تشخیص pasteurellosis
تأیید pasteurellosis در کلونیهای خرگوش نیاز به انتشار محدود بیماری دارد. علائم بالینی حاکی از عفونت هستند ولی آزمایشهای تشخیصی نیاز به ایزوله کردن ارگانیسم و تشخیص ناقلان نیمه بالینی دارند. Swab عمیق بینی برای باکتریشناسی نیاز هستند. به دست آوردن swabs رضایتبخش در حیوان هوشیار دشوار است و آرامبخشی و بیهوشی نیاز است. کشت باکتری همیشه قابل اطمینان نیست. عفونت در گذرگاههای بینی یا سینوسهای paranasal میتواند عمیق شود و ممکن است نتایج منفی کاذب رخ دهند. برخی خرگوشها با آنتی بیوتیکها درمان میشوند. Pasteurella multocida در وسیله انتقال خیلی زنده نمیماند (سانچیز و همکاران، ۲۰۰۰).
این ارگانیسم در دمای اتاق کمتر از ۲۴ ساعت زنده میماند. برخی گونههای P. multocida بهترین رشد را در دمای ۳۴-۳۵ درجه سانتیگراد دارند که از دمای بسیاری از کشتهای معمولی کمتر است. آزمایشهای سرولوژی و واکنش زنجیره polymerase (PCR) در ایالاتمتحده موجود هستند. بالا رفتن titre آلوده شدن با عفونت را نشان میدهد ولی وجود پادتنها وجود عفونت فعال را تأیید نمیکند. سانچیز و همکاران (۲۰۰۰) پژوهشی ترکیبی از کشت باکتری، آزمایش سرولوژی و PCR را در خرگوشهای مبتلا به علائم بالینی ناشی از pasteurellosis انجام دادند. آنها دریافتند که ترکیب PCR و سرولوژی مفیدتر از کشت از swabs بینی است. نویسندگان به این نتیجه رسیدند که ارگانیسمهای دیگری مانند Bordetella، Pseudomonas و Staphylococcus spp وجود دارند که سبب علائم بالینی مشابه با ارگانیسم pasteurellosis میشوند.
کنترل pasteurellosis در کلونیهای خرگوش:
Pasteurellosis مشکل اصلی در کلونیهای تجاری، آزمایشگاهی و پرورشی خرگوشهاست. همچنین، این بیماری مشکلاتی را در خانههای چند خرگوشی یا پناهگاهها و مراکز نجاتی که چندین خرگوش در یک مکان کوچک نگهداری میشوند، ایجاد میکند. استرس، بیماری intercurrent، ازدحام و کیفیت ضعیف تهویه ممکن است عفونت نهفته را بیدار کند. همانند هر بیماری عفونی در وضعیت شدید، پرورش خوب برای کنترل بیماری اهمیت دارد. حیوانات مبتلا باید فوراً جدا شده، درمان شوند و حتی کشته شوند زیرا منبع عفونتی برای سایرین هستند. نگهداری تعداد کم و حداقلرسانی تماس میان خرگوشها، انتقال بیماری را کاهش میدهد. بیماری بالینی در کلونیهای آلوده با جدا کردن خرگوشهای تازه از شیر گرفته شده از خرگوشهای بالغ و کنترل دقیق محیط و کاهش عوامل استرس، به حداقل میرسد.
لازم است که محیط خشک، تمیز و دارای تهویه مناسب و بدون draft فراهم شود. خرگوشها میتوانند در سرما دوام بیاورند اما در دمای بالا استرسی میشوند. پوششهای بسته ریسک بیماری را افزایش میدهند (بهویژه اگر به دلیل وجود آمونیاک کیفیت هوا پایین باشد). از نوسان دما باید پیشگیری و یک دمای مناسب ۱۶-۲۰ درجه سانتیگرادی و رطوبت ۵۰-۷۰ درصدی فراهم شود (ویتاکر، ۱۹۸۹). کیفیت هوا باید خوب باشد و تقریباً ۲۰ تغییر هوا در ساعت و ترجیحاً سیستم تصفیه وجود داشته باشد.
در این مقاله همه چیز در خصوص تشخیص pasteurellosis خرگوش بررسی شد.
جهت دریافت اطلاعات رایگان بیشتر به وبسایت و پیج ما مراجعه کنید.
تذکر مهم : این مطلب برگرفته از کتاب طب خرگوش است.
بهترین کلینیک دامپزشکی تهران کجاست؟
کلینیک دامپزشکی روژان
۰۹۱۲۹۲۶۳۰۵۵- ۷۷۴۶۱۳