود شوند، یا اگر اندام‌ها بزرگ شوند، چربی یا مایعات داخل بدن کیسه‌های هوا را فشرده می‌کنند، سازش تنفسی می‌تواند به سرعت توسعه یابد از این رو:

•هرجا ممکن است پرنده را در حات خوابیده به شکم یا حالت جانبی قرار دهید. پرندگان در حالت خوابیده به پشت ممکن است برای اکسیژن رسانی مناسب به IPPV نیاز داشته باشند.
•در صورت طولانی شدن هرگونه بی حسی بیش از ۵-۱۰ دقیقه، بیمار باید بدون توجه به آن، لوله گذاری و تهویه شود و موقعیت تثبیت شود.
•با پرندگان مبتلا به آسیت باید بسیار دقیق رفتار کرد، و ممکن است قبل از بیهوشی به دیورتیک درمانی یا کولیوسنتز نیاز داشته باشد.
اگر در حین جراحی سلوم باز شود، پرنده ممکن است از طریق سلوم، از طریق کیسه‌های هوا نفس بکشد. این ممکن است نیاز به افزایش نرخ جریان اکسیژن و تعمیق بیهوشی برای غلبه بر آن داشته باشد. کاتتریزاسیون بخش دمی کیسه هوای قفسه سینه می‌تواند بیهوشی را بدون لوله گذاری نای حفظ کند، سر برای کار کردن آزاد قرار می‌گیرد.

متابولیسم

نرخ متابولیسم مرغی بسیار سریع تر از پستانداران است. به همین دلیل، روزه طولانی به طور بالقوه خطرناک است، زیرا ممکن است افت قند خون توسعه یابد. برعکس، عقب برگشتی و آسپیراسیون محتویات چینه دان و پیش معده خطرات بسیار واقعی هستند. به طور کلی به پرندگان بیمار ناشتا بودن به مدت ۳-۴ ساعت قبل از بیهوشی توصیه می‌شود. در صورت لزوم، محتویات چینه دان را قبل از بیهوشی می‌توان با لاواژ خارج کرد.
سر بیمار را بالاتر از سطح چینه دان نگه دارید ممکن است به جلوگیری از بازگشت مجدد منفعل و آسپیراسیون در هنگام بیهوشی کمک کند. گلوکز خون را با استفاده از گلوکومتر می‌توان تعیین کرد و در صورت کم بودن، مصرف ۵٪ گلوکز در طی بیهوشی می‌تواند به حفظ نرخ متابولیک بیمار کمک کند.

اتلاف گرما

در طی ۲۰ دقیقه القا پرندگان شروع به خنک شدن می‌کنند. هیپوترمی عمیق، مرگ بیمار را به دنبال دارد، به راحتی ممکن است رخ دهد و از بین برود بدون ایجاد بحران، مورد توجه قرار نمی‌گیرد. تکنیک‌های مختلف برای حفظ دمای بدن ایجاد شده‌اند که عبارت‌اند از مایعات داخل وریدی گرم، گرم شدن پدها، گازهای بیهوشی گرم شده و گرمای تابشی. بدون شک، بهترین پیشگیری یک فکر خوب با برنامه جراحی و روش‌های سریع جراحی می‌باشد.

بیماری بیماران مزمن

بیشتر پرندگان بیمار که به بیهوشی احتیاج دارند از نظر بیماری بیماران مزمن هستند، گرچه پدیده پوشاندن ممکن است به این معنی باشد که این به راحتی تشخیص داده نمی‌شود. با این حال فشار ناشی از مهار فیزیکی پرنده برای بررسی آن ممکن است بسیار بیشتر از فشار بیهوشی باشد. تصمیم گیرنده در مورد بیهوشی بیمار در نهایت پزشک است، و توسط شرایط جسمی بیمار و تجربه پزشک مشخص خواهد شد.
شیوه‌ها باید برنامه ریزی شده باشند و تلاش شود تا آن جا که ممکن است در یک دوره کوتاه انجام شود.
به عنوان مثال، با برنامه ریزی بیمار می‌تواند بیهوش شود، معاینه فیزیکی شود، رادیوگرافی شود، سواب های خون و کشت گرفته شود، مایعات داده شده و درمان اولیه شروع شود – همه در کمتر از ده دقیقه است.

این کار را می‌توان با حداقل استرس به بیمار و حداکثر بازگشت به پزشک بالینی انجام داد.

نیازهای ایده آل برای عوامل و تکنیک‌های بیهوشی پرندگان عبارت‌اند از:

• القای سریع و بازیابی به منظور به حداقل رساندن استرس و از دست دادن گرما.
• متابولیسم دفع سریع، از اثرات hangover’ جلوگیری می کندکه ممکن است باعث تأخیر بازگشت پرنده به غذا خوردن و میزان متابولیسم طبیعی آن شود.
• به حداقل رساندن پریشانی قلب و تنفس، همراه با تهویه خوب.
•  سلامت و ایمنی اپراتور باید همچنان به عنوان توجه مهم باقی بماند.

در این مقاله انواع بی حسی در پرندگان بررسی شد.

وبسایت و اینستاگرام ما را دنبال نمایید

به روز ترین کلینیک دامپزشکی تهران، کلینیک دامپزشکی روژان

۰۹۱۲۹۲۶۳۰۵۵- ۷۷۴۶۱۳۶۸-۰۲۱

طب پرندگان زینتی

قبل از انجام هرگونه اقدام با دامپزشک خود مشورت نمایید؛ادمین و سایت روژان پت هیچگونه مسئولیتی در قبال اقدامات خودسرانه و عواقب ناشی از آن ندارد.