معاینه پوست
رسیدگی بیماری پوستی از اصول و قواعد سایر گونهها پیروی میکند. پرونده پزشکی بیمار باید دربرگیرنده رژیم غذایی، کنترلهای مربوط به پرورش و حیوانات در تماس باشد. معاینه بالینی کامل ازجمله معاینه دهان، perineum و hocks میتوانند بیماریهای اساسی را که فعالیت نرمال تمیز کردن را مختل نموده و موجب بیماری پوستی شدهاند، مشخص کند. پوست کاملاً بالغ خرگوشهای نر در امتداد پشت گردن تا rump ضخیم شده و امکان تزریق در این نواحی را دشوار یا غیرممکن میسازد. از لحاظ بافتشناسی، پوست خرگوش دارای کلاژن روپوستی، ضخیم و برجستهای است که شبیه به پوست گونه همه گربههای نر است (هرگریوز و هارتلی، ۲۰۰۰، مککای، ۲۰۰۰). این یکی از ویژگیهای ثانویه جنسیتی است.
پیکربندی خرگوش مهم است. برخی خرگوشها، چینهای پوستی بزرگی زیر چانه یا اطراف perineum دارند که عفونی میشوند. پلکهای بزرگ و افتاده (همانند lops فرانسوی) ممکن است مکانیسم محافظتی فیلمدرمانی precorneal را مختل کند و موجب آبریزش چشم و آماس پوستی صورت شود. برخی خرگوشها، “skirt” بزرگ پوستی در اطراف رانها زدهاند که تماس غیر مستقیمی با زمین دارد و زمینه را برای ترومای مکانیکی و آماسهای تماسی ایجاد میکند. Conformationضعیف، مشکلات حرکتی ناشی از spondylosis و چاقی ممکن است منجر به زخمهای فشردگی یا عدم توانایی برای قرارگیری در وضعیت صحیح دفع ادرار شده و سوزش ادرار را ایجاد میکنند. خرگوشها باید ژستهای متفاوتی داشته باشند تا بتوانند به همه قسمتهای بدن دست یابند. صورت و گوشها با استفاده از پاهای جلویی تمیز میشوند.
و در ادامه:
ناحیه بین دم و پشت و ناحیه بین لبههای شانه در پشت گردن، دشوارترین قسمتهای بدن برای دسترسی خرگوش هستند. همنشین مونس، جفتش را تمیز میکند (به ویژه اطراف سر و صورت وی را تمیز مینماید) ولی بهندرت اطراف دم را تمیز میکند. شانه کردن خز با شانه ککگیر و برس خوب، روشی است که تعیین میکند خرگوش بهطور مؤثر تمیز شده است یا خیر. اگر بتوان موهای ریختهشده را از همه قسمتهای بدن بیرون کشید، میتوان فرض نمود که تمیز کردن خرگوش سخت بوده و از بیماری عمومی رنج میبرد. اگر برخی نواحی بدن بهخوبی تمیز شوند و نواحی “دارای دسترسی دشوار” خوب تمیز نشوند، ممکن است مشکل انعطاف پذیری رخ دهد. در دورههای پوستاندازی، میزان موهای ریخته شده افزایش مییابد.
نور و بزرگنمایی کافی باعث تسهیل معاینه دقیق خز میشوند. میتوان موهای شکستهشده، ککها و کرمهای پنیر را به ویژه در خز سفید مشاهده کرد. هجوم Leporacarus gibbus (furmite) میتواند این تصور را ایجاد کند که خز با “نمک و فلفل” آغشته شده است. میتوان شواهد دال بر تروما، ریزش مو و erythema را در معاینه دقیق پوست مشاهده نمود. برخی خرگوشها شروع به لیسیدن و جویدن ناحیه زیرگردن میکنند و یا پرورش دهنده را در واکنش به شانه زدن dorsumat ابتدا دم، لیس میزنند. این واکنش میتواند نشاندهنده بیماری خارشی در مکان غیر قابل دسترس باشد. مثلاً خرگوشهای چاق یا آنهایی که به دلیل spondylosis نمیتوانند به perineum دسترسی داشته باشند، در واکنش به شانه زدن شروع به لیس زدن غبغب میکنند (بهویژه اگر مبتلا به آماس پوستی perineal یا cheyletiellosis در ابتدا دم باشند).
کمکهای آزمایشگاهی زیادی برای تشخیص بیماریهای پوستی خرگوشها وجود دارد.
- کرمهای پنیر را میتوان با برس زدن پوست و بزرگنمایی اندک مشاهده نمود؛
- نوارهای استات را میتوان در پوست به کار برد و سپس میتوان از اسلایدهای میکروسکوپی در معاینه میکروسکوپی و برای یافتن cheyletiella، باکتری و مخمرها استفاده کرد؛
- معاینه میکروسکوپی مو را میتوان برای تشخیص بیماریهای alopecic به کار برد. آرایش ایجادشده از طریق جفت قفس (که مو را میجود) با ساقههای شکستهشده ولی سالم مو مشخص میشوند. با وجود هاگ در ساقههای مو میتوان عفونتهای قارچ پوستی را تشخیص داد؛
- کشت قارچی، dermatophysosis را تأیید کرده و ارگانیسمهای علی را مشخص میکند؛
- Smears ها را میتوان برای میکروسکوپ تاریک زمینی ناشی از جراحتهایی که مشکوک به Treponema pallidum است، به دست آورد؛
- کشت باکتری در مواردی که بیماری پوستی باکتریایی وجود دارد، میتوان برای تشخیص ارگانیسم علی و تشخیص حساسیت آنتی بیوتیکی به کار رود؛
- ممکن است خراشهای پوستی در حیوانات خارشی یا آنهایی که از demodectic یا sarcoptic رنج میبرند، لازم شود؛
- احتمالاً بافتبرداری پوست برای تشخیص برخی بیماریهای پوستی و نئوپلازی نیاز شود.
در این مقاله همه چیز در خصوص معاینه پوست خرگوش بررسی شد.
جهت دریافت اطلاعات رایگان بیشتر به وبسایت و پیج ما مراجعه کنید.
تذکر مهم : این مطلب برگرفته از کتاب طب خرگوش است.
بهترین کلینیک دامپزشکی تهران کجاست؟
کلینیک دامپزشکی روژان
۰۹۱۲۹۲۶۳۰۵۵- ۷۷۴۶۱۳