Fatemeh hashemiدر این مقاله همه چیز در خصوص اصول نگهداری از گربه بررسی شده است، با ما همراه باشید؛
اصول نگهداری از گربه
نگهداری از بچه گربه چند روزه و بدون مادر کار راحتی نیست و نیاز به علم و مهارت کافی دارد. در هفته‌های اول زندگی یک بچه گربه، بیشتر وقت بچه به شیر خوردن، تلاش برای گرم موندن و رشد دادن مهارت‌های اجتماعی‌اش اختصاص داده می‌شود.
در بیشتر موارد فقط غذا در اختیار مادر قرار می‌دهیم و بزرگ شدن توله‌ها را تماشا می‌کنیم. همه کارهای حیاتی که باید برای زنده ماندن بچه گربه چند روزه انجام شود، توسط مادر انجام می‌شود. در مواردی که بچه گربه بدون مادر یا جدا شده از مادر باشد، نگهداری از بچه گربه تازه به دنیا آمده به عهده شماست.
مادر ممکن است چند ساعت تا یک روز بچه‌ها در جایگاهی قرار دهد و به دنبال غذا برود پس هر بچه گربه ای‌ای که در خیابان می‌بینیم را سریعاً بر نمی‌داریم. مگر اینکه از مشکل داشتن مادر یا بچه گربه‌ها اطمینان حاصل کنیم. اگر مادر در طی یک روز مراجعه نکرد می‌توانیم آنها را به سرپرستی بگیریم.
شاید این بچه‌ها در هفته‌های اول جذاب و بسیار دوست داشتنی باشند اما نگهداری از آنها مسئولیت بزرگی ست و انتقال بچه‌ها از پیش مادر و برادر و خواهرها به یک محیط جدید فرآیندی بسیار استرس‌زا برای آنان خواهد بود بنابراین لازم هست شرایط زندگی مناسبی برای آنان در نظر گرفت. بچه‌ها و حتی حیوانات بالغ نیازهای بسیار فراتر از خوردن و آشامیدن و قضای حاجت دارند!
پذیرش سرپرستی یا خرید حیوان:
زمانی که حیوانی را به سرپرستی می‌گیرید باید بدانید که این موجودات بی پناهند، به شما وابسته می‌شوند و درد، گرما، سرما، گرسنگی، تشنگی و طرد شدن را حس می‌کنند. (در واقع هوش یک گربه بالغ دقیقاً معادل یک انسان پنج ساله است)
در زمان خرید باید دقت کنید که حتماً از فرد یا گروه معتبر خرید کنید. پس قبل از خرید در مورد آنها حتماً تحقیق کنید.
قبل از خرید حتماً با یک دامپزشک در مورد نژاد متناسب با محیط و کارایی شما صحبت کنید و راهنمایی بخواهید.
دامپزشک به علت نوع شغل خود و اعتباری که به واسطه سال‌ها تلاش بدست آورده است، بی طرف ترین، آشناترین و دلسوزترین فردی ست که می‌توانید به آن اعتماد کنید.
شناسنامه:
شناسنامه، سند قانونی و بهداشتی حیوان شماست و همیشه باید همراه شما باشد. حیوانی که شناسنامه نداشته باشد، در واقع مالکیت ندارد و جزو حیوانات بی سرپرست محسوب می‌شود. (قاعدتاً حیوان بی‌سرپرست نیز به علت عدم وجود قانون حمایت از حیوانات، ممکن است سناریوهای تأسف برانگیزی داشته باشد)
- هر حیوانی را که تهیه می‌کنید باید شناسنامه داشته باشد مگر آنکه کمتر از ۵۰ روز سن داشته باشد. (به علت ریسک بالای بیماری‌ها و عدم دریافت شیر مادر، از پذیرش این توله‌ها حتی الامکان خودداری کنید)
- شناسنامه باید ممهور به مهر دامپزشک و مهر مرکز درمانی و برچسب واکسن (لیبل واکسن) باشد در غیر این صورت اعتباری ندارد.
- نام و مشخصات کامل حیوان باید با خود حیوان در صفحه اول شناسنامه تطابق داشته باشد.
- برچسب واکسن باید در صفحه مربوط به واکسیناسیون وجود داشته باشد و بدون لیبل (برچسب) واکسن، شناسنامه اعتباری ندارد.
شناسنامه در صفحات ابتدایی، دارای نام و مشخصات حیوان، صاحب یا سرپرست، توضیحات ضروری واکسیناسیون و دوره‌های ضد انگلی، تاریخ تزریق واکسن، نوع و لیبل واکسن، دوره‌های ضد انگلی و همچنین در صفحات انتهایی نیز سابقه بیماری‌ها، اعمال جراحی و توضیحات می‌باشد.
برنامه واکسیناسیون به عوامل بسیاری وابسته است اما برنامه متداولی که اکثر مراکز درمانی انجام می‌دهند، سه دوره واکسیناسیون از روز ۶۰، به فواصل دو تا چهار هفته است و سپس به واکسیناسیون سالیانه تبدیل می‌شود.
دوره‌های ضد انگلی نیز هر سه تا چهار ماه یکبار بسته به صلاحدید دامپزشک ممکن است متفاوت باشد:
| (برنامه پیشنهادی) | واکسن چندگانه | واکسن هاری | برنامه ضد انگلی |
|---|---|---|---|
| کمتر از ۶ هفته | – | – | بسته به شرایط، معمولاً خوراکی |
| ۷.۵ تا ۸ هفتگی | تزریق یک دوز واکسن+کیت | – | خوراکی یا …(بسته به شرایط) |
| ۸ تا ۱۲ هفتگی | تزریق یک دوز واکسن | – | خوراکی |
| ۱۲ تا ۱۶ هفتگی | تزریق یک دوز واکسن | تزریق یک دوز واکسن | خوراکی |
| پس از ۱۶ هفتگی | سالیانه یک بار | سالیانه یک بار | هر سه تا چهار ماه یکبار |
پیدا کردن دامپزشک و ویزیت اولیه حیوان
اولین و مهمترین جایی که بعد از تهیه یک توله باید به آن مراجعه شود مطب دامپزشکی است. همیشه قبل از انتقال حیوان به منزل او را نزد دامپزشک ببرید. این ملاقات نه تنها خیال شما را بابت سلامت حیوان راحت می‌کند بلکه به شما کمک می‌کند برنامه درستی برای مراقبت حیوان و پیشگیری از مشکلات احتمالی در نظر بگیرید. بعد از چک آپ و اطمینان از سلامت حیوان در مورد نوع غذای مورد نیاز توله، مقدار و حجم و همینطور دفعات غذا سؤال کنید. برنامه واکسیناسیون پیش رو و برنامه انگل زدایی را ترسیم نمایید و در مورد نشانه‌های بیماری یا در مراقبت‌های خاص توله‌ها از دامپزشکان اطلاعات کسب کنید.
تهیه غذای مناسب
انتخاب غذای مناسب در مورد بچه گربه‌ها بسیار حیاتی و مهم هست. آنها سرعت رشد بسیار بالایی دارند و در عین حال بسیار فعال و بازیگوش هستند بنابراین بسیار بیشتر از گربه‌های بالغ به ترکیب و کیفیت غذا حساس می‌باشند. با کمک دامپزشک خود غذای متناسب با سن و نژاد توله خود تهیه کنید. به طور کلی علاوه بر ترکیب غذا، تعداد دفعات تغذیه در روز هم بسیار مهم است:
- گربه‌های ۶ تا ۱۲ هفته به چهار وعده غذایی در روز.
- گربه‌های ۳ تا ۶ ماهه به سه وعده غذا در روز.
- گربه‌های ۶ تا ۱۲ ماهه به دو وعده غذایی در روز نیاز دارند.
- آب تازه در کل طول روز باید در دسترس حیوان باشد.
تنظیم جیره غذایی را از دامپزشک بپرسید چون هر حیوانی در هر دوره ای زندگی و با شرایط مختلف ممکن است نیازهای متفاوتی داشته باشد و گاهی ممکن است که غذای خشک ارجحیت داشته باشد. به طور کلی در اکثر گربه ها، جیره غذایی تا سن دو ماهگی معادل ده درصد وزن بدن حیوان در طول شبانه روز و از شیر مادر یا شیر بدون لاکتوز یا شیر خشک تشکیل شده است. بین ۲ ماهگی تا ۶ ماهگی(سن بلوغ) این میزان به تدریج معادل ۵ درصد وزن بدن در طول شبانه روز از جیره غذایی تر (مانند غذای خانگی) یا ۲.۵ درصد وزن بدن در طول شبانه روز از جیره غذایی خشک خواهد شد.
به طور معمول:
بین ۸۰ تا ۹۰ درصد جیره تر یا مرطوب (مانند غذای خانگی) از پروتئین گوشت مرغ (کتف-ران- سینه- گردن بدون استخوان یا گردنی که استخوان آن با پخته شدن کاملاً له شده باشد) تشکیل می شود .
در محدوده ۵ تا ۱۰ درصد از سبزیجات و میوه ها (مانند جعفری هویج کرفس و…) .
بین ۵ تا ۱۰ درصد مابقی نیز از کربوهیدارت ها (مانند برنج کته شده بدون روغن و نمک- سیب زمینی پخته- پاستا و…) تشکیل می شود.
بهتر است این جیره در چند وعده بسته به سن تنظیم شود اما در سنین بلوغ یک وعده بین ۸تا۱۲ ظهر و یک وعده دیگر نیز در نزدیکی غروب استفاده شود).
ممنوعیت های مصرف جیره غذایی بسیار زیاد هستند اما استفاده از خانواده آلوها، انار، انگور، آووکادو، ریحان و همچنین ادویه، فلفل، سیر، پیاز، نمک، تمامی دانه ها و هسته ها، آدامس، شکلات، قهوه و غیره از مهمترین آنها هستند.
حداقل وسایل مورد نیاز
ظرف آب و غذا/ برس / خمیر مالت خوراکی / شامپو / باکس / خاک مخصوص جهت دفع ادرار و مدفوع / ظرف خاک / قلاده / جای خواب / شیشه شیر / اسباب بازی جویدنی / اسکرچر / تشویقی‌های خوراکی جویدنی و آموزشی / ضدعفونی کننده و پاک کننده‌ها
آماده سازی منزل جهت ورود بچه گربه
محیط زندگی بچه گربه‌ها در داخل منزل باید مدیریت و محدود شود. بچه گربه‌ها می‌توانند به کل محوطه منزل دسترسی داشته باشند. یک بچه گربه نرمال به صورت غریزی می‌داند که باید در خاک مخصوص، دفع ادرار و مدفوع کند و زندگی در محیطی محدود توانایی آنان را در این یادگیری افزایش خواهد داد. درضمن بچه گربه‌ها بسیار کنجکاو هستند وهر چیزی را داخل دهان خود کرده و ممکن است قورت بدهند و از آن جا که کنترل کل محیط منزل کار دشواری هست باید محیط‌های خطرناک، محدود و مدیریت شده باشد.
بهتر است محلی که برای بچه گربه خود در منزل انتخاب می‌کنید، منطقه نسبتاً شلوغ خانه باشد نه یک نقطه ساکت و کم فعالیت. این انتخاب کمک می‌کند بچه گربه کمتر احساس تنهایی کند. پیشنهاد ما به شما این است که چند روز اول که بچه گربه وارد منزل می‌شود را مرخصی گرفته و زمان خود را کامل با حیوان سپری کنید.
تعامل با گربه‌ها:
به طور کلی گربه سانان در مقایسه با سگ سانان زندگی مستقل تری دارند ولی رفتار آنان گاهاً برای ما توجیه پذیر نیست. علت آن هم این عدم وابستگی ست. در سنین پایین این وابستگی زیاد است اما به سرعت کاهش می‌یابد به صورتی که در شش ماهگی کاملاً مستقل عمل می‌کنند. مگر در موارد خاص.
بررسی بچه گربه و نکات اولیه:
دامپزشک در بررسی اولیه خود چشم‌ها، گوش‌ها، دهان، مجاری تنفسی، سینه، شکم، دست‌ها، پاها و دم حیوان را مورد معاینه بالینی قرار می‌دهد و در صورت نیاز با استفاده از روش‌های مختلف آزمایشگاهی یا وسایل تخصصی معاینه بالینی، بدن حیوان را از لحاظ سلامتی می‌سنجد. بسته به شرایط بدنی حیوان و تجربه دامپزشک ممکن است نوع معاینه متغیر باشد. داروهای انسانی را سرخود و بدون تجویز نمی‌توان به گربه‌ها داد، چرا که بسیاری از این داروها برای انسان مجاز و برای حیوانات می‌توانند کشنده باشند، مانند انواع قرص‌های سرماخوردگی، قرص‌های لاغری، استامینوفن و حتی شیرین کننده‌های مصنوعی موجود در برخی از داروها و غیره.
چشم‌ها:
چشم‌ها باید شفاف، مرطوب و دارای واکنش به نور و جسم خارجی باشد. در سنین زیر ده روز هنوز چشم‌های حیوان بسته است. در بچه گربه‌ها اکثر اوقات میزان اندکی از قی چشم وجود دارد که مادر آن را لبیس زدن تمیز می‌کند و در صورت عدم حضور مادر، صاحب باید آن را با دستمال مرطوب و تمیز به آرامی پاک کند. اما قرمزی، التهاب، ترشحات زیاد، چسبندگی و غیره غیر طبیعی ست و باید به دامپزشک مراجعه نمود.
گوش‌ها:
گوش‌ها باید شنوایی درست داشته باشند و حیوان نسبت به اصوات اطراف خود آگاه باشد، این مورد در بچه گربه‌های مختلف و شرایط مختلف متفاوت است. گوش ها باید تمیز و بدون بوی خاصی باشند.
دهان و دندان:
بافت لثه‌ها نباید ملتهب، قرمز یا سفید باشد، لثه معمولی دارای رنگ صورتی ست. هرچند که برخی نژادها به صورت ژنتیکی، در بخشی از لثه‌های خود، دارای رنگدانه های تیره هستند.
زبان باید کاملاً صورتی پررنگ و یکدست باشد. دندان‌ها از ابتدای زندگی، جوانه می‌زنند و تا حداکثر سن هشت ماهگی (در بعضی موارد تا یک سالگی) در حال رشد هستند. دندان‌ها باید سفید شیری تا سفید گچی باشند. در مجموع دو دسته دندان (شیری و دائمی) در دهان حیوان تا بلوغ دیده می‌شوند. همانند کودک انسان که نیاز به “دندانی” دارند تا خارش لثه‌ها را برطرف کنند، گربه‌ها نیز نیاز به گاز گرفتن دارند و به همین دلیل هر چیزی را گاز می‌گیرند. شاید در ابتدا گاز گرفتن‌های بسیار نرم بچه گربه‌ها جذاب باشد اما باید این موضوع کنترل شود تا در آینده به عادت تبدیل نشود. بنابراین استفاده از تشویقی‌های دندانی بسیار اهمیت دارد. همچنین عدم انجام بازی‌های کششی با حیوان، چه با دست یا هر وسیله دیگری توصیه می‌شود. در صورت ادامه نیز می‌توان به روش‌های مختلفی آن را کنترل نمود.
مجاری تنفسی:
ابتدایی‌ترین بخش و در واقع در دسترس ترین بخش بینی حیوان است که باید همیشه سرد و مرطوب باشد. در واقع یکی از مهمترین نشانه‌های سلامت عمومی حیوان، همین موضوع است.
حیوانی که دائماً عطسه یا سرفه می‌کند ممکن است در محیط نامناسب یا در معرض، عطر، ادکلن، گیاهان، دود سیگار، قلیان، گرد و خاک و غیره باشد و با حذف عوامل حساسیت زا در مدت زمان کوتاهی مرتفع می‌شود. اما زمانی که این موضوع ادامه یابد و همراه آن مخاطات چرکی، عفونی یا خون، تغییر رنگ یا پوسته پوسته شدن دیده شود حتماً باید به دامپزشک مراجعه نمود.
گردن:
اکثر صاحبین، با تصور اینکه قلاده گردنی برای همیشه مناسب است اقدام به خرید قلاده‌های ساده می‌کنند. در صورتی که قلاده گردنی نباید همیشه به گردن حیوان باشد اما برای همراهی حیوان در خارج از خانه مناسب نیست. بهترین نوع قلاده، قلاده کمری ست که از کشیدگی گردن حیوان و جابه جایی مهره‌ها مخصوصاً در سنین پایین جلوگیری می‌کند.
در ابتدا هر بچه گربه ای با قلاده گردنی مشکل دارد اما در مدت زمان کوتاهی به آن عادت می‌کند. متوسط دور گردن حیوان را در نظر بگیرید و باید توجه داشته باشید که دو انگشت به راحتی از زیر قلاده رد شود و اگر بزرگ‌تر باشد بیرون خواهدآمد و کوچک‌تر از آن نیز فشار به مجرای تنفسی می‌آورد.
دست‌ها و پاها:
زمانی که دست‌ها پاها را در جهات مختلف و به آرامی می‌کشید نباید دارای درد باشند و حیوان در حین حرکت نباید دست یا پای خود را بالا بگیرد و روی آنها وزن نگیرد.
ناخن‌ها:
دست‌ها در اکثر گربه سانان دارای پنج انگشت و پاها دارای چهار انگشت می‌باشند. ناخن‌ها در سگ و گربه مانند انسان دارای دو قسمت سفید و صورتی است. قسمت سفید را می‌توان برای کوتاه نگهداشتن با ناخن گیر مخصوص کوتاه نمود اما به هیچ عنوان نباید بخش قرمز رنگ را بگیرید. چون حاوی خون و اعصاب است و درد زیادی دارد. اگر هم به صورت اتفاقی این موضوع پیش آمد، با خون بندی ساده (بتادین، پنبه، پودر بچه) جلوی پیشرفت آن را بگیرید.
یکی از مهمترین نشانه‌های کمبود منابع و یا بیماری‌ها در بدن را می‌توان از روی ناخن‌ها فهمید. ناخن‌های نرم، شکننده، پوسته پوسته شده و یا دردناک می‌شوند و به جای خود درمانی، به دامپزشک مراجعه کنید.
کمر و دم:
کمر توله‌ها بسیار ضعیف و انعطاف پذیر است اما در هر صورت وقتی حیوان ایستاده است، نباید دارای اعوجاج یا خمیدگی به طرفین باشد. بخش‌های مختلف مهره‌ها نباید دارای درد باشند.
سینه و شکم:
در بررسی وزن بدن باید به سینه و شکم دقت زیادی داشت، چرا که بارزترین نشانه چاقی و لاغری در سینه و شکم دیده می‌شود. زمانی که از کنار به حیوان به صورت ایستاده نگاه می‌کنید نباید دنده‌ها دیده شوند البته با ملامسه می‌توان دنده‌ها را لمس کرد و اگر بیش از نیم سانتی متر به داخل فشار بیاورید تا دنده‌ها را لمس کنید، قطعاً حیوان دچار اضافه وزن می‌باشد.
شکم در بیشتر نژادها باید اندکی بالاتر ازتراز سطح سینه باشد. این مورد در سگ‌ها و نژادهای بزرگی مانند ژرمن، هاسکی، دوبرمن و غیره که ذاتاً نژادهای دونده هستند، اهمیت زیادی دارد.
وجود سه تا شش جفت پستان در گربه‌ها طبیعی ست و برای نر و ماده مشترک است. هر چند که در زمان بلوغ تغییرات زیادی در آنها رخ می‌دهد.
با ملامسه شکم نباید صدای جا به جا شدن گاز را بشنوید. اگر این گونه نشود این صورت باید اول نفخ را درمان کنید و در درجه دوم، جیره غذایی را اصلاح کنید.
در ملامسه شکم نباید توده‌های بزرگی از مدفوع سفت را لمس کنید و این موضوع ممکن است به جیره غذایی یا اختلالات و بیماری‌های گوارشی منتهی شود.
در حالت عمومی می‌توان از روغن زیتون یا پارافین خوراکی به میزان اندک برای جلوگیری از یبوست‌های ملایم و از اندکی عرق نعنا برای جلوگیری از نفخ و برای جلوگیری از اسهال ساده در پی تغییر ناگهانی جیره غذایی از سیب زمینی پخته شده استفاده کرد. (بهتر است این موارد را از دامپزشک خود به صورت مشروح بپرسید و درمان خودسرانه نکنید).
کیسه مقعدی، واژن و آلت تناسلی نر:
کیسه مقعدی یک بخش کوچکی از اطراف مقعد را در بر می‌گیرد که در طبیعت مسئول نرم کردن مدفوع و تا حدی نشانه‌های ایجاد کننده بو در مدفوع است. در زمانی که نزد انسان هستند و جیره تنظیم شده به آنها داده می‌شود، عملاً این غده نیز بلااستفاده می‌ماند و پس از مدتی پر می‌شود (بین دو هفته تا سه ماه یکبار، بسته به نوع نگهداری و جیره غذایی) که متداول‌ترین روش بروز آن، سفت و گچی شدن مدفوع، کشیدن پشت بدن روی زمین و لیس زدن افراطی زیر دم می‌باشد. در گربه سانان بر خلاف سگ سانان نیازی به تخلیه نیست اما در سگ سانان، راه حل ساده آن نیز تخلیه کیسه‌ها می‌باشد که در زمان مشاهده علائم می‌توان آن را نزد دامپزشک برده و تخلیه نمود.
آلت تناسلی در سگ ماده نیز مانند انسان بعد از سن بلوغ به دوره‌های قاعدگی می‌رسد. این دوره در انسان ماهیانه است اما در سگ سانان بین ۵ تا ۷ ماه یکبار و در گربه سانان به صورت القایی است و در این دوره خونریزی در گربه‌ها مشاهده نمی‌شود. البته در این دوره تغییر در رفتار حیوان نیز ممکن است مشاهده شود. در مورد عقیم سازی نیز، قبل از شش یا هفت ماهگی توصیه نمی‌شود مگر در موارد اورژانس.
آلت تناسلی در نرها کشیده است و نرها زودتر از ماده‌ها به بلوغ می‌رسند ولی در صورت مشاهده علائم جنسی یا رفتارهای پرخاشگرانه و علامت گذاری‌های مکرر در مکان‌های نامناسب، توصیه می‌شود عقیم سازی انجام گیرد.
جیره غذایی:
تنظیم جیره یکی از مهمترین وظایف یک سرپرست است و باید با همکاری و تحت نظر دامپزشک با تجربه باشد. چرا که تغذیه یک علم دقیق و بهترین راه برای جلوگیری از بیماری‌هاست.
در سنین پایین تر از دو ماه (مصرف شیر) باید حتماً پس از تغذیه شکم را ماساژ داد تا دفع انجام شود و در هنگام تغذیه باید در نظر داشت که حیوان نباید به پشت خوابیده باشه وگرنه دچار خفگی خواهد شد.
سه نوع جیره غذایی بر اساس شرایط حیوان وجود دارد، ۱-جیره غذایی خشک (تجاری) ۲- جیره غذایی طبیعی ۳- ترکیب جیره غذایی خشک و طبیعی
انتخاب نوع و شرایط جیره غذایی به عهده دامپزشک است.
هر تغییر جیره غذایی باید به تدریج باشد و در صورت تغییر جیره غذایی ناگهانی، منجر به اختلالات گوارشی خواهد شد.
جیره غذایی خشک طبق دستور مصرف آن در پشت بسته بندی می‌باشد.
جیره غذایی طبیعی در دوماهه ابتدای زندگی حیوان یکی از ملزومات است. در صورتی که مادر حضور نداشته باشد می‌توان از ترکیب شیر بدون لاکتوز که اندکی غلیظ شده باشد به میزان ده درصد وزن بدن در طول یک شبانه روز استفاده نمود. (بسته به نیاز حیوان ممکن است اندکی عسل یا تخم مرغ به آن اضافه نمود)
از شروع ماه سوم تا هشتم، نسبت غذا در حیوان تغییر می‌کند و کم کم جیره تا ۵ درصد وزن بدن در شبانه روز می‌رسد.
اساس جیره تغذیه ای بر گوشت استوار است اما نه هر نوع گوشتی. گوشت مرغ، آن هم فقط کتف، ران و سینه بدون استخوان و پخته شده بدون ادویه و نمک و سیر و پیاز. البته می‌توان گردن مرغ را در حدی که استخوان‌های آن نرم شود به همین شیوه تهیه کرد. میزان استفاده از گوشت مرغ بین ۷۵ تا ۹۰ درصد جیره غذایی ست. جایگزین آن می‌توان از گوشت بوقلمون نیز استفاده نمود. گاهی برای تنوع می‌توان از ماهیان مختلف به صورت پخته یا کبابی و با خارج کردن تیغ آنها استفاده کرد.
اشتباهات متداول:
استفاده از اسکلت مرغ، کله مرغ، جگر، پای مرغ، بال مرغ، دم مرغ، امعا و احشا، سیرابی، شیردان، کیلکا، ساردین و غیره. (مثلاً در مورد پای مرغ، بر خلاف مصرف انسان، اصلاً ارزش غذایی برای حیوان ندارد و باعث یبوست و سو تغذیه می‌شود یا بال مرغ به قدری چربی در خود دارد که باعث چاقی ولی سو تغذیه می‌شود)
مابقی جیره را به دو قسمت تقسیم می‌کنیم و نصف آن از سیب زمینی آب پز یا برنج کته شده بدون روغن و نمک می‌توان استفاده نمود. نیم دیگر آن را می‌توان از ترکیباتی مانند هویج، کرفس و جعفری استفاده نمود.
استفاده از موارد گفته شده بهترین مواد اولیه مصرفی در حالت عمومی ست. (همانطور که گفته شد جیره نویسی یک علم تخصصی ست پس برای شرایط خود حتماً از دامپزشک مشورت بگیرید.)
نکات تغذیه ای:
- تمامی ادویه‌ها، آجیل‌ها، نمک، سیر و پیاز در غذای حیوان اکیداً ممنوع است.
- به طور کلی استفاده از خانواده انگور، خانواده آلو، انار، آووکادو اکیداً ممنوع است.
- مهمترین وعده غذایی در نزدیکی غروب به حیوان بالغ داده می‌شود و برای بقیه روز از همان غذا به میزان اندک برای حیوان استفاده کنید.
- ولع بیشتر گربه سانان به غذا طبیعی ست چرا که از ابتدا باید برای دریافت شیر هم تلاش کنند تا سهم آنها از شیر مادر کسر نشود. پس نگران گرسنه ماندن حیوان نباشید. به میزان متناسب در اختیار حیوان بگذارید و اجازه ندهید که حیوان با نگاه‌های مظلوم یا اصرار کردن بیش از اندازه از شما وارد فاز توقع شود.
موها:
پوشش پوست بیشترین حجم بدن را می‌گیرد و قاعدتاً ریزش موها هم طبیعی ست.
در واقع ریزش یکصد تار مو در روز حیوانات طبیعی قلمداد می‌شود. اما ریزش‌های سکه ای و کچلی موضعی یا ریزش بیش از هزار تار مو در یک روز (به جز مواردی مانند دوره ریزش مو) غیرطبیعی ست و نیازمند بررسی توسط دامپزشک می‌باشد.
ریزش مو، چندین دلیل متفاوت دارد که متداول‌ترین آنها کمبود منابع بدن، بیماری‌های انگلی، عدم استفاده از برس، عدم دریافت نور، حمام کردن بیش از اندازه یا با شامپوهای نامناسب، قرار گرفتن در معرض سموم و عوامل حساسیت زا یا بیماری‌هاست.
حمام کردن:
ماهیانه یکبار حمام کردن با استفاده از شامپوی مخصوص یا شامپوی بچه می‌تواند سلامت پوست و مو را به همراه داشته باشد. زمان حمام کردن در تابستان‌ها می‌تواند اندکی به هم نزدیک (سه هفته یکبار) و در زمستان‌ها اندکی از هم دور شود (چهار هفته یکبار). در صورتی که حیوان در بین این زمان‌ها کثیف شد فقط با آب خالی و به صورت موضعی آن را تمیز کنید. ابتدا آب را با فشار اندک، در حمام باز کنید تا حیوان نترسد، سپس به پاها و دست ها آب بزنید و سپس دم و کمر، و در انتها روی سر و گردن را خیس کنید اما مراقب باشید آب به داخل گوش وارد نشود. با شامپو به میزان اندک بشویید. در انتها حیوان را با حوله خشک کنید.
در این مقاله همه چیز در خصوص اصول نگهداری از گربه بررسی شد.
جهت دریافت اطلاعات رایگان بیشتر به وبسایت و پیج ما مراجعه کنید.
بهترین کلینیک دامپزشکی تهران کجاست؟
کلینیک دامپزشکی روژان
۰۹۱۲۹۲۶۳۰۵۵- ۷۷۴۶۱۳
