آوا هاشمیپرخاشگری در پرندگان نر
در این مقاله پرخاشگری در پرندگان نر بررسی خواهد شد:
بررسی اجمالی
پرخاش گری در پرندگان نر عمدتاً با کاکادوهای نژاد اسیر مرتبط است، اما در ماکائو، آمازون و کانور دیده شده است. پرخاش گری ممکن است به سمت همسر، پرندگان همسایه یا همراه انسان باشد. ممکن است توسط رفتار قلمرویی یا سرخوردگی جنسی ایجاد شود. صاحبان اغلب از این رفتار تعجب می‌کنند، خواه به طور مستقیم به پرنده دیگر باشد یا به مردم معطوف شود.
علائم بالینی
در مورد پرخاشگری قلمرو به آنچه پرنده به عنوان قلمرو خود تصور می‌کند علائم هشدار دهنده اولیه توسط پرنده نمایش داده می‌شود. این‌ها شامل بال‌های گسترده، افزایش صدا، اتساع و انقباض مردمک چشم (‘pinning’) و تحریک دم هستند. اگر این علائم نادیده گرفته شوند، ممکن است یک حمله دنبال شود.
پرخاش گری مربوط به ناامیدی جنسی در اوایل فصل تولید مثل اتفاق می‌افتد. عدم هماهنگی تولید مثل بین جفت‌های به هم پیوسته منجر به نادیده گرفتن پیشرفت‌های جنسی جنس نر با ماده می‌شود. در طبیعت مرغ به راحتی پرواز می‌کند اما این گزینه به ندرت در شرایط اسارت وجود دارد. خروس به مرغ حمله می‌کند و آسیب‌های مختلف جسمی را از جویدن پرها در صورت تا قطع منقار یا شکستگی اندام، تحمیل می‌کند. با توجه به موقعیت، پرخاشگری فقط با مرگ مرغ یا جدایی جفت پایان می‌یابد.
درمان
پرخاش گری در مورد قلمرو می‌تواند اغلب با غربال گری مرغ داری تحت درمان قرار گیرد تا تعامل بین پرندگان همسایه به حداقل برسد. در صورت امکان، مالکان باید از ورود به سیستم مرغ داری، تغذیه و آبیاری پرندگان از طریق در کوچک خودداری کنند.
جعبه‌های لانه را می‌توان طراحی و موقعیت یابی کرد به طوری که بتوان از خارج به آنها برای بررسی دسترسی داشت (باید از یک دالان ایمنی استفاده شود، زیرا برخی از پرندگان جعبه لانه را جویده و فرار می‌کنند).
پرخاش گری در یک پرنده همراه می‌تواند با تغییر محیط پرنده به حداقل رسد یا حذف شود (اجتماعی و فیزیکی) تا محرک‌های تولیدمثلی که این رفتار را پیش می‌برند کاهش یا حذف شوند. اگر این کافی نیست، آگونیست های GnRH (به عنوان مثال deslorelin و لوپرولید) می‌توانند برای “خاموش کردن” محرک تولید مثل پرنده، استفاده شوند.
ناامیدی جنسی برای جنس نر دشوارتر است، به خصوص اگر موفقیت تولید مثل هدف اصلی مالک در نگهداری پرندگان باشد.
در خیلی از موارد پرخاش گری جنس نر می‌تواند دوباره به سمت آماده سازی لانه به جای مرغ هدایت شود. این می‌تواند توسط موارد زیر باشد:
۱.بستن ورودی لانه با مقوا یا تخته سه لایه نازک، باقی گذاشتن یک سوراخ ورودی کوچک.
خروس این سوراخ ورودی را “برای ایجاد لانه در دسترس و مناسب” خواهد کرد.
۲.پر کردن جعبه لانه با بلوک‌های کوچک از چوب نرم تیمار نشده، خروس این‌ها را می‌جود و دوباره برای تهیه محل لانه تراش می‌دهد.
امید است، تا زمانی که خروس جعبه لانه را آماده کند، مرغ تولید مثل خود را با او هماهنگ کرده و بیشتر پذیرای معاشقه او باشد. از دیگر راه‌ها می‌توان به استفاده از مرغ داری‌های بزرگ (دادن فرصت فرار به مرغ) یا جعبه‌های دو ورودی ویژه با فضای داخلی تو در تو اشاره کرد که اجازه می‌دهد مرغ توسط خروس جعبه بعدی گرفتار نشود. در بعضی موارد، بال‌های خروس را به حالت کوتاه در آورید تا توانایی او برای پرواز و تعقیب مرغ کاهش یابد. جدایی موقت جفت زمانی که ضربه به مرغ وارد شد، همیشه لازم است.
این ممکن است چرخه پرخاش گری را بشکند و زمان را برای همگام سازی تحریک تولید مثل آنها فراهم کند.
در این موارد، جفت‌ها ممکن است به آرامی و با احتیاط دوباره معرفی شوند. اگر تهاجم ادامه یابد، انتخاب کمی غیر از جدایی دائمی از جفت وجود دارد.
روش‌های تغییر منقار تهاجمی در گذشته توصیه شده است، اما از نظر اکثریت دامپزشکان اخلاقی نمی‌باشد. این‌ها شامل اتصال توپ‌های آکریلیک یا لاستیک به نوک ماگزیلا (ارائه حفاظت موقت محدود) و با جراحی شکاف مندیبل در همرستیsymphysisمی‌باشد. پرندگان با فک پایین شکسته عوارض زیادی دارند، از جمله مشکلات خوردن، نوشیدن، بازی و جفت گیری.
در این مقاله پرخاشگری در پرندگان نر بررسی شد.
وبسایت و اینستاگرام ما را دنبال نمایید
به روز ترین کلینیک دامپزشکی تهران، کلینیک دامپزشکی روژان
۰۹۱۲۹۲۶۳۰۵۵- ۷۷۴۶۱۳۶۸-۰۲۱
طب پرندگان زینتی
قبل از انجام هرگونه اقدام با دامپزشک خود مشورت نمایید؛ادمین و سایت روژان پت هیچگونه مسئولیتی در قبال اقدامات خودسرانه و عواقب ناشی از آن ندارد.
Fatemeh hashemi
