Dacryocystitis خرگوش

Dacryocystitis

Dacryocystitis با تخلیه mucopurulent مشخص می‌شود که ممکن است فراوان و بسیار بدبو باشد و در سوندهای میانی چشم بیشترین نمود را دارد. فشار روی پوست زیرین سوند میانی باعث تخلیه یک رشته مواد چرکین از روزنه اشکی به درون کیسه conjunctival می‌شود. در برخی موارد، کیسه اشکی به­صورت چشمی و لمسی با چرک، ورم کرده است. conjunctivitis ثانویه ایجاد شده و keratitis و ورم قرنیه را می‌توان به همراه مواد چرکینی که دائماً به قرنیه تخلیه می‌شوند، دید. در موارد حاد، زخم قرنیه پیشرفت می‌کند. این موارد با blepharospasm، درد و لمس ناحیه اطراف سوند میانی و تخلیه چرک چشم بروز می‌یابند. بی­حسی و بیهوشی برای معاینه مفصل لازم است. با اینکه dacryocystitis باکتری اولیه ممکن است در خرگوش‌ها به­صورت بروز pasteurellosis رخ دهد (پیترسن-جونز و کارینگتون، ۱۹۸۸)، بسیاری از خرگوش‌های خانگی در معرض بیماری اساسی دندان و انسداد دستگاه nasolacrimal هستند.

دو بخش در مجرای nasolacrimal وجود دارد که باریک هستند. اولین بخش در ابتدای مجرا به­طوری­ است که از روزنه اشکی عبور می‌کند. دومین بخش در ابتدای دندان پیشین فوقانی است و مجرا حول ریشه دندان و استخوان palatine پیچ می‌خورد. در این نقطه است که معمولاً انسداد رخ می‌دهد. التهاب مجرا ناشی از تغییر انسجام اشک‌ها است که چسبنده و سفت شده و ممکن است ریشه دندان پیشین را خم کند؛ به­ویژه اگر ریشه طویل شده باشد. بخش فوقانی مجرا، نزدیک به انسداد، منبسط شده و با مواد mucopurulent پر می‌شود. عفونت ثانویه باکتری رخ می‌دهد. یک طیف از باکتری‌ها را می‌توان از موارد مبتلا کشت نمود.

در ادامه:

فرسایش اپی تلیال کانونی و تصفیه submucosal لنفوسیت‌ها، macrophages و heterophils ها در مجرای nasolacrimal خرگوش‌های مبتلا به dacryocystitis بیان شده ‌است (مارینی و همکاران، ۱۹۹۶). Dacryocystitis ممکن است با تغییرات دندان‌های گونه نیز مرتبط باشد. در وضعیت پیشرفت بیماری دندان، ریشه‌های طویل­شده دندان‌های پیش ­آسیایی فوقانی ممکن است بدشکل شده و به استخوان فک فوقانی به ­ویژه برجستگی استخوان گونه نفوذ کنند.

ادامه نکات:

در برخی موارد، ارتجاع استخوان که در اطراف ریشه‌های ectopic این دندان‌ها رخ می‌دهد، با مجرای nasolacrimal برخورد می‌کند زیرا از استخوان nasolacrimal می‌گذرد. آبسه‌ها ممکن است اطراف این ریشه‌ها رخ دهند و مجرا را کاملاً مسدود کنند. معمولاً ریشه‌های طویل ­­شده دندان‌های آسیایی فک فوقانی از طریق استخوان alveolar به درون غده اشکی که در ابتدای حدقه چشم قرار گرفته، رشد می‌کنند. تغییر متعاقب در موقعیت چشم ممکن است تخلیه اشک‌ها از سوراخ اشکی را مختل نموده و زمینه dacryocystitis را فراهم کند. در موارد بیماری پیشرفته دندان، ممکن است تغییراتی در ریشه همه دندان‌های فوقانی رخ دهد و انسداد، تغییر شکل و از­هم ­گشودگی مجرای nasolacrimal در چند مکان بروز یابد. به موازات پیشرفت بیماری، بخش فوقانی مجرای nasolacrimal نیز به ­طور فاحش از هم باز شده و موجب برآمدگی جانبی در قسمت cribriform فک فوقانی می‌شود.

مجرای بازشده و مسدودشده با مواد mucopurulent و مواد زائد پر می‌شود و به درون کیسه‌های اشکی و conjunctival می‌ریزند. گاهی اقات، تخلیه سوراخ اشکی به دلیل عفونت مجرای nasolacrimal (که درنهایت از طریق کانال nasolacrimal درون حفره بینی شسته می‌شود) متوقف می‌شود. همچنین هم­زمان تولید اشک از غدد اشکی کاهش می‌یابد و معمولاً نفوذ کرده و از طریق ریشه‌های بیمار دندان‌های آسیایی فوقانی عفونی می‌شود. با اینکه معاینه بالینی و باکتری­شناسی بخش مهمی از تشخیص موارد dacryocystitis است، رادیوگرافی و معاینه مفصل دندان‌ها نیز نیاز هستند. بیهوشی عمومی برای آبیاری مجرای nasolacrimal و به دست آوردن مجموعه تشخیص‌های رادیوگرافی لازم است.

در این مقاله همه چیز در خصوص Dacryocystitis خرگوش بررسی شد.

جهت دریافت اطلاعات رایگان بیشتر به وبسایت و پیج ما مراجعه کنید.

تذکر مهم : این مطلب برگرفته از کتاب طب خرگوش است.

بهترین کلینیک دامپزشکی تهران کجاست؟

کلینیک دامپزشکی روژان

۰۹۱۲۹۲۶۳۰۵۵- ۷۷۴۶۱۳