ماهیان سیچلاید(سیکیلیده)

سیچلاید ها طیف وسیعی از ماهیان آب شیرین را تشکیل می‌دهند. تمایل به تشکیل دستجات بسیار اختصاصی در منابع آبی دارند. عامل عمده در تفکیک و جدائی گونه‌ها تمایل شدید به تغذیه از کف است. بدنی بلند با باله‌های بزرگ و خاردار دارند باله دمی گرد است. چشم‌ها توسعه یافته و با قدرت دید بالاست. در شرایط اسارت راحت تولید مثل می‌کنند. زیست شناسی تولید مثل سیکلیدها بسیار متنوع بوده.

دو دسته مجزا تقسیم می‌شود:

ماهیانی که روی یک بستر سنگی تخم ریزی می‌کنند

ماهیانی که تخم‌ها را در دهان نگهداری می‌کنند

در این حالت ماهی ماده تخم‌ها را در حفره دهانی نگه داری می‌کند. در تعداد کمی از گونه‌ها ماهی نر از تخم‌ها حفاظت می‌کند.

۱. سیچلاید گورخری:

گونه‌ای مهاجم و قلمرو طلب است در محدوده‌ای که زیست می‌کند به ماهیان دیگر اجازه ورود به آن منطقه را نمی‌دهد. گونه‌ای آسان از نظر تولید مثلی است و مورد علاقه آکواریوم داران مبتدی به جهت تخم گذاری در لانه است. دمای ۲۶ درجه را ترجیح می‌دهد.

به سختی آب حساس نبوده و رژیم گوشتخواری دارد. دارای بدنی بلند است. معمولا در آکواریومی با بستر شنی مملو از گیاهان رنگ بندی بهتری را نشان می‌دهد. شکم ماهی ماده متورم تر و دارای منطقه‌ای نقره‌ای است.   جثه ماهی مولد نر  بزرگ‌تر است. باله‌های پشتی و مخرجی بلندتر دارد. با رسیدگی جنسی مولدین و پیدا نمودن لانه‌ای دهانه کوچک،  ماهی نر جفت خود را از میان جمعیت سیچلایدها انتخاب می‌کند و ماده را به لانه معرفی می‌کند.

لانه سیچلاید ها :

ممکن است از جنس صخره‌ای یا با چال کردن بستر ایجاد شود. محدوده اطراف لانه را اختصاصا برای تولید مثل انتخاب نموده و از نزدیک شدن ماهیان دیگر به این منطقه جلوگیری می‌کند. ماهی ماده با تحریک جنس نر  تخم‌ها را داخل لانه می‌ریزد و نر آن‌ها را بارور می‌کند. از کوزه‌های کوچک عمق دار با دهانه متوسط می‌توان به عنوان  لانه به آکواریوم تکثیر سیچلاید استفاده کرد. پس از تخم ریزی، ماهی نر ماده را دفع نموده و به تنهایی از تخم‌ها تا هچ شدن مراقبت می‌کند. دقت نمایید آکواریوم تکثیر در معرض رفت و آمد نباشد چون جنس نر با احساس خطر تخم‌ها را خواهد خورد. پس از هچ شدن تخم‌ها بهتر است جنس نر را نیز خارج کرده و بچه ماهیان را به آکواریوم پرورش فاقد ماسه کف انتقال دهید و پس از ۴۸ ساعت و با شروع تغذیه فعال با آرتمیا و کرم خونی تغذیه نمایید.

 ۲. اسکار (سیچلاید مخملی):

گونه‌ای مهاجم و گوشتخوار است و فقط با طیف خاصی از ماهیان گوشتخوار قابل پرورش است. چشم‌ها به خوبی توسعه یافته‌اند و نیاز به نگه داری در آکواریوم‌های شیشه‌ای داشته، به استرس حساس هستند و با بروز شوک حرارتی یا ضربه به اصطلاح سکته می‌کنند و از نظر حرکتی دچار مشکل می‌شوند. درجه حرارت ۲۴-۲۷ درجه و آب سبک را ترجیح می‌دهند.   با رژیم غذایی مطلوب در مدت کوتاهی رشد زیادی خواهد نمود. پس از مدتی عادتی خواهد شد و به هنگام غذا دهی از سطح آب به بالا خواهد پرید. از این جهت باید حداقل ۱۵ سانتیمتر از لبه آکواریوم خالی باشد.

دارای نژادهای معروفی شامل:

اسکار باله بلند، اسکار مسی، اسکار معمولی،اسکار سفید هستند که همگی قابل زاد و ولد با هم هستند. جنس نر به خصوص در فصل تخم ریزی دارای رنگ آمیزی درخشان تری از ماده است. رنگ قرمز ماهی نر به مراتب از ماده بیش‌تر است. جنس نر روی سر دارای برآمدگی ای  از جلو پوزه تا شروع باله پشتی است.

ماهیان اسکار:

از حدود ۲۰ سانتی متری به سن بلوغ می‌رسند و می‌توان در آکواریوم آماده سازی به مدت یک هفته آن‌ها را با غذاهای بالانس شده از مواد پروتئینی و ویتامینی  مولدینی آماده تولید کرد. جفت‌ها خود همدیگر را انتخاب می‌کنند و با حرکت ماهی نر به دنبال ماده قابل تمیز دادن هستند.

جفت را از جمعیت جدا کرده و در آکواریومی با دمای ۲۸-۳۰ درجه که در کف سنگ مرمری صافی را به صورت افقی قرار داده‌اید رهاسازی نمایید. حرکات تولید مثلی از نزدیکی غروب آفتاب شروع خواهد شد و تخم ریزی حول و حوش طلوع آفتاب انجام خواهد شد.

تخم‌های به سنگ چسبیده و بارور شده را از آکواریوم تکثیر خارج کرده و به آکواریومی با آب تمیز که مقداری متیلن بلو برای جلوگیری از سفید شدن تخم‌ها اضافه نموده‌اید (به حدی که آب رنگ آبی روشنی پیدا نماید) و همان دما و انشعابی از سنگ هوا قرار دهید. پس از ۴۸ ساعت تخم‌ها هچ می‌شود. بچه ماهیان معمولا تا ۴ روز از کیسه زرده خود تغذیه می‌کنند. بعد از آن می‌توان از آرتمیای تازه باز شده برای تغذیه بچه ماهیان استفاده کرد.

 ۳. آنجل (فرشته ماهی):

این ماهیان رفتار بسیار انفرادی دارند اما دلیلی برای خارج کردن دیگر ماهیان از آکواریوم وجود ندارد. ماهیان غیر مهاجم و صلح جو هستند. یک اشتباه شایع در بین آکواریوم داران ورود ماهی‌های جوان به آکواریوم تازه راه اندازی شده است. سیچلید هایی که از دو طرف فشرده شده‌اند بی نهایت به آمونیاک غیر یونیزه حساس هستند و نمی توان‌اند این نوسان را تحمل کنند. چون در هفته‌های اول راه اندازی آکواریوم این نوسان اجتناب ناپذیر است مشکلات عدیده ای برای آنجل ها ایجاد خواهد شد. ماهی آنجل یکی از ماهیان جالب برای مشاهده رفتار تخم ریزی است.

آبی که آنجل در آن زندگی می‌کند آبی نرم و کمی اسیدی است.

آنجل دامنه وسیعی از سختی آب را تحمل می‌کند اما جهت تکثیر می‌بایست. PH آب ۸/۶-۲/۷، سختی کم و درجه حرارت ۲۶-۲۸  درجه باشد. طول روز برای آنجل ۸- ۱۲ ساعت، میزان نیترات زیر ۱۰۰ میلی گرم در لیتر و تعویض آب هفته‌ای ۳۰ درصد کل حجم آب آکواریوم است.

آنجل همه چیز خوار است. غذاهای پرک با هر اندازه‌ای توسط آنجل مصرف می‌شود.

مهم‌ترین مسئله در تغذیه  ماهی آنجل نسبت فیبر به پروتئین است

در طبیعت آنجل از ۵۰-۸۵ درصد فیبر در جیره غذایی استفاده می‌کند اما از آنجاکه غذاهای کارخانه‌ای عموما فیبر آنچنانی ندارند بایستی هر از گاهی برای آن‌ها غذای زنده فراهم نمود. آرتمیای منجمد برای آماده سازی مولدین مناسب است. گوشت دل چرخ کرده نیز برای تغذیه مولدین آنجل استفاده می‌شود. برگ انواع کاهو و اسفناج،انواع کدوی خراب شده یا له شده نیز غذای مفیدی به حساب می‌آیند. این غذاهای گیاهی باید در تماس کوتاهی با حرارت آب پز شده و پس از سرد شدن به مصرف برسند.

هرچه میزان پروتئین بیش‌تر باشد بهتر است.

مولدین دوبار در روز به میزانی که سیر شوند تغذیه می‌شوند.

مشکل اصلی تکثیرکنندگان آنجل تشخیص نر از ماده است. جنس نر دارای برآمدگی قوز مانندی در بالای سر است. قسمت عقبی باله مخرجی ماهی ماده بلندتر از ماهی ماده است. نوار تیره عمودی که از چشم ماهی نر می‌گذرد انحناء کمتری از همین نوار در ماده است. مخرج ماهی ماده از ماهی نر بزرگ‌تر است. جهت رسیدگی مولدین باید دمای آب ۲۷ درجه باشد.

نشانه آماده بودن مولدین برای تکثیر، ظهور زائده تناسلی جفت‌ها است.

بهترین راه برای بدست آوردن یک جفت، پرورش بچه ماهی با همدیگر است. ماهی‌ها در حدود ۱۰ ماهگی آماده جفت شدن می‌شوند. اجازه داده می‌شود ماهی‌ها به طور طبیعی جفت شوند در این تانک تخته‌های  سنگی شیب دار به دیواره آکواریوم تکیه دهید.

یک جفت برای هفته‌ها در کنار هم باقی می‌مانند و به تکثیر ادامه می‌دهند. آنجل در طول فرایند تکثیر بسیار قلمرو طلب می‌شود و از آن در مقابل مهاجمان محافظت می‌کنند. به محض شروع آشکار جفت گیری (هم نر و هم ماده شروع به تمیز کردن محل تخم ریزی می‌کنند) باید جفت را به یک آکواریوم تخم ریزی (به حجم ۸۰ لیتر آب سبک دارای فیلتر اسفنجی که تخته سنگ مرمری به صورت اریب داخل آن قرار داده شده است) منتقل کرد.

این انتقال دو یا سه روز روی مولدین اثر می‌گذارد پس از آن رفتارهای تولید مثلی از سر گرفته می‌شود. مولدین بستر تخم ریزی را به دقت تمیز می‌کنند و ماهی ماده روی بستر آمده و تخم ریزی خواهد نمود و مولد نر همزمان تخم‌ها را بارور می‌کند.

بعد از لقاح بستر تکثیر همراه با تخم‌های چسبیده به آکواریوم ۱۲-۲۰ لیتری حاوی مقدار کافی متیلن بلو در حدی که رنگ آب تیره شود منتقل شده و از زیر بستر تخم ریزی هوا دهی انجام می‌شود چون تخم‌ها به تهویه زیاد نیازمند هستند.

جهت جلوگیری از انتشار قارچ هر روز باید تخم‌های مرده را سیفون نمود. تخم‌ها در ظرف ۳۶-۴۸ ساعت هچ خواهند شد. بعد از تخم گشایی باید هر روز نیمی از آب آکواریوم  با آب تمیز جایگزین شود به طوری که در زمان شنای آزاد بچه ماهی‌ها آب فقط کمی آبی رنگ باشد.

وقتی بچه ماهی‌ها به مرحله شنای آزاد رسیدند باید به یک آکواریوم ۶۰ لیتری دراز با تراکم ۳۰۰ قطعه در هر آکواریوم منتقل شوند و با آرتمیای زنده تغذیه شوند. عمق آب ۱۵-۲۰ سانتیمتر باشد و با یک فیلتر اسفنجی فیلتر شود. بچه ماهی‌ها باید در عرض ۶-۸ هفته به سایز بازاری برسند.

وبسایت و اینستاگرام ما را دنبال نمایید

به روز ترین کلینیک دامپزشکی تهران، کلینیک دامپزشکی روژان

۰۹۱۲۹۲۶۳۰۵۵- ۷۷۴۶۱۳۶۸-۰۲۱