غذای طوطی، رژیم و تغذیه سالم طوطی [نکات سلامتی طوطی]

پرندگان این خانواده از جمله پرطرفدارترین پرندگان زینتی محسوب می‌شوند. توانایی صحبت کردن (در برخی از گونه‌ها)، طول عمر مناسب و انس گرفتن به محیط خانه از خصوصیات مثبت این پرندگان به شمار می‌رود. در ابتدا به معرفی چند پرنده معروف این خانواده می‌پردازیم.

غذای طوطی :

پرندگان خانواده طوطی بر اساس اندازه خود نیاز به دانه دارند دانه‌ها شامل دو گروه مهم هستند.

۱- غلات: کربوهیدرات زیاد و چربی کم دارند مثل ارزن و ذرت

۲- دانه‌های روغنی: دارای چربی زیاد و کربوهیدرات کم می‌باشند مثل تخمه آفتابگردان و گلرنگ.

طوطی کوتوله تخمه آفتابگردان و گلرنگ را بیشتر دوست دارد و در بین غلات، جو نیم کوب شده را ترجیح می‌دهد. برای جوجه‌هایی که از والدین جدا می‌شوند ذرت مناسب است که می‌توان آن را پخت تا نرم شود. در دانه‌های موجود معمولاً اسیدهای آمینه ضروری (به ویژه لیزین و متیونین) مواد معدنی و ویتامین A پائین است. بنابراین ترکیب ۲- ۱ دانه برای پرنده کافی نمی‌باشد.

غذای کمکی طوطی:

برای حفظ سلامتی اکثر پرنده‌های زینتی مفید است. این غذاهای کمکی می‌تواند شامل سبزیجات (مثل کلم) میوه (سیب و انگور و زرد آلو) و مقدار کمی پروتئین حیوانی (مثل تخم مرغ پخته) باشد. اضافه شدن غذای کمکی باید از مقادیر بسیار کم شروع شود. مقدار مناسب سبزیجات، دارای ویتامین‌ها و مواد معدنی با ارزش بوده به دلیل داشتن فیبر، مانع چاق شدن پرنده می‌گردند ولی مقدار زیاد آن‌ها موجب اسهال می‌شود.

عارضه پرکنی:

یک سندرم با علل مختلف است و در طوطی‌ها شایع می‌باشد. از جمله عوامل مهم در بروز آن می‌توان به دلتنگی، نداشتن جفت یا مصاحب، استرس و بروز تغییرات در محیط (مانند تغییر در تغذیه، مکان، فعالیت یا ورود افراد جدید به محیط که توجه صاحب پرنده را بیشتر جلب کند) اشاره کرد. ممکن است پرنده این عمل را از پرنده دیگری یاد گرفته، تکرار کند. در مورد طوطی‌هایی که بیشتر وقت خود را در یک قفس کوچک گذرانده و فعالیت کمی دارند، این عارضه می‌تواند بخشی از سرگرمی آن‌ها باشد. بسیاری از پرندگان این عمل را در تنهایی یا در شب انجام می‌دهند.

بنابراین این عدم مشاهده پرکنی توسط طوطی، دلیلی بر رد آن نیست. در این حالت، الگو و نواحی ریزش پر به تشخیص عارضه کمک می‌کند. اگر روی سر و گردن پوشش کامل باشد، ولی منطقه دیگری از بدن (بویژه سینه و شکم) فاقد پر بوده هیچ نشانه‌ای از بیماری‌های التهابی پوست وجود نداشته باشد، باید در درجه اول بروز عارضه پرکنی مشکوک شد. اولین قدم برای درمان تجزیه و تحلیل محیط زندگی پرنده بویژه در مراحل اولیه بروز عارضه است. به حداقل رساندن عوامل فیزیکی یا روانی، اصلاح محیط و غذا یا تغییر محیط، افزودن غذاهای کمکی (مثل میوه و سبزی) فراهم کردن اسباب بازی‌های بی خطر و شاخه‌های درخت تمیز تا پرنده از منقار خود بیشتر استفاده کند، در درمان مؤثر است.

در صورتی که تمام راه‌ها به شکست منتهی شوند می‌توان از گردنبند الیزابت (به شکل مخروط ناقص که به پرنده اجازه نمی‌دهد به بدن خود دسترسی داشته باشد و بهتر است با فیلم رادیولوژی ساخته شود) استفاده کرد. همراه با این تغییرات می‌توان از داروهایی نظیر فلوگزتین نیز استفاده کرد. برای تسریع در رشد مجدد پرهای جدید بهتر است مکمل‌های ویتامین دار به جیره اضافه شود.

بیماری‌های قابل انتقال به انسان:

بیماری مهمی که می‌تواند از پرندگان این خانواده به انسان منتقل شود بیماری پسیتاکوز است. سایر بیماری‌های مشترک که انتقال کمتری به انسان دارند عبارت‌اند از: سالمونلوز، پاستورلوز، سل و آسپرژیلوز.

پسیتاکوز:

این بیماری از سراسر جهان گزارش شده است. عامل بیماری کلامیدیاپسیتاسی است. ممکن است پرنده بیش از اینکه تحت استرس نشانه‌های بیماری را نشان دهد مدت‌ها حامل ارگانیسم باشد. در صورت امکان بهتر است پرنده پس از خرید، مورد آزمایش قرار گیرد. ارگانیسم در ترشحات دهان، بینی و مدفوع وجود دارد و انتقال از طریق تماس مستقیم و آئروسل‌ها صورت می‌گیرد.

نشانه‌های بالینی متغیر هستند و به سیستم و اندام درگیر، حدت ارگانیسم و وضعیت ایمنی میزبان بستگی دارند. پرندگان جوان نسبت به عفونت حساس‌تر هستند. نشانه‌ها بطور کلی شامیل کاهش وزن، بیحالی، افسردگی، بی اشتهایی، اسهال سبز تا خونی، گاهی اوقات نشانه‌های تنفسی، تورم ملتحمه و آبریزش از چشم و بینی می‌باشد.
این بیماری در انسان پنومونی آتیپیک ایجاد می‌کند. تشخیص از طریق جدا کردن عامل از طریق کشت سلولی یا جنین جوجه و سرولوژی (Elisa, CFT) انجام پذیر است. درمان بیماری شامل استفاده از آنتی بیوتیک های خانواده تتراسایکلین (بویژه کلرتترا سایکلین) برای مدت یکماه (زیرا تتراسایکلین روی ارگانسیم فعال و در حال تقسیم مؤثر است) می‌باشد.

سالمونلوز:

به عفونت ایجاد شده بوسیله باکتری‌های جنس سالمونلا اطلاق می‌شود. این عفونت شایع است و اغلب گونه‌ها در هر سن به آن مبتلا می‌شوند. با این حال شکل حاد بیماری در پرندگان جوان، تحت استرس و دارای تغذیه ضعیف بیشتر روی می‌دهد. کاسکو به سالمونلوز حساس است. انتقال بیماری به دو صورت مستقیم و غیر مستقیم (خوردن غذای آلوده) روی می‌دهد. عفونت‌های مزمن می‌توانند با جایگزین شدن باکتری در مفاصل و ایجاد درد، سختی حرکت یا تورم و ضعف همراه باشند.
تشخیص بیماری با جدا کردن باکتری از مدفوع یا خون پرنده مبتلا صورت می‌گیرد. درمان با استفاده از آنتی بیوتیک خوراکی یا تزریقی انجام می‌شود. داروی انروفلوکساسین و کلرامفنیکل برای این منظور مناسب هستند.

انتخاب طوطی:

طوطی‌های بزرگ چندین دهه عمر می‌کنند و به صاحب خود وفادار هستند. برخی از آن‌ها مقلد خوب صدا هستند ولی منقار بزرگ و قوی آن‌ها می‌تواند به اثاثیه منزل آسیب برساند. نگهداری آن‌ها به صورت جفت بهتر است. یک کاسکو جوان بسیار کنجکاو است و باید وقت زیادی را به آن اختصاص داد. طوطی کوتوله بسیار جذاب است ولی قیمت بیشتری دارد.

خریداری طوطی:

طوطی کوتوله بهتر است در سنین ۷- ۶ هفتگی خریداری شوند. کاسکو نیز بهتر است در جوانی خریداری شود. در هنگام خرید به وضعیت پرها دقت کنید. وضعیت پرها نشانه خوبی از وضعیت کلی سلامت پرنده است. در پرنده سالم پرها صاف، شفاف و درخشان هستند. ولی پرنده بیمار اغلب کسل بوده، پرهای ژولیده‌ای دارد. هنگام خرید به وضعیت چشم‌ها و سوراخ‌های بینی نیز باید توجه کرد. چشم‌ها باید شفاف و درخشان باشند. تورم اطراف چشم یا ملتحمه، ریزش از بینی یا به هم چسبیدگی پرهای اطراف چشم و بینی نشانه بیماری تنفسی است. منقار نباید رشد یا حالت غیر طبیعی داشته باشد. در بدن تورم دیده نشود. در سینه آثاری از پرکنی نباشد. اطراف مخرج طبیعی باشد. پاها به راحتی میله قفس را بگیرند. پنجه‌ها رشد غیر طبیعی نداشته باشند. عضلات سینه قوی باشد.

رابطه با انسان و سایر حیوانات خانگی:

طوطی به طور ذاتی موجودی اجتماعی است و برای سرحال بودن باید جفت مناسب داشته یا در تماس مرتب با انسان باشد. حضور گربه موجب ناراحتی پرنده می‌شود. حتی اگر دسترسی مستقیم به آن نداشته باشد. سگ معمولاً ورود پرنده را می‌پذیرد ولی باید توجه داشت که توجه زیاد به سگ در حدی باشد که باعث حسادت طوطی نشود. پرنده جدید را باید به تدریج وارد کرد، حتی اگر جفت پرنده شما باشد. ابتدا باید قفس‌های مجزای آن‌ها را کنار هم قرار داد بدون اینکه با هم تماس داشته باشند تا به تدریج یکدیگر را بپذیرند.

در این مقاله همه چیز درباره طوطی بررسی شد.

جهت مطالعه مقالات بیشتر به وبسایت و پیج ما سر بزنید.

بهترین کیلینیک دامپزشکی تهران کجاست؟

کیلینیک دامپزشکی روژان

۰۹۱۲۹۲۶۳۰۵۵- ۷۷۴۶۱۳۶۸-۰۲۱