پرورش خرگوش یتیم

در این مقاله همه چیز در خصوص پرورش خرگوش یتیم بررسی شده است، با ما همراه باشید؛

پرورش یتیمان

خرگوش‌های وحشی، اهلی یتیم ­شده و یا رها­شده را می‌توان دست­ پرورده کرد اما نرخ مرگ و میر آن‌ها بالاست. نوزادان خرگوش را می‌توان از پودر شیر گربه تغذیه کرد ولی این غذا غلظت کالری کمتر و کربوهیدرات خیلی بیشتری نسبت به شیر خرگوش دارد. جانسون-دلانی (۱۹۹۶ الف) از افزودن زرده تخم­ مرغ به جایگزین شیر (در این مثال Esbilac) صحبت کرده تا چربی و پروتئین آن بالا برود. بچه خرگوش­ها، در هر نوبت ۲۰ تا ۳۰ میلی­لیتر شیر می‌نوشند که بستگی به سن آن‌ها دارد. نوزادان زمانی باید تغذیه شوند که بی­قراری می‌کنند.

جایگزین‌های شیر یک ساز و کار تغذیه­ ای بوده و با ترکیبات شیر خرگوش یکسان نیست؛ بنابراین خرگوش‌های یتیم ممکن است دو تا سه بار در روز تغذیه شوند ولی باید مراقب بود که به ­زور آن‌ها را تغذیه نکرد یا تغذیه اضافی به آن‌ها نداد. قرار دادن خرگوش‌های تازه متولد­شده روی پشت، موقعیت پرستاری طبیعی را شبیه ­سازی می‌کند. Hypothermic یا خرگوش‌های مردنی را می‌توان با جایگزین‌های شیر یا مایعات از طریق لوله معدی تغذیه کرد تا hypoglycaemia درمان شود. توله‌ها می‌بایست در جای خشک، گرم، آرام و با مواد خواب مناسب نگهداری شوند. بافت رشته­ شده کاغذ یا رول آشپزخانه برای ساخت لانه مناسب‌ هستند و می‌توان در جعبه مقوایی با علوفه تقسیم ­شده و در محیط گرم مانند قفس هوادهی آن را قرار داد. بسیاری از حیوانات شیرخوار برای ادرار تحریک می‌شوند و با لیس زدن perineum و زیر شکم توسط مادر، معده تخلیه می‌شود.

ادامه نکات پرورش یتیمان:

افرادی که یتیمان دست­پرورده را به ­طور موفقیت ­آمیز نگهداری می‌کنند، معمولاً توصیه می‌کنند که پس از تغذیه نوزادان خرگوش نیز باید از طریق مالش ناحیه تناسلی تحریک شوند. خرگوش‌های ماده با خرگوش‌های جوان نمی‌مانند و آن‌ها را تمیز نمی‌کنند؛ بنابراین ممکن است نیازی به تحریک خرگوش‌های جوان با این روش نباشد اما این کار ضرری ندارد و توصیه شده است. ممکن است مرگ به دلیل ذات­الریه ناشی از استنشاق جایگزین شیر اتفاق بیفتد. تزریق با نوک پستانک یا مقدار کوچکی از لوله بریده­شده، روش مناسبی برای تغذیه یتیم‌ها است. نوزادان سالم، شیر را خارج از سرنگ می‌نوشند. چلاندن شیر درون دهان خطر خفگی خرگوش را دارد. التهاب روده­ای یک عارضه کشنده برای خرگوش‌های دست­پرورده است. خرگوش‌ها به خاطر اینکه میکرو ارگانیسم­های خیلی کمی در معده و روده کوچک در زمان شیرخوارگی دارند، در بین حیوانات دیگر غیرعادی به شمار می‌آیند (لانگ ۱۹۸۱ ب).

چربی شیر:

اسیدهای چرب ضد میکروب یا “چربی شیر” در خرگوش‌های شیرخوار وجود دارد. این اسیدها توسط واکنش آنزیمی به شیر ماده خرگوش تولید می‌شوند و در معده خرگوش شیرخوار وجود دارند (بروکز، ۱۹۹۷). این چربی شیر محتویات میکروبی معده­ای-روده­ای خرگوش‌های شیرخوار را کنترل نموده و آن‌ها را دربرابر عفونت روده­ای محافظت می‌نماید. خرگوش‌های یتیمی که از شیر سایر گونه‌ها تغذیه می‌شوند، این عامل ضد میکروبی را ندارند؛ بنابراین در برابر عفونت‌های باکتریایی تولیدشده در طول دوره تغذیه، آسیب­پذیرتر هستند. استفاده از آب جوشیده شده، سرنگ‌ها و لوله‌های تغذیه استریل­شده برای تغذیه آن‌ها مهم است و هر تغذیه دقیقاً قبل از خورانده شدن باید درست شود. تغذیه بیش­ازحد ممکن است موجب ناراحتی‌های گوارشی شود. به­ طور کلی، تغذیه کم نسبت به تغذیه بیش­از­حد ترجیح داده می‌شود.

توله‌های کوچک پس از اینکه از شیر گرفته شدند و توانستند غذای جامد را هضم کنند، وزن می‌گیرند. به نوزادان خرگوش در ۱۸ روزگی می‌توان علوفه و غذای تازه داد. کائوکوتروف­های جمع­شده از خرگوش‌های سالم و بالغ را می‌توان در مدت از شیر گرفتن به این نوزادان خورانید تا دستگاه روده­ای با پروتئاز و باکتری سالم ایجاد شود که به این روش transfaunation می­گویند. شاید لازم باشد قلاده Elizabethan را به مدت یک یا دو روز به خرگوش بالغ آویزان کرد تا از خوردن کائوکوتروف­ها توسط او جلوگیری شود. از شیر گرفتن دوره خطرناکی برای هر خرگوش جوان به ­ویژه یتیم‌هاست. اسهال ممکن است نتیجه colonization روده از طریق باکتری بیماری­زا باشد. پروبیوتیک­ها می‌توانند در این دوره مفید باشند (به­ویژه اگر کائوکوتروف­ها موجود نباشند).

در این مقاله همه چیز در خصوص پرورش خرگوش یتیم بررسی شد.

جهت دریافت اطلاعات رایگان بیشتر به وبسایت و پیج ما مراجعه کنید.

تذکر مهم : این مطلب برگرفته از کتاب طب خرگوش است.

بهترین کلینیک دامپزشکی تهران کجاست؟

کلینیک دامپزشکی روژان

۰۹۱۲۹۲۶۳۰۵۵- ۷۷۴۶۱۳