آمادگی پیش از جراحی پرندگان زینتی( صفر تا صد)

در این مقاله همه چیز درباره آمادگی پیش از جراحی پرندگان زینتی بررسی شده است،با ما همراه باشید:

مقدمه:

درک اصول جراحی قبل از عمل بر روی یک پرنده ضروری است. حتی اگر تفاوت‌های زیاد کالبدی و فیزیولوژیکی بین پرندگان و پستانداران وجود داشته باشد، اصول و فنون جراحی مشابه هستند.پرندگان مستعد عوارض بیهوشی مرتبط با درک درد، هیپوترمی، هیپوولمی و هیپوکسی هستند. این عوارض بیهوشی با اصول جراحی ارتباط نزدیکی دارند. که برای به حداکثر رساندن موفقیت جراحی، اصول زیر باید درک و اعمال شود:

• خونریزی را به حداقل برسانید.
• آسیب بافتی را به حداقل برسانید.
• زمان بیهوشی را به حداقل برسانید.
• بیهوشی و عوارض متابولیک را به حداقل برسانید
• پشتیبانی پس از جراحی و بی دردی را ارائه دهید.

برای رعایت این اصول، جراح باید:

• اطمینان حاصل کند که بیمار در بهترین حالت ممکن قبل از جراحی می‌باشد.
• یک برنامه ضد درد و بیهوشی ایجاد کند که ایمنی و راحتی بیمار را به حداکثر رساند.
• روش را طوری تنظیم کنید که بیهوشی و زمان جراحی را به حداقل برسانید.
• اطمینان حاصل کنید که آماده سازی و روش‌های پشتیبانی بیمار برای به حداکثر رساندن ایمنی بیمار وجود دارد.
• از ابزارها، تکنیک‌ها و مواد بخیه استفاده کنید که آسیب بافتی، از دست دادن خون و پاسخ‌های التهابی را به حداقل برساند.

ارزیابی قبل از عمل و تهویه مطبوع:

این باید به شکل یک معاینه جسمی و آزمایش تشخیصی کامل باشد.

معاینه جسمی:

این باید شامل یک معاینه فیزیکی جامع، وزن و زمان بهبودی تنفسی باشد (یک بیمار سالم باید به تنفس طبیعی ظرف ۳-۵ دقیقه پس از به دام انداختن برگردد).

تشخیص:

• هماتولوژی و بیوشیمی: در حالت ایده آل قبل از عمل PCV، پروتئین پلاسما کل و گلوکز خون باید برای بیشتر روش‌های جراحی روتین اندازه گیری شود. اگر بیماران به طور واضح بیمار هستند، مشخصات هماتولوژیک و بیوشیمیایی کامل تر نشان داده شده است.
• زمان لخته شدن (برآورد خام): یک سوزن رگ basilic باید بعد از یک دقیقه فشار مستقیم لخته شود.
• تصویربرداری مانند رادیولوژی و سونوگرافی می‌تواند برای شناسایی مشکلاتی مانند آسیت و ارگانومگالی مورد استفاده قرار گیرد.

شرایط پزشکی که ممکن است نیاز به به تعویق انداختن جراحی داشته باشد شامل ناراحتی تنفسی، چاقی و مشکلات بیماری همزمان غیرمرتبط با وضعیت جراحی (به عنوان مثال بیماری قلب و عروق، شرایط عفونی) می‌باشد. پارامترهای آسیب شناسی بالینی که ممکن است برای به تعویق انداختن جراحی ضروری باشند عبارت‌اند از:

• PCV <20٪ یا> 60٪.
• پروتئین کل پلاسما <20 گرم در لیتر.
• گلوکز <11 mmol / l
• اسید اوریک> 700 میکرومول در لیتر.
• AST> 650 IU / l (در حضور CK طبیعی).
• کلسترول> 18 میلی مول در لیتر.

شرطی کردن بیمار:

در صورت تشخیص هر یک از ناهنجاری‌های ذکر شده در بالا، درمان پزشکی مناسب باید انجام شود (به عنوان مثال مایع درمانی، انتقال خون، تغذیه با لوله، تبدیل رژیم غذایی یا کاهش وزن). مکمل ویتامین ممکن است در سوءتغذیه خفیف پرندگان مفید باشد، اما باید چند روز قبل جراحی داده شود تا سودمند باشد. اگر به انعقاد خون مشکوک هستید، ویتامین K1 ممکن است مفید باشد، اما باید حداقل ۲۴ ساعت قبل از جراحی تجویز شود.اگر وضعیت پزشکی بیمار بحرانی باشد و جراحی نمی‌تواند به تعویق بیفتد، باید به مالک از افزایش خطرات قبل از شروع جراحی اطلاع داده شود.

به حداقل رساندن زمان بیهوشی:

باید یک برنامه جراحی تدوین شود. با این که جراحی اکتشافی در پرندگان، انجام می‌شود در صورت تدوین برنامه توسعه یافته توسط جراح می‌توان زمان را کاهش داد. این باید شامل موارد زیر باشد:

• تجدید نظر در آناتومی مناسب در صورت لزوم.
• تعیین میزان ضایعه یا روند بیماری قبل از روش. این می‌تواند با معاینه جسمی، رادیوگرافی و آندوسکوپی دقیق حاصل شود.
• بحث و گفتگو با کارمندان و پرستار در مورد روش، به طوری که تمام پرسنل درگیر بدانند چه اتفاقی می‌افتد و نقش آن‌ها چیست.

قبل از بیهوشی بیمار، جراح باید بررسی کند که همه تجهیزات و مواد محتمل برای استفاده در روش قابل دسترسی هستند و به طور کامل عملکردی هستند. نویسنده متوجه می‌شود که یک تمرین کلامی با تمام پرسنل درگیر در این مرحله خطاهای آماده سازی را شناسایی و اصلاح می‌کند که می‌توانستند نتیجه تأخیر در حین جراحی را در بر داشته باشند.

آماده سازی جراحی و روش‌های پشتیبانی بیمار

آماده سازی محل جراحی:

پرها باید چیده شوند. نباید برش داده شوند. این رشد پر جدید را تشویق می‌کند که زودتر از انتظار برای ریزش پرها می‌باشد. خیساندن پرها با محلول آماده سازی پوست قبل از برداشت، میزان پرهای سست را به حداقل می‌رساند که به طور بالقوه می‌توانند محل جراحی را آلوده کنند. برداشتن پر می‌تواند با استفاده از ژل روان کننده یا نوار چسب محلول در آب برای حفظ پرهای پشت، به حداقل برسد.

کلرهگزیدین یا پویدون؛ ید می‌تواند برای آماده سازی محل جراحی استفاده شود. ضد عفونی کننده‌های حاوی الکل نباید استفاده شوند، زیرا اتلاف تبخیر می‌تواند قابل توجه باشد.

پارچه محل جراحی:

پارچه‌های شفاف تجسم بیمار را امکان پذیر می‌کنند و دارای خصوصیات نگهدارنده گرما هستند. در صورت عدم استفاده از پارچه چسب، ممکن است گیره‌های حوله ای در اطراف پرهای بزرگ سراسر پوست قرار گیرند.

حمایت از بیمار:

ارائه اقدامات حمایتی، بی دردی و بیهوشی باید در برنامه جراحی لحاظ شود. این اقدامات عبارت‌اند از:

• پشتیبانی حرارتی.
• پشتیبانی گردش خون.
• پشتیبانی تنفسی.

در این مقاله همه چیز درباره آمادگی پیش از جراحی پرندگان زینتی بررسی شده است.

جهت دریافت اطلاعات رایگان بیشتر به وبسایت و پیج ما سر بزنید.

بهترین کیلینیک دامپزشکی تهران کجاست؟

کیلینیک دامپزشکی روژان

۰۹۱۲۹۲۶۳۰۵۵- ۷۷۴۶۱۳۶۸-۰۲۱